Analyse: Hoe de Nissan-nachtmerrie tot een einde kwam

Nissan nam eerder deze week vol overtuiging de dappere beslissing om de schitterende maar geflopte Nissan GT-R LM NISMO terug te trekken uit de LMP1. Het programma kabbelde eerder deze maand voort tijdens een test op NOLA, met een tweede test gepland voor februari. Hoewel de voornaamste veranderingen aan de bolide nog moesten worden doorgevoerd, was de kans altijd al nihil dat het project in 2016 verder zou gaan.

Met de merknaam Nissan prominent op de auto’s die op Le Mans per ronde meer dan twintig seconden langzamer waren dan de LMP1-concurrenten, namen de Japanners hard doch rechtvaardig de moeilijke beslissing: ze waren niet goed genoeg. Dat was de harde realiteit voor de fabrikant. Eén van de grootste automerken ter wereld werd aan alle kanten om de oren gereden. Niet alleen door Audi, Porsche en Toyota maar ook door privéteams uit zowel de LMP1 als LMP2.

Met weinig hoop dat het nieuwe elektrische hybridesysteem voorafgaand aan de officiële FIA WEC-testdag in maart ingezet kon worden, viel er slechts één beslissing te nemen. De wijze waarop de aankondiging werd gedaan, waarbij sommige teamleden het nieuws vernamen via de media, en het management en de coureurs slechts een half uur voor het korte statement op de hoogte werden gebracht, was een betreurenswaardig en laf einde van het grote fabrieksprogramma.

Vanaf het eerste moment problemen

De kleine en technische moeilijkheden die gedurende het programma om de hoek kwamen kijken, zijn inmiddels wel bekend. De ineenstorting van het kaartenhuis begon met problemen met het oorspronkelijke hybridesysteem, dat al op de testbank aan alle kanten faalde. Het team arriveerde strijdvaardig op Le Mans maar La Sarthe is eenvoudigweg niet de juiste locatie om het vuur te bestrijden. Geruchten over de problemen van het project, ontstonden al bijna voordat er daadwerkelijk mee gestart was. Een lange lijst met technische drama’s, ongelukkigen en coureurs die niet blij waren met de wijze waarop de auto zich gedroeg, begon zich te vormen.

Het feit dat de rijders simpelweg het verzoek kregen de auto’s als één geheel terug te brengen naar de pits, vertelt eigenlijk het gehele trieste verhaal. Veel ervaren teamleden vertelden Motorsport.com gedurende het jaar over de afwijkingen binnen het management. Eenvoudigweg vaker aanwezig zijn op de werkvloer, had al veel kunnen oplossen. Ja, dergelijke problemen komen voor in een grote operatie van een fabrikant, zeker in een complexe zaak zoals deze. Maar een hoop problemen hadden voorkomen kunnen worden.  

Veel talenten aan boord

Aan de andere kant bevond Nissan zich spreekwoordelijk tussen wal en schip. Als zij zich wilden committeren aan een LMP1-project, had dat in 2015 moeten gebeuren gezien de grote reglementswijzigingen in 2017. Andy Palmer verliet in de herfst van 2014 Nissan, een jaar later gevolgd door de architect van het project Darren Cox. Michael Carcamo werd nog wel als vervanger aangesteld maar het schip had al teveel water gemaakt.

Op personeelsgebied liepen er enkele opmerkelijke talenten rond. Ben Bowlby en Simon Marshall zijn visionaire ontwerpers van het hoogste niveau. Bowlby’s vindingrijke ontwerpfilosofie zal ondanks de afgelopen twee jaar niet zijn afgenomen. Zowel hij als zijn team komen zeker terug, waarschijnlijk in de sportscars. Ook had het team flink wat talentvolle engineers in dienst, naast zeer ervaren mannen als Ricardo Davila en Steve Wills.

Ook de rijders verdienen de credits. De ‘off the record’-gesprekken met hen, zorgen enkel voor waardering over hun dapperheid. Harry Tincknell springt eruit vanwege zijn strijdvaardigheid en stoïcijnse benadering. Dat zal hem zeer zeker een mooie toekomst op het hoogste niveau opleveren. Ook op marketinggebied was er voldoende om je over te verbazen. Nissan’s slimme strategieën en manieren om fans te activeren werkten meer dan goed. De GT-R LM NISMO zal nog lang herinnerd worden door de fans en insiders, ondanks het gebrek aan succes.

De treurige realiteit is echter dat de dapperen uiteindelijk verslagen werden. Nissan probeerde hoog te houden waar de endurance racerij om draait - vindingrijkheid en technische visie – en in elk geval daarom verdient het een liefdevol plekje in de herinneringen.