Startnummers in de Formule 1: De hatelijke 0?

Uiteraard beginnen we deze serie met het fameuze startnummer 1. Of wacht... Waren er echt auto's met startnummer 0? Inderdaad, twee F1-coureurs reden in hun carrière rond met een grote 0 op de neus van hun auto's. Jody Scheckter deed dat kortstondig (tijdens twee Grands Prix) in 1973. De Zuid-Afrikaan kwam dat jaar vijf Grands Prix in actie voor McLaren, na zijn debuut bij datzelfde team in 1972.

De latere wereldkampioen viel een paar keer in voor één van de vaste coureurs en nam dan diens racenummer over, maar in Canada en de Verenigde Staten verscheen hij aan de start met een derde McLaren-auto en in beide gevallen besloot hij het nummer 0 te kiezen, een nummer dat hij eerder al had gebruikt in de CanAm Series en de Formule 5000. Een jaar later reed Scheckter bij Tyrrell en daar kreeg hij #3 toegewezen. 

Jody Scheckter, McLaren M23 Ford

Damon Hill

Het tweede verhaal is veel bekender (en recenter). Damon Hill racete zelfs twee seizoenen met het nummer 0 op zijn Williams, in 1993 en 1994. Indertijd werden de racenummers aan het begin van het seizoen door de FIA onder de teams verdeeld, waarbij het team dat de wereldkampioen van het jaar er voor in dienst had, logischerwijs de nummers 1 en 2 kreeg.

Echter, in 1993 verdedigde de wereldkampioen van 1992 (Williams-coureur Nigel Mansell) zijn titel niet en dus bleef het startnummer 1 dat jaar in de kast en kreeg Williams de nummers 0 en 2 toebedeeld. Alain Prost weigerde dat eerste nummer beleefd en koos als oudgediende voor #2 en dat liet #0 over voor Hill. De Engelsman zei daarover in de F1 Nation Podcast: "Ze moesten me het zinlooste nummer van allemaal geven, namelijk nul. Nigel Mansell vertrok, er was geen wereldkampioen dus ze konden geen nummer 1 nemen."

Alain Prost voor Damon Hill, beide Williams FW15C Renault's

Foto door: Motorsport Images

Of Hill de pee in had vertelt het verhaal niet, maar dat hij er niet echt mee lijkt te hebben gezeten, bleek een jaar later. In 1994 gebeurde namelijk precies hetzelfde. Hill's teamgenoot Prost was in 1993 voor de vierde keer wereldkampioen geworden en de Fransman besloot meteen met pensioen te gaan. Williams haalde daarop Ayrton Senna in huis en die koos net als Prost een jaar eerder voor #2. Hill erfde zo opnieuw #0.

Damon Hill, Williams FW16B

Foto door: Motorsport Images

Aan het einde van het rampjaar 1994 was Michael Schumacher met de Benetton B194 wereldkampioen en dus mocht hij een jaar later het #1 gebruiken en was Hill eindelijk van 'die hatelijke nul' verlost. In 1997 mocht hij na zijn wereldtitel van 1996 bij Arrows dan eindelijk startnummer #1 op zijn auto plakken.