Terugblik met Rinus: "Al met al een lastig weekend"

Ha Rinus! Bij aankomst in Indianapolis had je flinke last van hooikoorts. Hoe gaat het nu?
"Nu gaat het goed hoor, maar vorige week waren mijn ogen behoorlijk geïrriteerd. Mijn linkeroog zat bijna helemaal dicht. Alles was opgezwollen en dat hielp mijn zicht natuurlijk niet. De dag voor de race zijn we nog naar het ziekenhuis geweest, waar ik oogdruppels heb gekregen. Daarna heb ik er geen last meer van gehad. Nu voel ik er ook helemaal niets meer van. Ik heb al wel een aantal jaar last van hooikoorts, maar zo erg had ik het nog niet eerder gehad."

In de week voor de race op de Lucas Oil Raceway heb je getest op de oval van LaCrosse in Wisconsin. Hoe is dat gegaan, had je toen ook al last van hooikoorts?
"Nee, bij de test heb ik geen last van hooikoorts gehad. Het was een heel goede test, waarin we veel hebben geleerd over de auto. Die had namelijk nog niet op een oval gereden."

Rinus van Kalmthout

Foto: KNAF

Je besloot de kwalificatie op de vijfde plaats. Was je daar tevreden mee?
"Niet helemaal. In de kwalificatie kregen we de afstelling niet goed voor elkaar. Ik had de hele tijd last van onderstuur, maar zeker op een oval wil je dat de auto goed ligt. Dat geeft je namelijk zelfvertrouwen. Over het geheel gezien was het een moeilijk weekend. In de race was de wagen wel beter, maar ik kampte nog steeds met onderstuur. Met alle 'dirty air' kom je dan niet meer door het veld heen. Er zijn ook geen rechte stukken om te slipstreamen, zoals wel kan op de Speedway van Indianapolis."

In hoeverre is de Lucas Oil Raceway te vergelijken met de oval van Iowa, waar je vorig jaar tweede werd in de USF2000?
"Op Iowa rij je een meer traditionele lijn, op Lucas Oil moet je de hele tijd bovenaan rijden. De banking op de Lucas Oil Raceway is bovenin het grootst. Uiteindelijk ben ik vierde geworden in de race op Lucas Oil, al was dat wel met een beetje mazzel. Ik lag op de zesde positie, maar Harrison Scott en David Malukas gingen er weer samen af. Twee weken geleden kwamen ze in de tweede race van de Indy GP ook al met elkaar in aanraking, waardoor ik uiteindelijk uitviel. Ik ben dus als vierde gefinisht en in een deel van de race was ik ook nog de snelste. Het is dus wel beter geworden na de kwalificatie. Ik wil mijn team Juncos Racing, Jumbo, La Place en het KNAF Talent First-programma weer bedanken voor hun hulp en support."

Rinus van Kalmthout

Foto: KNAF

In de stand sta je nu 41 punten achter leider Parker Thompson, de winnaar op de Lucas Oil Raceway. Maar de volgende races zijn over vier weken op Road America. Daar kijk je ongetwijfeld naar uit, aangezien je er vorig jaar twee zeges boekte in de USF2000.
"Daar heb ik heel veel zin in. Vorig jaar was dat mijn meest succesvolle weekend in de USF2000. Je kan het wel mijn favoriete baan noemen en dus kijk ik er heel erg naar uit om daar te racen. De baan lijkt qua racen wel op Monza. Het heeft veel rechte stukken en daardoor kan je niet echt weglopen, waardoor het één en al gevecht is. Dat vind ik geweldig."

Zondag had je nog een mooi toetje met het bezoek aan de Indy 500. Hoe was dat?
"Het was de derde keer dat ik de Indy 500 heb bezocht, maar het was supergaaf. Het geeft zo'n kick. Er waren honderdduizenden mensen, ik begreep dat het na de Super Bowl het grootste eendaagse sportevenement ter wereld is. Het is niet normaal hoe groot het is. Nu was ik er als toeschouwer, maar in de toekomst hoop ik er natuurlijk zelf aan mee te doen en te winnen. Dat is de droom en ook het doel. Will Power heeft gewonnen. Hij had toevallig dezelfde spotter als ik op Lucas Oil had: C. R. Crews, die ook mijn manager is. Dat is wel grappig. Ik ken hem, Will Power, zelf ook. Hij is een enorm aardige kerel. Ik ben zelf nog na de race in Victory Lane met zijn auto op de foto gegaan. Hopelijk sta ik er ooit zelf met de Borg Warner Trophy in mijn handen."