Waarom drinkt de Indy 500-winnaar melk? De traditie uitgelegd

Je kan de klok erop gelijkzetten: aanstaande zondag staat de winnaar van de Indianapolis 500 met een fles melk in de hand zijn overwinning te vieren. Zo mocht Arie Luyendyk dat in 1990 en 1997 doen toen hij zegevierde in de legendarische race, terwijl negen van de rijders op de startgrid van zondag al eens van de melk uit Indiana mochten proeven. Voor de oorsprong van deze relatief ongebruikelijke traditie moeten we terug naar 1936, toen de Indy 500 voor de 24ste keer werd georganiseerd.

Dorstige Meyer vraagt om karnemelk

Het jaar 1936 was het beginpunt voor meerdere tradities rond de Indy 500. De legendarische Borg-Warner Trophy werd dat jaar voor het eerst uitgereikt aan de winnaar, terwijl de beste rijder van de dag ook voor het eerst de officiële pace car mee mocht nemen als prijs. De winst ging in 1936 voor de derde keer in zijn carrière naar Louis Meyer, die na vierenhalf uur racen als eerste over de finish kwam. Het was die dag warm en om na de race weer wat energie te hervinden, vroeg hij om karnemelk. Hij groeide namelijk op met geloof in de voedzame en verfrissende kwaliteiten van het drankje.

Een marketingspecialist in de melkindustrie zag beelden van de festiviteiten na Meyers zege en probeerde de organisatie van de race zover te krijgen dat Indy 500-winnaars in het vervolg altijd melk geserveerd kregen. Hij was zich er echter niet van bewust dat het in het geval van Meyer ging om karnemelk. In eerste instantie kreeg het idee geen goede voet aan de grond. Na de onderbreking door de Tweede Wereldoorlog gaf Wilbur Shaw, ook drievoudig winnaar en op dat moment president van Indianapolis Motor Speedway, een glas water aan de winnaar. Na zijn dood in 1954 kwam de melk weer in beeld, niet in de laatste plaats door de Amerikaanse melkindustrie. Die beloofden de winnaar 400 dollar prijzengeld als diegene na de race een glas melk zou drinken in Victory Lane, de hoofdmonteur kreeg 50 dollar.

Melk pas vanaf 1956 gemeengoed

Daarmee begon het melk drinken voor de winnaar van de Indy 500 echt een vlucht te nemen. “Alsof het zo moest zijn kampte Pat Flaherty, de winnaar van 1956, met een klein calciumtekort. Daarom dronk hij regelmatig melk”, schreef Indianapolis Motor Speedway-historicus Donald Davidson daarover. Naast een gezonde slok water uit de beker van Shaw dronk hij een hele fles melk, waarna hij om een tweede vroeg. Het water in de beker van Shaw werd nog enkele jaren aangeboden, waarna werd overgestapt op uitsluitend melk.

Daarmee werd de tot op de dag van vandaag voortdurende traditie in gang gezet. Sindsdien dronk de winnaar van de Indy 500 slechts één keer geen melk: dat was Emerson Fittipaldi in 1993. Hij besloot na zijn tweede zege in de race om de melk terzijde te schuiven en voor een glas sinaasappelsap te kiezen. Dat deed hij naar eigen zeggen om de Braziliaanse citrusdrankindustrie te promoten, omdat hij daar zelf bij betrokken was. Het afwijzen van de melk werd Fittipaldi echter niet in dank afgenomen door de fans, die hem uitjouwden. De Braziliaan zag zijn blunder in, maar het kwaad was al geschied. Toch besloot hij later om het geld dat de winnaar ontvangt van de American Dairy Association te doneren aan een goed doel.

Volle melk veruit populairste keuze

Tegenwoordig vraagt de American Dairy Association voorafgaand aan de race aan alle rijders welke melk zij willen drinken als ze na de Indy 500 in Victory Lane belanden. Daarbij hebben de coureurs officieel de keuze uit magere, halfvolle en volle melk. De volle melk is al jarenlang met afstand het populairst en dat is in 2023 niet anders, want maar liefst 27 coureurs - onder wie Rinus van Kalmthout - hebben hun voorkeur hiervoor aangegeven. Drie coureurs zouden graag halfvolle melk ontvangen als zij de Indy 500 weten te winnen en met Katherine Legge en Romain Grosjean zijn er twee rijders die kiezen voor magere melk.

Zodoende zijn er geen afwijkende keuzes zoals chocolademelk, wat Juan Pablo Montoya in 2021 graag had willen drinken bij een zege op de Brickyard, doorgegeven. Van Graham Rahal is nog niet bekend wat welke melk hij wil drinken, omdat hij dinsdag pas aan het startveld werd toegevoegd door de blessure van Stefan Wilson. De afgelopen jaren koos de Amerikaan echter steevast voor volle melk.

Valt er dan nog iets opvallends te zeggen over de winstkansen van de verschillende melkkeuzes? Jazeker! In de afgelopen tien edities is de overwinning nooit naar iemand gegaan die voor magere melk heeft gekozen. Will Power won in 2018 met de keuze 'geen voorkeur', terwijl de zege drie keer naar een rijder ging die graag volle melk wilde hebben. De overige zes zeges werden gevierd met een fles halfvolle melk. In die zin staan de statistieken dus aan de kant van rookie Benjamin Pedersen, tweevoudig winnaar Takuma Sato en viervoudig winnaar Helio Castroneves.

De melkkeuzes van de Indy 500-coureurs van 2023

Coureur	Melk
Marco Andretti	Vol
Agustin Canapino	Vol
Ed Carpenter	Vol
Helio Castroneves	Halfvol
Conor Daly	Vol
Devlin DeFrancesco	Vol
Scott Dixon	Vol
RC Enerson	Vol
Marcus Ericsson	Vol
Santino Ferrucci	Vol
Romain Grosjean	Mager
Jack Harvey	Vol
Colton Herta	Vol
Ryan Hunter-Reay	Vol
Callum Ilott	Vol
Rinus van Kalmthout	Vol
Tony Kanaan	Vol
Kyle Kirkwood	Vol
Katherine Legge	Mager
Christian Lundgaard	Vol
David Malukas	Vol
Scott McLaughlin	Vol
Josef Newgarden	Vol
Pato O'Ward	Vol
Simon Pagenaud	Vol
Alex Palou	Vol
Benjamin Pedersen	Halfvol
Will Power	Vol
Graham Rahal	N.n.b.
Sting Ray Robb	Vol
Felix Rosenqvist	Vol
Alexander Rossi	Vol
Takuma Sato	Halfvol