De hoogtepunten van 2014 volgens GPUpdate.net

Het was een veelbewogen jaar in de Formule 1, met onder andere de introductie van de nieuwe V6-turbomotor, de intense strijd tussen Mercedes-teamgenoten Lewis Hamilton en Nico Rosberg en het vreselijke ongeluk van Jules Bianchi. De redactie van GPUpdate.net blikt terug door de hoogtepunten van 2014 aan te wijzen.

In 1994 was Jos Verstappen de reden dat ik als twaalfjarige jongen naar de Formule 1 ging kijken, waarna mijn passie voor autosport zich steeds verder uitbreidde. Nu zijn zoon Max op het punt staat om zijn Grand Prix-debuut te maken, moet ik vaak terugdenken aan de tijd dat ik samen met mijn vader bij nacht en ontij voor de televisie kroop om Jos aan het werk te zien. Pa in de lekkere stoel, ik op de vloer met mijn neus bijna tegen de tv. Nu, twintig jaar later, komt er dus weer een Verstappen in de F1. De bevestiging dat Max in 2015 voor Toro Rosso racet, is mijn hoogtepunt van het jaar. Het gebeurde in de zomerstop en ik was nog maar net terug van een tour met mijn bandje door Oost-Europa. Het was dus meteen weer vol aan de bak! Om dit als journalist van dichtbij mee te maken, zie ik als iets heel speciaals. Ik hoop dat er volgend jaar vele vaders en zonen op dezelfde manier van Max genieten als mijn vader en ik dat in '94 van Jos deden.

Vergeet de nieuwe reglementen, geldproblemen en politiek: de Grand Prix van Bahrein van begin april was waar de Formule 1 écht om draait. De traditioneel oersaaie wedstrijd in de hete zandbak wordt dit keer opgesierd door een heerlijk gevecht in het donker tussen Lewis Hamilton en Nico Rosberg, in een fase van het seizoen waarin de radicaal andere auto's nog niet helemaal gesnapt worden en er van hiërarchie of pikorde absoluut geen sprake is. Hamilton passeert Rosberg bij de start en de Duitser zint vanaf dan op revanche. Al vroeg meldt hij zich aan de staart van zijn teamgenoot, die ingehaald wordt maar direct terugvecht. Wiel aan wiel gaan de twee kemphanen tot twee ronden voor het einde vol voor de overwinning, maar Hamilton blijkt die dag en eigenlijk het hele seizoen sneller en sluwer. Dat maakt Bahrein naast topvermaak ook illustratief en daarmee het moment van het jaar.

De kritiek op de Formule 1 leek dit jaar wel groter dan ooit. En hoewel ook ik terug verlang naar bijvoorbeeld de V10-motor en het bijtanken tijdens pitstops, vind ik het seizoen 2014 wat amusementswaarde betreft best geslaagd. Bij vrijwel alle races heb ik op het puntje van mijn stoel gezeten; de subtoppers en middenmoters vochten altijd leuke gevechten uit en de titelrace tussen de Mercedes-coureurs boeide, mede vanwege de spanningen binnen de renstal, van begin tot eind. Dat laatste is vooral te danken aan de teamleiding. Na de touché in België had Mercedes een heel goede reden om in te grijpen, maar uiteindelijk bleven Lewis Hamilton en Nico Rosberg gelijke kansen krijgen. Dat werd besloten in het belang van de sport én fans, en is daarom mijn hoogtepunt van 2014. Zonder publiek is de Formule 1 namelijk nergens, hopelijk gaat iedereen in deze mooie sport dat nu eens beseffen.

De eerste keer dat ik Max Verstappen de pitbox zag verlaten in een Toro Rosso op het circuit van Suzuka. Dat vergeet ik nooit meer. En hij deed het vrij aardig voor een 'ventje' van zestien jaar. De twaalfde positie vlak achter de veel meer ervaren Felipe Massa en maar twee tienden langzamer dan Daniil Kvyat. Zijn kalmheid was nog mooier om te zien, vader Jos trilde nog meer van de zenuwen dan Max zelf. Na zijn eerste training waren veel experts positief over zijn debuut op Suzuka, wat bekend staat als een enorm lastig circuit en dat maakte mij als Nederlander wel erg trots. Helaas moest hij de training wel vroegtijdig staken met een geplofte motor, maar gelukkig gaan we hem veel in actie zien volgend seizoen. Max wordt op een dag Formule 1-kampioen en daarmee de eerste Nederlandse in de geschiedenis, dat weet ik zeker.

De puntenfinish van Jules Bianchi in Monaco steekt wat mij betreft boven alle gevechten om de leiding en andere beslissende momenten in het kampioenschap uit. Marussia heeft er meer dan vier seizoenen op moeten wachten, maar in Monaco werd de score dan eindelijk geopend door Bianchi, die zo goed als voor eigen publiek een dijk van een race reed. Zijn achtste plaats mag na verrekening van een tijdstraf van vijf seconden dan een negende plek zijn geworden, de blijdschap bij Marussia was er niet minder om. Het verhaal neemt later in het seizoen een dramatische wending wanneer Bianchi zwaargewond aan zijn hoofd raakt bij een ongeluk op Suzuka. Het team komt ondertussen financieel steeds verder in de problemen, waardoor zij uiteindelijk de deuren moet sluiten. Dankzij de prestatie van Bianchi in Monaco eindigde Marussia echter nog wel boven Sauber en Caterham in het kampioenschap. We blijven met onze gedachten bij Jules.

