Column: De eerste stap is genomen in Zandvoort

Het was al even geleden dat de termen 'Formule 1' en 'Zandvoort' in dezelfde zin genoemd werden, zonder dat dit geplaatst werd in een context van weemoed en een verlangen naar voorbije tijden. Na de marginale overwinning van Niki Lauda in 1985 was het gebeurd met de Nederlandse Grand Prix en dat leek min of meer het einde van dat hoofdstuk. Sinds de komst van Max Verstappen gloort er toch weer een lichtpuntje aan de horizon, zo bleek op vrijdag.

Ah, Zandvoort. Afgezien van een incidentje op het strand, of de inmiddels absurd grote damhertenplaag, komt deze badplaats een stuk minder in het nieuws dan in vroeger tijden. Want vroeger, toen was Zandvoort de plek waar eens per jaar de Formule 1 neerdaalde, zijn kunstje deed en weer vertrok. In Zandvoort vonden prachtige triomfen plaats, afgewisseld met de meest hartverscheurende tragedies. Hoe het ook zij, de Nederlandse Grand Prix was er eentje waarvoor je thuis bleef. Of, als je Nederlander was, waar je voor naar Zandvoort ging.

Nadat Niki lauda in 1985 zijn 25ste en laatste Grand Prix-zege boekte in de Zandvoortse duinen, viel het doek voor het Formule 1-racen in de badplaats. Het circuit was, zelfs voor de standaarden die in 1985 gehanteerd werden, in verval geraakt. Het was er niet bijster veilig, de faciliteiten liepen achter, het was tijd om er een punt achter te zetten. Hoe mooi en uniek het circuit ook was, de Formule 1 was het ontgroeid.

Het werd er niet heel veel beter op voor Zandvoort. Natuurlijk, in de jaren '90 was het elk jaar feest met de Marlboro Masters en als Jos Verstappen langs kwam was het vol, maar de allure van weleer was verdwenen na de laatste drup champagne uit de fles van Niki Lauda. Het dieptepunt was misschien wel de Williams-demonstratie in 1999. Ralf Schumacher viel stil met een rokende motor, waarna een marshall kwam aanhobbelen met in de ene hand zijn brandblusser en in de andere hand een ijsje. Terwijl Ralf stond te schelden dat hij op moest schieten, moest de marshall even nadenken wat de prioriteit had; het ijsje of de langzaam maar zeker in de fik vliegende Williams. De Williams won, maar de Frambololly werd met duidelijke tegenzin in het helmgras gemieterd.

Nee, de Formule 1 had weinig meer te zoeken in de duinen. Demootje hier en daar, meer zat er niet in. Echter, terwijl Prins Bernhard jr. het circuit enkele jaren geleden overnam, was een Limburgse puber bezig om de Formule 1 op stelten te zetten. En zoals dat gaat bij succes van landgenoten, kon ook de Formule 1 rekenen op een golf van nieuwe enthousiastelingen. En aangezien het Bernhard van Oranje niet aan ambitie ontbreekt, kwam er al snel het plan om eens te kijken wat er voor nodig zou zijn om de Formule 1 terug te laten keren aan zee.

De resultaten van het daaropvolgende onderzoek werden op vrijdag 10 november gepresenteerd in, hoe kan het ook anders, Zandvoort. Eerst werd er een algemeen praatje gehouden in de Red Bull-lounge, daarna ging men over naar de Heineken-skybox. Veel korter en bondiger gaan we het ook niet krijgen; het grootste jonge talent van dit moment rijdt bij Red Bull, terwijl een van de grootste sponsoren van de sport het oer-Hollandse Heineken is. We hebben er slechter voor gestaan, laten we het zo maar zeggen.

[youtube,vOgXhuvdIOk]

Wij spraken met Prins Bernhard jr., Jan Lammers, Robert Doornbos en Allard Kalff over het onderzoek.

Het resultaat van het onderzoek was eigenlijk niet heel verrassend; ja, er kan een Grand Prix gehouden worden op Zandvoort, maar dat gaat wel een ongenadige sloot geld kosten en we hebben ook niet alles in eigen hand. Chase Carey en zijn frisse nieuwe vrienden moeten ook meewerken. Maar goed, mocht alles de juiste kant op vallen, dan is het niet ondenkbaar (en verder wil ik ook niet gaan, het is niet ondenkbaar) dat de Grand Prix van Nederland een editie nummer 35 gaat krijgen.

Het is nu aan de lokale ondernemers, de sponsoren, de gemeente en de overheid, om hier iets van te maken. Mits het natuurlijk de prioriteit heeft; er is al gesproken over nieuwe circuits, stratencircuits, of de mogelijkheid om op het TT-circuit van Assen te rijden. Onderaan de streep is in ieder geval duidelijk: er is animo voor een Nederlandse Grand Prix.

Dat laatste is natuurlijk te danken aan het succes van Max Verstappen, laat dat duidelijk zijn. Zo gaat dat met coureurs die lekker mee komen. Ayrton Senna zorgde er met zijn successen voor dat de Braziliaanse Grand Prix terug naar Sao Paulo kwam, Michael Schumacher was de drijvende kracht achter de definitieve terugkeer op de Nürburgring (1984 en 1985 tellen niet echt), Fernando Alonso bracht Valencia op de kalender, zonder Sergio Perez (en zijn sponsoren) was de Mexicaanse Grand Prix een stuk minder snel van de grond gekomen, noem maar op. Als een coureur veel publiek trekt, is het logisch dat je die coureur in zijn eigen achtertuin laat spelen.

Gaat het ervan komen? Geen idee. Eigenlijk zijn we niet heel veel verder dan vóór het haalbaarheidsonderzoek. Wat er nu ligt, is een duidelijk plan waarmee Prins Bernhard en consorten naar het bedrijfsleven en de overheid kunnen stappen. En als we afgaan op het enthousiasme wat er tijdens de presentatie te proeven was, kunnen we aannemen dat de circuitdirectie bij het krieken van de dag op alle relevante deuren is gaan kloppen.

Het is nog lang niet zover, áls het al ooit zover gaat komen. Maar, zoals Jan Lammers tijdens een interview met één van onze collega's zei, een marathon begint ook met een eerste stap. In dat geval is er nog 42 kilometer en 194 meter te gaan.

Ivo Pakvis

Twitter: @ipakvis