Special: Alle F1-coureurs die hun wereldtitel prolongeerden

Alberto Ascari - 1952-1953

Alberto Ascari is na Giuseppe Farina en Juan Manuel Fangio de derde wereldkampioen in de geschiedenis van de Formule 1. Hij is de eerste coureur die zijn titel met succes wist te verdedigen. In 1952 pakte Ascari zes overwinningen in de Ferrari en werd hij twee races voor het einde kampioen, een jaar later werd hij met vijf zeges in de voorlaatste race kampioen. 

In 1955 kwam Ascari om het leven door een crash bij een test met een Ferrari op Monza. De bocht waarin dat gebeurde draagt nog steeds de naam van de legendarische coureur: de Variante Ascari.

Alberto Ascari, Ferrari 500 4

Foto: Motorsport Images

Juan Manuel Fangio - 1954-1957

Na een titel te hebben gepakt in 1951 was het na de jaren van Ascari tijd voor de dominantie van Fangio. Maar liefst vier keer op rij werd de Argentijn wereldkampioen. Dit zouden nog maar drie andere coureurs herhalen in de geschiedenis van de Formule 1. Fangio haalde deze titels met verschillende merken. In 1954 reed hij zowel in een Mercedes als een Maserati, om in de jaren daarna met Mercedes, Ferrari en Maserati de titels aan elkaar te rijgen.

Juan Manuel Fangio, Maserati 250F, voor Mike Hawthorn, Ferrari 625

Foto: Motorsport Images

Jack Brabham - 1959-1960

De bekendste wereldtitel van Jack Brabham is waarschijnlijk degene die hij behaald heeft in 1966. Dit deed hij met een wagen die hij zelf ontwierp. Hij is tot nu toe de enige coureur die in een eigen auto wereldkampioen geworden is.

In 1959 en 1960 werd hij echter al kampioen in een Cooper. Met name in 1960 was hij extreem dominant. Hij won vijf Grands Prix en was twee races voor het einde wereldkampioen, in een jaar met slechts tien GP's.

Jack Brabham, Cooper

Foto: Motorsport Images

Alain Prost - 1985-1986

Na Brabham kwam het 25 jaar lang niet voor dat iemand twee jaar op rij kampioen werd. Alain Prost was de eerste die het weer voor elkaar kreeg. In 1985 en 1986 pakte hij de titel in een McLaren.

Het zou de start betekenen van een van de mooiste tijdperken in de geschiedenis van de Formule 1. Prost vocht samen met Ayrton Senna, Nelson Piquet en Nigel Mansell jaren achter elkaar uit wie de beste van de wereld was. Toen Senna naar McLaren verhuisde ontstond hieruit een fantastische rivaliteit, die vele historische momenten opleverde. Ook nadat Prost naar Ferrari en later naar Williams ging, kwamen de beide heren elkaar nog vaak tegen.

Podium: winnaar en wereldkampioen Alain Prost, tweede Nelson Piquet, derde Stefan Johansson

Foto: Sutton Images

Ayrton Senna - 1990-1991

Ook Senna is het een keer gelukt om zijn titel te prolongeren. In 1989 probeerde Senna het kampioenschap in leven te houden op Suzuka, maar in de laatste chicane botste hij met teamgenoot Prost. De Braziliaan kon verder, maar stak de chicane af, werd hiervoor gediskwalificeerd en zag Prost daardoor kampioen worden. In 1990 wist hij dat een DNF voor zowel hem als de inmiddels naar Ferrari verkaste Prost op Suzuka genoeg was voor het kampioenschap. Senna knalde Prost eraf in de eerste bocht van de race en werd kampioen.

Ook in 1991 pakte Senna de titel. In dit seizoen was hij een klasse apart en domineerde hij over het hele seizoen. Het was de derde en laatste wereldtitel van Ayrton Senna.

Ayrton Senna, McLaren MP4/6

Foto: Sutton Images

Michael Schumacher - 1994-1995 & 2000-2004

Michael Schumacher heeft regelmatig zijn wereldtitel verdedigd. In 1994 en 1995 was hij de beste met Benetton. Na zijn tweede kampioenschap stapte hij over naar het team van Ferrari.

Schumacher had het in het begin lastig bij de Scuderia. Resultaten vielen tegen en het leek een lange weg richting succes. Nadat een beenbreuk in 1999 roet in het eten gooide, pakte hij vanaf 2000 vijf titels op rij. Schumi is de enige die dit ooit voor elkaar heeft gekregen. Met name in 2002 en 2004 was hij extreem dominant. In 2002 werd Schumacher in juli (!) al kampioen, zes races voor het einde van het seizoen. In 2004 zette hij een nieuw record neer door dertien overwinningen in een jaar te pakken. Dat zou later nog geëvenaard worden, daarover later meer.