De Grand Prix van Canada was mijn hoogtepunt van het jaar. Dat was om verschillende redenen om een uiterst boeiende race. De spanning bij Mercedes was dat weekend al om te snijden, na wat er zich in Monaco had afgespeeld. Nico Rosberg drukte Lewis Hamilton bij de start wijd in de eerste bocht, maar de Brit wist zich hiervan te herstellen, waarna het weer een leuk gevecht leek te worden. Voor beide Mercedes-rijders werd het echter een overlevingsstrijd toen ze problemen met hun ERS kregen. Hamilton viel uit, Rosberg kon door. Nico Hülkenberg, Sebastian Vettel en Felipe Massa slaagden er niet in om voordeel te halen uit de ontstane situatie en ook Sergio Perez kon als gevolg van zijn bandenstrategie niet dichtbij genoeg komen. Daniel Ricciardo ging daarna eerst op fraaie wijze langs Perez en vervolgens zonder veel moeite voorbij aan Rosberg, om zo zijn eerste zege te boeken. Het was een fenomenale race op een al even geweldige plek.

Na zo'n geweldig seizoen is het lastig om één hoogtepunt aan te wijzen. We hadden dat fantastische gevecht tussen Lewis Hamilton en Nico Rosberg in Bahrein, die controversiële actie van Rosberg tijdens de kwalificatie in Monaco, de eerste overwinning van Daniel Ricciardo in Canada en de botsing tussen Rosberg en Hamilton in België. Maar als ik echt één moet noemen, dan wordt het de seizoensfinale in Abu Dhabi, waar Hamilton er met de titel vandoor ging na een jaar lang met Rosberg te hebben gevochten. Hoe hij tijdens de uitloopronde met de Union Jack zwaaide, was onvergetelijk. Het gebeurt niet elke dag dat er een Brit wereldkampioen wordt, laat staan voor de tweede keer. Ik hoop dat Hamilton en Rosberg ons in 2015 weer zo'n mooi duel voorschotelen en het zou aardig zijn als er zich dan ook een aantal anderen in dat gevecht kunnen mengen.

Voor mij is de botsing van Nico Rosberg met Lewis Hamilton in de Grand Prix van België het hoogtepunt van het seizoen. Dat moment was beslissend voor de uitkomst van de strijd om de wereldtitel, aangezien het Rosberg zowel op als naast de baan een terugslag bezorgde. Dit heeft in de resterende races invloed op hem gehad. Hamilton, die tot dat moment achter de Duitser stond, vond na het voorval juist een nieuwe versnelling en stelde zo zijn tweede wereldtitel veilig. Uiteindelijk is hij de verdiende kampioen. In 2015 zullen we waarschijnlijk weer een zij-aan-zij-gevecht tussen de Mercedes-coureurs zien, maar Rosberg zal nog lang last hebben van die touché.

Als je mij vraagt naar een hoogtepunt van het afgelopen seizoen, dan zijn de eerste dingen die bij mij opkomen de felle strijd tussen de Mercedes-rijders en het radiobericht van Nico Rosberg in Abu Dhabi: "I'd like to go to the end, please". Maar ik was het meest onder de indruk van Daniel Ricciardo. Als iemand voor de start van het seizoen had gezegd dat Red Bull drie races zou winnen, allemaal dankzij Ricciardo, dan zou niemand dat hebben geloofd. Red Bull had het in het voorseizoen behoorlijk moeilijk, maar heeft zich fantastisch hersteld met een tweede plaats in het constructeursklassement. Terwijl Ricciardo als derde eindigde, slaagde teamgenoot Sebastian Vettel er niet in een race te winnen. Het was een aangename verrassing om te zien dat de Australiër zo'n briljante coureur is. Volgend jaar is Ricciardo de kopman, met naast zich nieuwkomer Daniil Kvyat. Ik kijk echt uit naar de ontwikkeling van deze 'honey badger'!

Het grote nieuws van 2014 was dat Fernando Alonso terugkeert naar McLaren. De Spanjaard heeft eerder in 2007 voor dat team gereden, maar ging daar na één seizoen met slaande deuren weer weg. En nu is hij weer terug in Woking. De combinatie McLaren-Honda was in het verleden uiterst succesvol en het is nu aan Alonso en Jenson Button om het team naar nieuwe successen te leiden. Ze vormen samen het oudste rijderspaar op de grid, maar ik weet zeker dat McLaren er baat bij zal hebben. Ze beschikken samen over een schat aan ervaring; bij elkaar opgeteld zijn ze vijfhonderd keer van start gegaan in een Grand Prix. Er zijn ook nog een paar andere nieuwe samenwerking om naar uit te kijken, met Sebastian Vettel bij Ferrari, Daniil Kvyat bij Red Bull en rookies Max Verstappen en Carlos Sainz bij Toro Rosso.