Interview Giacomo Agostini: “De MotoGP heeft weer een echte ster nodig”

Maar liefst veertien keer stond Agostini op het TT Circuit op de hoogste trede van het podium. Het is sindsdien wel een beetje veranderd, maar op deze dag van het interview tijdens de Classic GP is één ding hetzelfde: “Je kunt in de blakende zon staan, tien minuten later kan het regenen en nog eens tien minuten breekt de hemel weer open”, zegt Agostini. “Dat is Assen.” De racelegende is oprecht blij om terug te zijn op het Asser circuit. Hij verzorgt een aantal demonstraties met een MV Agusta van weleer, neemt alle tijd voor een praatje, handtekeningen of foto’s met liefhebbers en zet ons gesprek in gang door vraagtekens te zetten bij de toestanden op Schiphol: “Moet ik daar echt vier uur van tevoren aanwezig zijn?”

Agostini twijfelde geen moment toen organisator Lee van Dam hem uitnodigde voor de Classic GP in Assen: “Ik ben heel blij dat ik mag komen, ik heb hier goede herinneringen. Er is veel veranderd, het circuit ook, maar het ziet er nog steeds fantastisch uit. De eerste keer dat ik hier was in 1965 lag er nog helemaal geen asfalt. Nu is het prachtig.” Wat opvalt bij zijn binnenkomst is dat Agostini totaal niet de indruk maakt dat hij oud en versleten is. Tachtig jaar oud, maar nog altijd zeer kwiek en fit. “Ik verzorg mijn lichaam alsof het een motorblok is”, glimlacht hij. “Je moet niet te veel toeren draaien, de olie regelmatig verversen en het blok niet over de kling jagen. Dan gaat het helemaal goed. Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar ik pas goed op mijn lichaam. Ik rook niet, ik drink niet te veel. Ik heb gisteren toevallig een wodka gedronken, maar daarna ben ik weer gestopt. Er zijn ook mensen die meteen een hele fles opdrinken, dat is niet goed.”

Kriebels zijn er nog steeds

Nog altijd zet Agostini graag zijn helm op om met de motor te rijden. Hij zou zelfs met de motor naar het TT Circuit toekomen, maar dat ging vanwege het slechte weer niet door. Ondanks dat Agostini nu minder risico neemt, voelt hij nog altijd kriebels in zijn buik als hij in het zadel zit. “Het is niet meer zoals vroeger, toen gaf ik 100 procent en nam ik risico. Maar het levert altijd een speciaal gevoel op om weer op de motor te zitten. Nu rijd ik demonstraties, we zijn voorzichtig. Het gaat nog steeds snel, maar wel met iets meer reserve. Vorige maand was ik op Isle of Man en daar ging ik nog zo’n 240-250 kilometer per uur. Die emotie komt altijd terug als je op de motor zit, het gevoel is er nog steeds.”

 

Wanneer we memoreren over de veertien overwinningen in Assen, stelt Agostini dat het er vijftien hadden moeten zijn. In de 500cc-race van 1975 om precies te zijn: “Ik vocht met Barry Sheene en voor de laatste bocht dacht ik even om te kijken omdat ik een voorsprong had. Ik dacht had ik een voordeeltje had en destijds was de laatste bocht nog niet een chicane zoals dat nu is. Het was een snelle bocht, maar ik had niet genoeg agressie. Ik dacht dat ik zou winnen, maar Sheene kwam er nog voorbij. Hij won nipt.” Het is heel nipt, leert een blik op de geschiedenisboeken. Beide rijders werden met dezelfde tijd opgenomen in de uitslag, maar Sheene kreeg de zege. “Ik ging al uit van de overwinning en dan verlies je scherpte.” Het is een advies dat ook vandaag de dag nog van toepassing is: “Je moet altijd je hoofd gebruiken, rekenen en bepaalde dingen goed overdenken. Ik dacht dat het voor hem niet mogelijk was om te winnen, maar mijn kleine voordeeltje was ik kwijt. De concentratie even weg.”

In 1973 boekte Agostini een van zijn mooiste overwinningen op de Drentse omloop. “De Yamaha was dat jaar moeilijk te verslaan”, zegt de Italiaan, die het samen met merkgenoot Phil Read op moest nemen tegen de Finse coureur Teuvo Länsivuori. “Die motoren hadden maar twee cilinders en waren heel snel. Het was niet makkelijk. In de training begreep ik al dat het moeilijk zou worden om te winnen, maar ik ben vanaf de eerste ronde echt voluit gegaan. Ik heb 100 procent gegeven en die race won ik. Dat is een van mijn speciale overwinningen, een hele mooie. Ik was heel blij en emotioneel, ik huilde een beetje en vierde het met mijn team. Dat was een hele belangrijke race en voor 160.000 mensen winnen, dat blijft een speciaal gevoel.”

De MotoGP weer heeft een Verstappen, Maradona of Merckx nodig

Voor zijn aanwezigheid in Assen was Agostini een weekend eerder nog eregast in Monza, waar hij de finishvlag mocht zwaaien aan het eind van de Formule 1-race. De koningsklasse van de autosport heeft een paar echte vedettes in het veld. Denk aan Fernando Alonso, Lewis Hamilton of Max Verstappen. In de MotoGP ontbreekt dat er een beetje aan nu Valentino Rossi afscheid heeft genomen. “De MotoGP is goed, de races zijn mooi”, vindt Agostini. “Maar we hebben na het stoppen van Valentino en de blessures van Marc Marquez wel weer een echte ster nodig. Daar wachten we nu op, de jonge rijders die nu boven komen drijven. Fans willen rijders zien die dingen doen die ze zelf niet kunnen. Mensen willen verrast worden door wat een coureur doet. Dat doet Max Verstappen, hij wint veel en is een held geworden. Dat heb je met Maradona in de voetballerij, met Eddy Merckx uit de wielersport. Ik herinner me nog dat ik midden in de nacht opstond om naar de bokswedstrijden van Cassius Clay (Muhammed Ali) te kijken. Hij deed dingen die niemand anders kon en dat willen de mensen zien. Daar wachten we in de MotoGP nu op.”

Met het afscheid van Andrea Dovizioso eerder deze maand is de wisseling van de wacht nu echt compleet. Van de MotoGP-grid in 2010 is alleen Aleix Espargaro nog actief. Gevraagd of de nieuwe generatie het in zich heeft om de leegte die achtergelaten is door de ‘oude’ rijders op te vullen, is Agostini positief: “Die jongens hebben we in potentie zeker. Marc Marquez is terug, hij is heel erg agressief en geniet ervan om het publiek te vermaken. Hij racet altijd hard en wil de toeschouwers blij maken. Maar hij heeft ook mensen nodig waarmee hij kan strijden. Een Bagnaia of een Quartararo, Bastianini komt er ook bij. Quartararo is al kampioen en begint pas nu met Bagnaia te vechten. Als Marquez zich daarbij kan voegen, dan is dat alleen maar goed voor de sport. Daar wachten we op.”

Binnenkort volgt een tweede deel van het interview waar Agostini ingaat op de introductie van sprintraces in de MotoGP, maar ook een mening vormt over de huidige generatie rijders en de almaar toenemende hoeveelheid techniek in de topklasse van de motorsport.

De machines waar Giacomo Agostini zijn grootste successen boekte, staan in volle glorie opgesteld in de Classic GP-paddock.

Foto: Classic GP Assen