Alex Wurz: "Stoppen voor mijn houdbaarheid was verstreken"

De ervaren coureur nam in stijl afscheid: met een onverwachte podiumklassering tijdens de WEC-seizoensfinale in Bahrein. De Oostenrijker begon zijn professionele autosportcarrière in 1991 met een race in de Formule Ford 1600. Bijna een kwart eeuw later vindt hij het mooi geweest, hoewel hij nog zonder problemen jarenlang had kunnen doorgaan.

Met Motorsport.com sprak Wurz uitgebreid over zijn beslissing te stoppen en zijn zelf geverfde helm aan de wilgen te hangen: “Ik ga het missen, het was een belangrijk deel van mijn leven. De helft van mijn leven ben ik professional geweest maar ik heb niet het gevoel dat ik langer door moet gaan. Het is geen drug waaraan ik verslaafd ben, meer iets waar ik ontzettend van hou. Ik kan me een leven voorstellen zonder racen, maar er zullen ook momenten zijn waarop ik meer moeite heb met het feit dat ik geen auto en geen uitdaging meer heb. Maar ik moet doorgaan in het leven.”

“Er zijn nog zoveel dingen die ik graag wil doen. Ik ben zeer actief in het zakenleven en met al mijn andere rollen in de racerij. Er zijn dingen die ik nu kan oppakken omdat ik meer tijd heb. Daarnaast weet ik dat je als coureur een houdbaarheidsdatum hebt. Ik wilde stoppen voordat ik die datum bereik. De rest van mijn leven kan ik zeggen dat ik in mijn laatste race nog tot de snelste rijders behoorde en in de top rond reed. Dat heb ik altijd gewild, dat kan je terugvinden in interviews die ik 10 of 15 jaar geleden heb gedaan. Toen zei ik hetzelfde.”

Zijn favoriete bolide

De Oostenrijker heeft in zijn lange carrière veel verschillende bolides bestuurd: Formule 3, Formule 1, DTM, LMP1-materiaal… Maar welke is hem het meest bijgebleven? “De McLaren MP4-17D was speciaal. Het is ongelofelijk te bedenken dat niemand hem meer wilde omdat de MP4/18 werd ontwikkeld. Zij dachten dat dit de nieuwe mijlpaal zou worden. Slechts een handjevol was bezig met de ontwikkeling van de 17D, en ik was de testrijder. We voerden een ophanging door die ik had voorgesteld. Het was een fenomenale auto. Hij werkte briljant en op elke baan waar hij kwam zette hij ronderecords neer. Het was een verlengstuk van mezelf. Ik zat erin en het was sensationeel.”

De Oostenrijker voegde toe: “Dat was een beetje vergelijkbaar met de Peugeot 908 in 2009. Als ik erin zat, voelde het alsof ik erin geboren was, perfect te besturen. Het was alsof je je favoriete paar schoenen aandoet, waarvan je niet eens voelt dat je ze aan hebt.”