Terugblik met Rinus: “Vier eerste plaatsen, dat is echt super!”

Ha Rinus! Je bent alweer terug in Nederland, met vier trofeeën erbij! Paste dat wel in de koffer?
“Vier bekers, vier eerste plaatsen, dat is echt super! Ik had een extra handbagage koffer mee en droeg er ook wat in de hand. Daar doet het cabinepersoneel niet moeilijk over, die vinden het altijd wel leuk.”

Na Toronto gaf je al aan veel te verwachten van dit weekend. Had je echter een nieuwe dubbelzege verwacht?
“Ik had er wel vertrouwen in. Je weet natuurlijk nooit hoe het zal gaan, maar ik had het wel gehoopt. Wel had mijn team nog nooit gewonnen op Mid-Ohio, dus ik wist dat het niet gemakkelijk ging worden. Maar we hadden het echt goed voor elkaar, de auto was super. In de collectieve test op Mid-Ohio in de voorgaande week hebben we heel veel kunnen proberen en uitvinden over de setup. Dat heeft heel erg geholpen.”

Op vrijdag pakte je de pole-position voor de eerste race, waarna je ‘let’s sweep the weekend’ twitterde. Zo groot was het vertrouwen toen dus al?
“Als je weet dat je de snelheid hebt en als eerste start op een baan waar inhalen moeilijk is, dan geeft dat zeker veel vertrouwen. Als je eenmaal de snelheid hebt, dan moet je gewoon constant zijn en dat is echt goed gelukt.”

Hoe heb je beide races beleefd?
“De eerste race was spannend, want de nummer twee David Malukas zat dicht achter me. Na tien ronden begon ik echter sneller te worden en ben ik bij de rest weggereden. Aan de finish was het verschil 2,8 seconde. De tweede race was iets spannender. Daarin moest ik als tweede starten, achter Malukas. Ik wist dat hij dit weekend supersnel zou zijn en dat was hij ook. Dus ik probeerde een goede start te maken en een plek te winnen, maar dat lukte net niet. Vervolgens bleef ik tot de achtste ronde op een halve seconde van hem rijden, waarna hij mechanische pech kreeg. Daardoor kon ik de eerste positie overnemen en uiteindelijk heb ik ook gewonnen.”

In race 2 zat je teamgenoot Robert Megennis vlak achter je. Doen jullie eigenlijk aan teamorders?
“Misschien dat we zoiets in de laatste race van het seizoen doen voor de titelstrijd. Maar degene die verdient te winnen, moet ook winnen. Robert zat vlak achter me en was snel, terwijl ik een klein probleem met mijn linkervoorband had. Daar begonnen blaren op te komen, waardoor ik in de lange rechterbochten een stapje terug moest doen om de band in leven te houden. Daardoor kon hij dicht achter me blijven, maar hij kwam me niet voorbij en het is hem ook niet gelukt een poging te wagen. Op het einde kwam er nog een Safety Car, waarna ik een goede herstart had en met nog een paar ronden te gaan ben ik 1,4 seconde bij Robert weggereden. Het was een toprace en een supergoed weekend. Ik wil mijn team Juncos Racing, Jumbo, La Place en het KNAF Talent First-programma weer bedanken voor hun hulp en support.”

Je hebt nu vier zeges op rij geboekt, terwijl je in de zeven races daarvoor slechts één podiumplaats scoorde. Is er in de tussentijd iets veranderd qua aanpak?
“Na het matige weekend op Road America heeft het team er een stap bij moeten zetten. Ze hebben gewoon iets gevonden in de setup. Daarnaast gaat iedereen er vol voor, ieder teamlid. Hier was de race pace supergoed. Megennis had de snelste ronde in race 2, ik zat daar drie honderdsten van een seconde vandaan en mijn andere teamgenoot Carlos Cunha volgde op een tiende. De rest van het veld kwam niet binnen de 0,3 seconde van ons. Dus we hadden het super voor elkaar met Juncos.”

Waar jij vier keer op rij hebt gewonnen, kwam je titelrivaal Parker Thompson in deze vier races niet op het podium. Daardoor heb je je achterstand in de titelstrijd omgebogen in een voorsprong van 31 punten, rekening houdend met dat het slechtste resultaat per coureur wordt geschrapt. Kwam zijn mindere weekend voor jou als een verrassing?
“Toch wel een beetje. In Toronto had hij wat pech, maar ik dacht dat dat eenmalig zou zijn. Hij is het hele seizoen snel, dus ik denk niet dat hij in het restant van het jaar nog allemaal van dit soort weekenden zal hebben. Hij blijft een gewaagde concurrent. Of ik mij nu wel de favoriet voel? Ik zie op social media en dergelijke dat mensen er wel vertrouwen in krijgen dat ik kampioen kan worden. Dat vind ik alleen maar mooi en het is een goede motivatie om door te zetten. Ik kan eigenlijk niet wachten op de volgende race.”

Die is over vier weken op de oval van Gateway. Wat verwacht je daarvan?
“Ik heb er veel vertrouwen in. Mijn team heeft er vorig jaar al gereden in de Pro Mazda en Indy Lights. In de Pro Mazda - wel de oude, de klasse heeft sinds dit jaar een nieuwe auto - wonnen ze en in de Indy Lights gingen ze ook heel hard. Exclusive Autosport, het team van Thompson, heeft er nog nooit gereden en voor de kwalificatie hebben we maar een half uur trainingstijd. Dat zou een voordeel voor ons kunnen zijn.”

Thompson heeft de enige ovalrace van het seizoen tot dusver, op de Lucas Oil Raceway in het Indy 500-weekend, gewonnen. Jij werd daar vierde. Zegt dat nog iets?
“Lucas Oil is een heel kleine oval, met een rare banking. Gateway is daarentegen echt een IndyCar-oval. Het zijn dus twee heel verschillende banen. Vorig jaar ging ik in de USF2000 hard op de oval van Iowa en dat is ook een IndyCar-oval. Ik heb er dus veel vertrouwen in dat het goed zal gaan.”

Maar eerst heb je vier weken vrij. Heb je nog leuke dingen in de planning staan?
“Dinsdag ga ik op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Daar ga ik lekker genieten van de twee goede laatste raceweekenden en weer vol gas sporten.”