Tech analyse: De ontleding van de nieuwe WRC-auto's - deel 2

Hyundai i20

Hyundai vergelijking

Afbeelding: Matthew Somerfield

De Hyundai is aerodynamisch gezien de minst agressieve auto van het veld en lijkt min of meer een evolutie van de 2016-spec, al is de nieuwe wagen gebaseerd op een 3-deurs en niet op een 5-deurs. In bovenstaande afbeelding is echter goed te zien wat de verschillen zijn tussen de rallyversie en het broertje van de straat. Dat moet Hyundai in staat stellen om het de concurrentie behoorlijk lastig te maken.

Hyundai i20 Coupe WRC

Hyundai Motorsport

Net als bij de overige machines zijn er diverse vleugels gecreëerd rondom de bredere wielkas met als doel de drukgebieden en luchtstromen vorm te geven. Lucht die via de happer in de bumper binnenkomt, wordt aan de achterkant van de wielkas weer naar buiten geleid om turbulentie afkomstig van de draaiende voorwielen te neutraliseren. Daar bevindt zich ook een agressief opwaarts gevormde vleugel. Deze is bedoeld om de lucht naar boven te leiden en daarachter een drukgebied te creëren, zodat de lucht als het ware uit de uitlaat erachter wordt getrokken. 

De brede side skirt loopt aan de achterzijde van de auto over in de wielkas. Deze kas is aan de bovenkant voorzien van een opening, de lucht ontsnapt aan de achterkant van het component rondom de wielen. In de presentatiefoto’s heeft Hyundai deze openingen bewust afgesloten om de concurrentie niet te veel informatie te geven over de exacte werking.

De diffuser aan de achterkant is relatief simpel en steekt uit ten opzichte van de normale bumper. Het element is voorzien van vier achterwaarts gerichte vinnen om de richting en stabiliteit van de luchtstroming te managen. 

Ook de achtervleugel is vooralsnog vrij eenvoudig, met zwanenhalsvormige steunelementen bedoeld om de U-vormige horizontale plaat te bevestigen.

Toyota Yaris

Als we de Hyundai neerzetten als de minst technische van het stel, dan moet de Yaris  worden gezien als de dapperste auto - met agressieve elementen rondom. 

Toyota Racing, Toyota Yaris WRC 2017

Toyota Racing

De voorbumper is stevig onder handen genomen om de lucht in bepaalde richtingen te dwingen. Daarnaast wordt de bumper geflankeerd door twee imposante vinnen die de wijze beïnvloeden waarop de lucht langs de voorste wielkas stroomt.

Daar waar de rivalen gekozen hebben voor openingen aan de zijkant de motorkap, beschikt Toyota over meer centralere versies om de hitte van de motor te laten ontsnappen. 

De tamelijk significante wielkas beschikt aan de achterkant over diverse openingen waaruit de lucht ontsnapt die via de openingen aan de voorkant van de auto binnenkomt. De side skirt is innovatief vormgegeven. Dit component begint wat verder naar achteren dan bij de rivalen maar gaat snel opwaarts richting wielkas en de luchthapper daarin.

Toyota Yaris WRC Plus 2017 detail

Photo by: Matthew Somerfield

De spiegels van de Yaris zijn de moeite van het aanschouwen waard. Net zoals bij de rest van het veld zijn ze verder naar achteren geplaatst om aerodynamisch gewin te behalen. De montage-elementen zijn eveneens optimaal gevormd. De kleine vleugels zijn nauwkeurig ontwikkeld en vormgegeven om de luchtweerstand te verminderen. Daarnaast creëren ze een specifieke aerodynamische stroming die verderop door de achtervleugel gebruikt kan worden. De montage-elementen bestaan uit twee L-vormige vleugels met een detailniveau dat we doorgaans associëren met de Formule 1 of het World Endurance Championship. 

De achterkant van de Yaris is met afstand het meest agressieve ontwerp van alle deelnemers. De Japanse fabrikant heeft veel uren gestoken in het ontwerp van de openingen in de wielkassen, de achterbumper, diffuser en achtervleugel. Deze elementen werken allemaal nauw met elkaar samen om de downforce en stabiliteit van de auto te verbeteren.

De wielkas is voorzien van diverse vleugeltjes om de lucht afkomstig van de achterwielen onder controle te houden en te stabiliseren voordat deze in aanraking komt met de diffuser. Ook de diffuser is agressief vormgegeven en omvat de uitlaat.

De achtervleugel is misschien wel de meest complexe van alle deelnemers, met een zeer steil op- en aflopende onderste horizontale plaat. De bovenste plaat is zo gevormd om overeen te komen met de vorm van de auto, met twee zwanenhalsvormige bevestigingselementen om de twee platen met elkaar te verbinden.