Pedro Rodriguez: De illustere voorganger van Sergio Perez
Sergio Perez mag zich sinds dit seizoen – met twee overwinningen en in totaal twaalf podiums – de meest succesvolle Mexicaanse F1-coureur aller tijden noemen, maar die eer was tot voor kort voorbehouden aan Pedro Rodriguez. De coureur uit Mexico-Stad overleed vandaag precies vijftig jaar geleden op de Norisring.
Foto door: Rainer W. Schlegelmilch
Pedro Rodriguez, afkomstig uit een gegoede familie, was de oudste van twee broers die in de jaren vijftig en zestig furore maakten op de internationale circuits. Beide coureurs reden voor Ferrari en beiden kwamen op het circuit om het leven. Ricardo in 1962 op de extreem jonge leeftijd van 20 jaar. Hij had dat seizoen in de Formule 1 voor het team van Enzo Ferrari gereden, maar werd door de Italiaanse stal aan de kant gezet. De jongere Rodriguez waagde zijn geluk bij Lotus, maar hij verongelukte al op de eerste testdag voor dat team. Dat gebeurde op 1 november 1962 in aanloop naar de eerste (niet officiële) Mexicaanse Grand Prix, op het circuit dat toen nog bekend stond als het Autodromo de la Ciudad de Mexico Magdalena Mixhuca, maar vlak na de dood van Ricardo het Autodromo Hermanos Rodriguez ging heten.
Oudere broer Pedro was al langer coureur. Hij was vooral actief met Ferrari’s in de endurance-racerij op het Amerikaanse continent en maakte in 1963 bij Lotus zijn debuut in de Formule 1. Na jaren van omzwervingen en successen in andere raceklassen, begon vanaf 1967 zijn voorzichtige opmars in de F1. Rodriguez kreeg een stoeltje bij Cooper en won in Zuid-Afrika zowaar de openingsrace van het seizoen. Hij eindigde het kampioenschap van ’67 uiteindelijk op de zesde plaats en vervolgde zijn F1-carrière bij BRM.
Ook daar behaalde hij regelmatig het podium, maar Rodriguez bleef zijn tijd verdelen tussen Formule 1 en de langeafstandsracerij. Het leverde hem in 1968 (met een Ford GT40) de eindoverwinning in de 24 uur van Le Mans op. In 1970 en 1971 won hij met Porsche onder andere de 24 uur van Daytona, de 12 uur van Sebring en de 1000km van Monza. Ook waren er successen in de Formule 1: De Mexicaan won in 1970 de Belgische Grand Prix, werd tweede op Watkins Glen en eindigde in het kampioenschap op P7.
Een jaar later – nog steeds voor BRM uitkomend in de Formule 1 – ging het gruwelijk mis in wat eigenlijk een bijprogramma was voor Rodriguez. Hij was op 11 juli 1971 met een Ferrari 512M van start gegaan in een sportwagenrace op de Norisring in het Duitse Neurenberg. Over wat er precies misging bestaan verschillende lezingen. Een voorwiel van zijn wagen zou zijn losgekomen of hij zou zijn aangereden door een andere auto. Feit blijft dat de Ferrari van Rodriguez van de baan schoof en in brand vloog. De Mexicaan stierf kort nadat hij uit het wrak was gehaald, op 31-jarige leeftijd.
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties