Tech analyse: De Haas VF-17 ontleed
Haas heeft de ondankbare taak die muzikanten bekend zal voorkomen, het maken van een tweede album.
Foto door: Haas F1 Team
Giorgio Piola's technische F1-analyses
Giorgio Piola is dé technisch journalist in de Formule 1. De Italiaan loopt al sinds 1969 rond in de paddock. Hij weet alles van vleugels, vinnetjes en flapjes. Duik in de wereld van de F1-techniek!
Na de vruchten te hebben geplukt van de technische samenwerking met Ferrari, waarmee ze toegang kregen tot een door Dallara ontwikkeld chassis en de ophanging, krachtbron en versnellingsbak van Ferrari, moeten ze het dit jaar bijna allemaal zelf doen. De vliegende start die het team maakte in 2016, zal dan ook moeilijk worden om te evenaren. Desalniettemin ziet de VF-17 er heel aardig uit, op het eerste gezicht.
De voorvleugel komt in grote lijnen overeen met het ontwerp van vorig jaar, met een grote tunnel maar zonder de binnenste wervelingen die het vorig seizoen op dit moment liet zien. De endplates zijn wat opgefrist en hebben nu een vleugeltje en een, op Ferrari-geïnspireerd, driehoekig toppertje [blauwe pijlen]. Deze zullen de vleugel moeten helpen om van de luchtstroom, veroorzaakt door de geblazen as, te profiteren. Ook de neus is flink opgefrist met een duimvormige uitstulping zoals vele auto’s hadden in 2016, om de luchtstroom onder de neus door en de nieuwe vleugeltjes die aan de zijkant ervan hagen (groene pijl), te maximaliseren. Deze vleugeltjes lijken te zijn gericht richting het midden van de auto. Daarnaast is er een conventionelere set vleugeltjes geplaatst ter ondersteuning, al is het eerste element dat op de neus is gemonteerd (gele pijl) hoger gepositioneerd dan gebruikelijk.
De bargeboards zijn duidelijk veel groter dan vorig jaar en profiteren van de nieuwe voorschriften, maar ontberen het detailniveau van andere wagens. Het hoofddeel heeft een hogere sectie aan de voorkant met een sleuf net achter de voorste rand, voordat het oppervlak geleidelijk kleiner wordt naar achteren, waar het bij het bijlvormige deel van de vloer terecht komt. Een kleinere flap (blauw aangegeven) is ook op de achterkant gemonteerd om betere controle te krijgen over hoe de lucht zich naar achteren verplaatst.
De grote deltavormige vleugels die aan weerszijden van het chassis moeten helpen om de luchtstroom richting de sidepods te dirigeren. Op de vloer zijn soortgelijke vleugeltjes geplaatst in tegenovergestelde richting (rode pijlen).
De sidepods en hun hoofdluchthapper doen veel denken aan de auto van vorig jaar. In plaats van dat ze breder zijn geworden, zijn ze juist ongeveer gelijk gebleven in omvang. Dit is gemakkelijk te zien als je kijkt naar de blaarachtige uitstulpingen die op de schouders van de Haas zijn toegepast. De sidepod wordt omlijst door een rand en gecombineerd met een luchtstroomgeleider die halverwege de vloer stopt, moeten zorgen voor een beter luchtafvoer naar de achterkant.
Op een van de gelekte foto’s, voor de onthulling van de auto, leek het erop dat er een kleine luchtinlaat te zien was bovenop de sidepod. Het lijkt er echter op dat dit alleen werd geopend toen het team de shakedown verrichte. Uit foto’s van het team bleek dat dit een luikje was waarachter een instrumentenpaneel voor de temperatuurcontrole bevindt (witte pijl)
De vloer is zo breed als de reglementen voorschrijven en hebben een groot afgezonderd deel (rode pijl) richting het midden van de auto. Haas is de eerste die zo’n groot deel losmaakt en maakt zo gebruik van de verhoogde toegestane radius in 2017. Voor de achterwielen zijn er vier gebogen uitsparingen gemaakt in de vloer (blauwe pijlen) om het effect van de banden op de luchtstroom te verminderen.
Zoals de meeste andere concurrenten heeft de VF-17 een haaienvin om de luchtstroom te verbeteren en vooral om de stabiliteit in snelle bochten te vergroten. Bijzonder aan de haaienvin van Haas is de driehoekige uitsparing die weer terugloopt naar de originele motorkap. De achtervleugel ziet er op de onthulde wagen niet bijzonder spectaculair uit en wordt door een extra steun in het midden op zijn plek gehouden en samen is gevoegd met het DRS-mechanisme.
Analyse door Giorgio Piola en Matthew Somerfield
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties