Interview: Van Kalmthout blijkt snelste LMP2-rijder in Daytona

"De wallen onder mijn ogen trekken net weer weg", grapt VeeKay als hij terugblikt op een bijzonder weekend. Vorig jaar stond de geboren Hoofddorper ook al aan het vertrek met Dragonspeed, maar crashte een teammaat nog voordat VeeKay kon instappen. Anno 2022 is hij beduidend meer op de proef gesteld. Zo is de 21-jarige één van de productiefste coureurs gebleken en kwam van slapen bijzonder weinig terecht. "Ik had tussen zes uur 's avonds en middernacht wel een break, maar zat vooral naar de live timing te kijken. Toen ik wel eindelijk kon slapen, werd ik al snel weer gewekt omdat Frits van Eerd eerder zou pitten. Een kwartiertje na het wakker worden zat ik alweer in de auto! Ik heb in totaal één uur slaap gehad, al was mijn laatste stint eigenlijk nog de beste. Je zit waanzinnig lang in de adrenaline en 'race mode', dat is voor een coureur natuurlijk fantastisch."

Alhoewel VeeKay een relatieve nieuwkomer is in de enduranceracerij, is zijn entree zeker niet onopgemerkt voorbijgegaan. Sterker nog: in de statistieken die na de race openbaar zijn gemaakt, prijkt zijn naam verrassend bovenaan. "Voor die charts hebben ze de vijftig beste ronden van iedere coureur bijgehouden en daar de gemiddelde tijd van genomen. In dat lijstje sta ik bovenaan, ja. Van het hele LMP2-veld bleek ik de snelste rijder en Giedo stond ook mooi in de top-vijf", vertelt VeeKay aan Motorsport.com. "Voor mijn eerste endurancerace is dat niet verkeerd. René Rast en Mikkel Jensen reden ook mee en die kon ik toch op een paar tienden per ronde zetten. Ik ben inderdaad nog een nieuwkomer, maar hoop wel dat ik meteen mijn visitekaartje heb afgegeven."

Verwoede inhaaljacht met Van der Garde

VeeKay is in ieder geval met vlag en wimpel geslaagd voor de missie - 'laten zien dat ik een goede endurancecoureur kan zijn' - die hij zichzelf had meegegeven. "Giedo zei na afloop ook nog ‘je reed echt heel hard’. De snelste rondetijd wordt als een soort deltatijd op het stuur weergegeven en hij zei ‘ik heb echt de ballen uit mijn broek moeten rijden om überhaupt in de buurt van die tijd te komen’. Uiteindelijk heeft hij die rondetijd wel kunnen pakken, dus dat moeten we volgend jaar nog een keertje over doen...", grapt de enkelvoudig IndyCar-winnaar. "Daarnaast vind ik het mooi om te zien dat alle IndyCar-coureurs hard gingen. Palou heeft de snelste ronde in een DPi gereden, Castroneves heeft de race gefinisht en gewonnen, Rossi is tweede geworden bij de DPi's, alle IndyCar-coureurs zaten er gewoon goed bij. Dat zegt iets over ons kampioenschap."

De winnende LMP2-bolide had ook drie IndyCar-coureurs aan boord, al hadden de Rolex-klokjes ook prima naar Racing Team Nederland kunnen gaan. De gele brigade leek lange tijd alles onder controle te hebben en zelfs af te stevenen op winst, maar een motorprobleem zou roet in het eten gooien. "Daardoor voelt het toch wel een beetje bittersweet, zoals de Amerikanen zeggen. Ik heb sowieso een enorme hekel aan verliezen en als het tegen drie IndyCar-coureurs is, dan moet ik al helemaal twee keer slikken. Maar ja, zo'n 24 uursrace is eigenlijk net als de Indy 500: alles moet mee zitten om te kunnen winnen en al met al moeten we wel tevreden zijn. Alle dingen die we zelf in de hand hadden, hebben we goed gedaan en op persoonlijk vlak heb ik ook gedaan wat ik voor ogen had."

Zo heeft VeeKay een belangrijk aandeel gehad in de uiteindelijke podiumnotering. Na het malheur keek Racing Team Nederland tegen twee rondjes achterstand aan en moesten alle zeilen worden bijgezet om überhaupt op het ereschavot te belanden. "Giedo en ik verdeelden de laatste uren en dat is echt een kwestie van keihard knallen geweest. Zonder yellows hebben we bijna een ronde teruggepakt op de leider door als gekken te stampen. Toen er wel een yellow kwam, zaten we pal achter de leider in de LMP2-klasse." Het heeft hét moment van de race ingeluid voor VeeKay: na de herstart pakt de Nederlander Colton Herta om in dezelfde ronde als de leidende bolide te komen. "Ik wist dat ik hem ook echt móést pakken, anders zouden we op P4 rond blijven hobbelen. Die move zelf was best cool, ik zat onder de lijn, dus eigenlijk onder de banking. De auto kwam zelfs een beetje los van achteren, maar ja, die actie is wel cruciaal geweest voor ons podium. Daardoor zaten we weer in dezelfde ronde als de leider en konden we bij een volgende yellow mooi aansluiten."

Perfecte opwarmer met Nederlands vriendenteam

Van der Garde mocht het karwei afmaken en wist het gele gevaarte naar een tweede plek te sturen. Het maakt de slijtageslag geslaagd voor VeeKay en los van het resultaat is het sowieso een ervaring die hij niet snel zal vergeten. "Ik vond het vooral speciaal om dit met Racing Team Nederland te kunnen doen. Alles was heel professioneel, maar daarnaast waren we toch een soort vriendenteam. De Nederlandse humor was niet schaars en we hebben waanzinnig gelachen. Ik moet zeggen dat ik altijd wel een beetje tegen Giedo heb opgekeken, maar nu leer je hem heel anders kennen. Hij is echt een teamleider gebleken en ik heb veel kunnen leren van zijn ervaring. Frits steunt mij natuurlijk al vanaf het begin in de autosport en nu heb ik ook hem in een andere setting leren kennen. Daar wordt onze band, ook naast de baan, alleen maar sterker van. Ik denk trouwens niet dat veel IndyCar-coureurs kunnen zeggen dat ze de 24 uur van Daytona met hun sponsor hebben gereden..."

Het uitstapje smaakt naar meer. "We hebben de Rolex niet gewonnen en ik ben zoals gezegd heel slecht in verliezen, dus laten we dit volgend jaar nog maar een keer doen." Het bevalt zelfs zo goed dat die andere endurancerace - de 24 uur van Le Mans - een mooie stip aan de horizon kan zijn. VeeKay wil graag eens zijn opwachting maken op het Circuit de la Sarthe, al plaatst hij daar wel een kanttekening bij: "Als ik die kans een keer krijg, zou ik dat zeker willen, mits het niet afleidt van mijn IndyCar-seizoen. Als dat er niet onder lijdt, wil ik het ooit wel doen." Het geeft perfect aan hoe VeeKay naar zijn eigen carrière kijkt: de focus is en blijft volledig op IndyCar, maar uitstapjes die daar geen afbreuk aan doen, zijn welkom. "Tijd in een raceauto is altijd goed voor je en als je mee kunt doen voor de prijzen, dan is het helemaal goed! Daytona is in ieder geval een perfecte opwarmer geweest voor het nieuwe IndyCar-seizoen. We hebben maar één testdag voordat we beginnen in St. Petersburg. Nu ben ik in ieder geval warm en is het roest er weer af na de winter..."