Podium: Michael Schumacher, Benetton B195 Renault

Foto: Sutton Images

Mika Hakkinen - 1998-1999 

Tussen de dominante periodes van Schumacher in werden Damon Hill, Jacques Villeneuve en Mika Hakkinen kampioen. Van die coureurs was de Fin de enige die het voor elkaar kreeg om twee titels te pakken. 

In 1998 versloeg Hakkinen Michael Schumacher in een rechtstreeks duel. Na de beenbreuk van de Duitser moest Hakkinen in 1999 afrekenen met Eddie Irvine. In beide jaren pakte hij de titel in de laatste race van het jaar. In 1998 boekte hij acht zeges, in 1999 waren vijf stuks genoeg voor het kampioenschap. Ook in 2000 was de Fin dicht bij de titel, toen waren Schumacher en Ferrari hem echter te slim af. 

Mika Hakkinen, McLaren

Foto: Rainer W. Schlegelmilch / Motorsport Images

Fernando Alonso - 2005-2006

Fernando Alonso was degene die een einde maakte aan de dominantie van Schumacher. Nadat bandenleverancier van Ferrari Bridgestone de plank volledig missloeg in 2005 kon Fernando Alonso met Renault en Michelin-rubber zijn allereerste kampioenschap binnenhalen.

In 2006 was het spannender tussen het Franse merk en Ferrari. De V10-motoren werden vervangen voor V8-blokken en Ferrari had het beter voor elkaar qua banden. Toch was het opnieuw Alonso die als winnaar boven kwam drijven. Na 2006 stopte Schumacher met Formule 1, om in 2010 terug te keren. Alonso verkaste naar het team van McLaren, maar dat avontuur eindigde in tranen toen hij en debutant Lewis Hamilton absoluut niet door een deur konden. Alonso kwam één punt tekort voor zijn derde titel op rij.

Racewinnaar Fernando Alonso, Renault viert op het podium

Foto: Sutton Images

Sebastian Vettel - 2010-2013

Na in 2009 tweede te zijn geworden achter Jenson Button in de Brawn, pakte Sebastian Vettel in 2010 zijn eerste wereldtitel. Met slechts 23 jaar was hij de jongste kampioen ooit. 2010 was een extreem spannend jaar waar bij de laatste race nog vier coureurs kampioen konden worden. In 2011 was het minder close en domineerde Vettel naar zijn tweede titel op rij.

In 2012 zat het weer enorm dicht bij elkaar. De Red Bull was snel, maar absoluut niet betrouwbaar. De eerste zeven races werden door zeven verschillende coureurs gewonnen. Uiteindelijk was het Vettel die na de laatste race drie punten voor Fernando Alonso eindigde. In 2013 evenaarde hij het record van Michael Schumacher met dertien zeges in één seizoen, en pakte hij zelfs negen overwinningen op rij.

Sebastian Vettel

Foto: Sutton Images

Lewis Hamilton - 2014-2015 & 2017-2020

In 2008 pakte Lewis Hamilton al zijn eerste wereldtitel in de Formule 1. Dit deed hij bij McLaren. Na vier magere jaren waarin hij van het team uit Woking niet het gewenste materiaal kreeg, verkaste hij naar Mercedes. Niemand snapte die keuze toen hij hem maakte, want Mercedes was niet sneller dan McLaren in 2012.

Het eerste jaar verliep redelijk, met één GP-zege en veel podia. Toen er in 2014 nieuwe regels kwamen was Mercedes ineens hét dominante team. Acht jaar achter elkaar wonnen de Duitsers het constructeurs-WK. Tussen 2014 en 2020 pakte Hamilton zes van de zeven titels, altijd met tien of meer zeges. Alleen teamgenoot Nico Rosberg versloeg de Brit in 2016. In 2021 werd Hamilton voor het eerst weer verslagen, maar daarvoor was het meest krankzinnige seizoen in de recente geschiedenis van de Formule 1 nodig.

Lewis Hamilton, Mercedes AMG

Foto: Steve Etherington / Motorsport Images

Max Verstappen - 2021-2022

Na afgelopen weekend hebben we met Max Verstappen een nieuwe dubbele wereldkampioen. Vorig jaar versloeg Verstappen Hamilton in dat extreem spannende seizoen. Dit jaar was de Nederlander een klasse apart.

Na twee uitvalbeurten in de eerste drie races leek de titel heel ver weg, maar inmiddels staat Verstappen zo ver voor dat hij niet meer in te halen is. Hij is de elfde coureur die zijn titel weet te prolongeren.

Racewinnaar Max Verstappen, Red Bull Racing RB18

Foto: Red Bull Content Pool