Hoe F1 de veiligheid van DRS in kombocht Zandvoort heeft getest

De laatste bocht van het vernieuwde Circuit Zandvoort, de Arie Luyendykbocht, wordt voorzien van 32 procent aan banking, omgerekend zo’n achttien graden. Een hellingshoek die twee keer zo steil is als de bochten van de Indianapolis Motor Speedway. Dit moet F1-coureurs in ieder geval de kans geven om in te halen, op een circuit waar dat op voorhand geen sinecure lijkt. Middels de banking en bijbehorende DRS wordt het rechte stuk als het ware kunstmatig verlengd, waardoor coureurs een iets langere aanloop krijgen om richting de Tarzanbocht iets te proberen.

Fingerspitzengefühl van Whiting

Een even onconventioneel als spectaculair plan. Of ‘uniek’ om met Jan Lammers te spreken. Het idee werd geopperd door Niek Oude Luttikhuis, na een eerdere tip van wijlen Charlie Whiting. De betreurde wedstrijdleider wilde geen ellenlange uitloopstroken, maar pleitte er juist voor om de muur pal naast het asfalt te plaatsen. Dit zou de impact van een crash opmerkelijk genoeg kleiner maken en zo de veiligheid van coureurs vergroten. Maar het ‘fingerspitzengefühl’ van Whiting is natuurlijk lang niet voldoende om de plannen ook definitief als veilig te bestempelen.

Daarvoor zijn de risico’s simpelweg te groot. En dus ging de Formule 1 voor Zandvoort niet over één nacht ijs. Er kwam een groep engineers aan te pas, die middels computersimulaties moest testen of de aannames van Whiting inderdaad hout sneden. Craig Wilson, die als ‘head of vehicle performance’ werkt voor de Formule 1, stond aan het hoofd van deze club die overigens meerdere circuitdesigns test. Hij geeft in een uitgebreide terugblik met Motorsport.com toe dat hij aanvankelijk zijn bedenkingen had over de plannen in Zandvoort, maar door de data is overtuigd.

Veertien à vijftien scenario's

“Toen we voor het eerst naar de baan keken, dachten we ‘met de bestaande lay-out zal inhalen lastig worden’. De rechte stukken zijn eigenlijk te kort. Maar mogelijkheden om het circuit verder uit te breiden, zijn beperkt aangezien het in beschermd natuurgebied ligt”, legt de voormalig engineer van Williams en Mercedes uit. “We keken dus naar manieren om de laatste paar bochten aan te passen, onder meer om de tijd dat coureurs volgas rijden op te krikken. We hebben daarvoor wel iets van veertien of vijftien scenario’s doorgenomen, maar geen enkele oplossing stemde ons tevreden.”

Totdat men teruggreep op de eerdere opmerkingen van Whiting en op het voorstel van Oude Luttikhuis dat daarop geïnspireerd was. Banking in de Luyendyk dus. “Een opmerking die maar bleef terugkomen was ‘waarom doen we eigenlijk geen banking?’ Ik ben er toen eens goed over na gaan denken en heb gezegd: ‘oké, laat mij maar onderzoeken welke banking we precies nodig hebben om met open DRS door die bocht te kunnen, in plaats van de DRS pas na die bocht te openen’.”

En zo geschiedde. Wilson ging aan de slag en kwam uiteindelijk met de bekende cijfers op de proppen voor de Luyendykbocht. “We hebben alles doorgenomen, onze simulaties gebruikt en zo vastgesteld wat de minimale banking zou moeten zijn om het te laten werken. Ik heb daarvoor twee verschillende methodes gebruikt: één om de stabiliteit van de auto te testen en één om het verlies van aerodynamische [grip] te onderzoeken. Op basis daarvan leek het inderdaad allemaal te kunnen werken."

'Wel verbetering, maar inhalen blijft lastig'

Daarmee was de eerste stap - wat betreft de veiligheid - gezet, maar stap twee was natuurlijk de praktische uitvoering door architect Jarno Zaffelli en de bouwpartners, met VolkerWessels voorop. "Toen was het inderdaad de volgende vraag: 'oké, maar krijgen we het ook fysiek voor elkaar?' Circuit Zandvoort heeft met een aantal mensen gesproken en aangegeven dat het mogelijk was en dat ze het ook graag zouden willen." Op dat moment was het beeld al aardig compleet, maar moest de FIA als overkoepelend orgaan nog wel haar fiat geven. "We zijn in gesprek gegaan met de FIA en hebben uitgelegd wat we precies wilden doen. Ze hebben toen naar alle data gekeken en besproken wat er nog meer bij kwam kijken. Daardoor kregen we de juiste mensen bij elkaar en hebben we uiteindelijk deze oplossing gevonden. Een unieke oplossing volgens mij."

De hamvraag van dit alles is natuurlijk of deze DRS-zone in de bocht, waarvoor de FIA het exacte beginpunt nog moet vaststellen, soelaas biedt. Alhoewel Wilson in essentie tevreden is met de uitkomst van zijn simulaties, heeft hij toch nog wel twijfels. "Ik verwacht dat het nog steeds heel moeilijk zal worden om in te halen. Maar goed: met deze veranderingen is het in ieder geval wel makkelijker dan in het vorige ontwerp." Daarnaast verwacht Circuit Zandvoort nog een tweede DRS-zone te creëren om het inhalen te bevorderen, al blijft men voor zowel de exacte locatie als ook voor goedkeuring afhankelijk van de FIA.

Video: Een ronde onboard over het vernieuwde Circuit Zandvoort

Met medewerking van Jonathan Noble