De F1-test van Sauber die het leven van Raikkonen veranderde

In september 2000, drie dagen na de Grand Prix van Italië op Monza, planden drie Formule 1-teams een test in op een ander Italiaans circuit. Ferrari, McLaren en Sauber slingerden hun imponerende wagens nog eens aan op het in Toscane gelegen Mugello. Eerstgenoemde twee waren verwikkeld in een spannende titelstrijd en zagen het als een kans om nieuwe onderdelen te testen, laatstgenoemde gebruikte het moment om een nieuwe ster zijn F1-debuut te laten maken.

De destijds 20-jarige Kimi Raikkonen werd overgevlogen naar Italië voor een eerste kennismaking met een F1-wagen, ondanks het feit dat hij pas 23 autoraces op zijn cv had staan. Hij was volgens teameigenaar Peter Sauber verlegen en te jong om zelf naar het circuit te rijden, dus haalde een monteur hem op van het vliegveld. "Ik had eerst een ontmoeting met David [Robertson, Raikkonens manager, red.] tijdens de Hongaarse Grand Prix in 2000. Hij sprak met veel enthousiasme over Kimi, die ik ontmoette tijdens de test op Mugello", vertelde Sauber volgens de officiële Formule 1-website. De jonge Fin was twaalf maanden eerder nog een karter, maar werd genoemd als een uitzonderlijk talent. "Ik ben nog steeds verbaasd over het feit dat ik ermee akkoord ging toen, want een driedaagse test is erg duur. Het enthousiasme van David sloeg over op mij."

Kimi Raikkonen (Sauber), Australische GP 2001

Foto: Michael Cooper / LAT Images

F1-debuut onder de radar

Sauber wilde dat de test stilletjes verliep, om het risico te vermijden dat rivaliserende teams interesse kregen. Er was namelijk nog geen contract getekend. De plannen bleven dus zo geheim mogelijk, zelfs binnen het team. Raikkonen kreeg de bijnaam Eskimo. Saubers hoofdontwerper Sergio Rinland legde uit: "Peter noemde hem de Eskimo. De bijnaam Iceman kreeg hij pas later. De reden was omdat de sponsor die de test betaalde een ijsfabrikant uit Scandinavië was. Ik herinner me dat Peter iedereen na de test het machinepark in riep en vertelde dat we de Eskimo gingen inhuren. En iedereen barstte in lachen uit."

Raikkonen zei niet veel, maar liet ook toen al zijn rondetijden voor hem spreken. Sauber was direct onder de indruk. "De tijden waren beter dan je kon verwachten van iemand die maar twintig races in de Formule Renault heeft gereden. Hij reed nooit meer dan drie of vier volledige ronden, omdat hij anders last kreeg van zijn nek, maar ik wist toen al hoe consistent hij kon zijn." Om hem te beschermen tegen de lichamelijke belastingen waar een F1-coureur mee te maken kreeg, hielden ze het aantal kilometers beperkt en de runs kort met lange pauzes om te herstellen. "Hij was heel stil, maar wanneer hij wat zei waren het de juiste dingen. Hij is verlegen onder mensen en weet niet hoe hij ermee moet omgaan zoals hij dat met een auto doet", aldus Rinland.

Tussen de runs door was er aardig wat tijd, maar in plaats van in de garage te vertoeven besloot Raikkonen zijn tijd te besteden aan het bestuderen van Michael Schumacher, die ook op de baan aan het werk was. De interesse bleek wederzijds, want de Duitse coureur stapte op race-engineer Jacky Eeckelaert af. "Kimi vroeg of hij kon kijken naar hoe Michael Schumacher door de bochten schoot. De eerste avond was ik bezig met het programma voor dag twee toen er op de deur van het motorhome werd geklopt. Het was Michael, die vroeg wie de nieuwe jongen was in de Sauber. Ik vertelde hem over Kimi en dat hij twaalf maanden ervoor nog in karts racete. Hij zei: 'Nou, hij zal heel erg snel worden.' Dus ik was ervan overtuigd dat hij op het juiste spoor zat."

Kimi Raikkonen (Sauber), Suzuka 2001

Foto: Sauber Petronas

De ultieme test

Tijdens de laatste test gaf Sauber Raikkonen de opdracht snelle ronden te rijden met een volgeladen tank en vlak erna moest hij met net genoeg brandstof voor een kwalificatierun opnieuw het asfalt op. "We vertelden hem dat het over zou zijn als hij zou crashen en dat het ook niet goed was als hij te traag was. Hij deed één ronde met 50 kilogram benzine aan boord en zijn tijd was aardig voor iemand met weinig ervaring in een F1-wagen. Daarna probeerde hij het met 12 kilogram, waarvan we wisten dat het verschil in rondetijd ongeveer 1,2 seconde is op Mugello. We vertelden hem niet wat hij moest rijden, alleen dat het om een kwalificatieronde ging. Hij ging ervoor zitten en verbeterde zijn tijd vervolgens met 1,2 seconde."

Dat hij geen enkele keer het grind in spinde gaf Sauber vertrouwen. Dit was iemand die ze bij hun team moesten hebben en zo geschiedde een jaar later. Sauber overtuigde de FIA van Raikkonens talent. De stille Fin kreeg ondanks zijn jonge leeftijd en relatieve onervarenheid een superlicentie en dat vertrouwen in hem beloonde hij al bij zijn debuutrace in Australië in 2001 met een puntenfinish. Het was het begin van een bijzondere F1-carrière van iemand die nog altijd de laatste wereldkampioen is van het iconische Ferrari.