Verstappen verrast met pole: "Mooie motivatie voor het hele team"

De ontlading was merkbaar toen Max Verstappen over de streep reed en vernam dat niemand meer aan zijn tijd zou komen. Hij bleef de snelste Mercedes-piloot 0.025 van een seconde voor. Dat leverde hem de bekende award van Pirelli - in de vorm van een band op - en nadien ook nog een andere beloning. Tijdens de persconferentie voor de schrijvende pers mocht hij eens plaatsnemen op de middelste stoel. "Ik heb al een paar keer net naast pole gegrepen, dus het is fijn om hier na een dominant jaar van Mercedes in ieder geval één keer te mogen zitten."

Verstappen refereert daarmee aan wat inmiddels een 'running gag' in de paddock is. Vorige week liet hij weten dermate vaak derde te staan na de kwalificaties, dat hij de bijbehorende stoel aan het eind van dit jaar mee naar huis zou nemen. Donderdag zorgde hij voor een ludiek vervolg door de stoel daadwerkelijk op zijn schouder te pakken. Met een iets serieuzere noot weet Verstappen echter wel hoe belangrijk deze pole is. Alle lachende gezichten bij Red Bull en Honda spreken daarvoor boekdelen. "Ja, dat is super om te zien. Dit is een mooie opsteker voor het hele team. Het is een lang seizoen geweest met veel races in korte tijd. Iedereen is toe aan pauze, maar deze pole is een supermooie motivatie voor iedereen in het team om het morgen af te maken", laat Verstappen aan onder meer Motorsport.com weten.

Daarnaast is het ook persoonlijk een mooie opsteker voor Verstappen. "Ik ben hier heel tevreden mee en had het om eerlijk te zijn ook niet meer verwacht. Maar uiteindelijk toch nog één pole-position dit jaar, erg fijn natuurlijk." De Limburger had wel goede hoop om Mercedes het vuur na aan de schenen te leggen, maar aan het langste eind trekken is andere koek. "Ik dacht na de laatste training wel dat het dicht bij elkaar zou zitten, maar had het aan het begin van de kwalificatie een beetje lastig. Maar juist in Q3 we konden het omdraaien, dat is positief."

Hand klem tussen knie en stuur: "Ging richting de muur"

Verstappen kreeg zijn zaakjes op het belangrijkste moment voor elkaar, maar wat gebeurde er voordien dan allemaal? Om te beginnen kreeg hij Nicholas Latifi pal voor de deur bij het verlaten van de pitstraat in Q1. "Ik snap die monteur [van Williams] gewoon niet. Dit is ook niet de eerste keer dat zoiets gebeurt", voegt de negenvoudig GP-winnaar voor de camera van Ziggo Sport aan zijn eerdere verhaal toe. "Maar goed: het is wat het is en ik heb uiteindelijk niemand geraakt, dat is het allerbelangrijkste." De wedstrijdleiding dacht er ook zo over, want na enig onderzoek is besloten om Williams geen straf te geven: no further action dus.

Tekst gaat verder onder de foto:

Niet veel later beleefde Verstappen zelf een ietwat vreemd moment, waardoor zijn eerste run zeven tienden langzamer bleek dan die van Alexander Albon. "Ik bleef even vastzitten met mijn hand. Mijn hand kwam zeg maar klem te zitten tussen het stuur en mijn knie, waardoor de auto maar naar rechts bleef sturen", zo vervolgt hij in de persconferentie. "Of dat iets structureels is bij ons of gewoon pech? Nou, ik denk pech want dit is de eerste keer dat zoiets bij mij gebeurt. Ik ging wel eventjes richting de muur, maar het was gewoon ongelukkig in mijn optiek."

Pieken op het juiste moment: "Een mooie beloning"

Dat ongelukkige kreeg een vervolg in Q2, toen Verstappen coûte que coûte op mediums door wilde komen. "Het was al met al een verraderlijke kwalificatie, zeker in het begin was het lastig om een goed rondje te noteren. Op mediums liep het inderdaad ook niet zoals gepland." Toch heeft Verstappen geen moment gedacht aan een tweede run op softs in Q2 om veilig te zijn. "Nee, want we hadden makkelijk de snelheid om op mediums in de top-tien te staan. Dan wil ik niet op die zachte band starten. In dat eerste rondje verloor ik in de laatste sector gewoon veel tijd omdat er geen grip meer op die banden was. Toen hebben we een aanpassing aan de auto gedaan voor de tweede run, iets veranderd op het stuur zeg maar, en daarna was het oké."

Dat laatste geldt ook zeer zeker voor de Q3 en dan met name voor de slotfase daarvan. "Of dat een perfecte ronde was? Nee, maar een rondje is eigenlijk nooit perfect. Er blijven altijd wel dingen die beter kunnen. Maar zolang de ronde maar goed genoeg is en dat was vandaag zo. Ik kwam over de streep en zag dat ik omhoogschoot op de tijdenlijst. Maar er zaten nog wel enkele auto’s achter mij", bleef hij dus nog even in spanning. Toen duidelijk werd dat die geen bedreiging meer zouden vormen, kon het gejubel beginnen. "Ja, dit voelt erg goed. We zijn het hele jaar steeds iets dichterbij gekomen en dit is een mooie beloning zo op het einde."