Wilco Zeelenberg: Dit is wat Quartararo beter doet dan Morbidelli en Dovizioso

Fabio Quartararo is al twee jaar de absolute toprijder bij Yamaha. Zijn teamgenoot Franco Morbidelli komt voorlopig niet los van de achterhoede. Hij verzamelde dit seizoen slechts 26 WK-punten. Ook Andrea Dovizioso heeft zijn draai niet gevonden met de M1. Na Misano gaat hij met pensioen. Wat is de oorzaak van de problemen die Morbidelli en Dovizioso hebben? “In 2020 heeft Michelin het karkas van de achterband veranderd. De grip met een hellingshoek is anders dan met de oude banden”, zegt Wilco Zeelenberg, RNF Yamaha teammanager, in gesprek met Motorsport.com. “Je kunt niet lang met een hellingshoek rijden, anders genereer je te veel temperatuur in de band. Franco en Andrea doen dat beide heel erg omdat ze niet zo erg naast de motor hangen als sommige andere rijders. Dat is volgens mij een gebied waar ze problemen hebben.”

Desondanks won Morbidelli in 2020 nog drie races en eindigde hij op de derde plek in het kampioenschap. Hij was dat jaar zelfs beter dan Quartararo, ook met diezelfde band. “Maar onze motor is sindsdien flink veranderd”, reageert Zeelenberg. Morbidelli reed in 2020 nog met de 2019-versie van de Yamaha en reed ook in de beginfase van 2021 nog op het oude model tot hij met een knieblessure aan de kant kwam te staan. Toen hij in de herfst terugkeerde, werd hij door het vertrek van Maverick Viñales gestald in het fabrieksteam met ze nieuwste motor. Hij sloeg noodgedwongen een paar stappen over in de ontwikkeling, die inmiddels stevig gestoeld was op Quartararo. “Franco scoorde in Jerez nog een podium en alles leek er redelijk uit te zien tot hij de knieblessure kreeg. Sindsdien kan hij niet meer rijden zoals hij graag wil. Vanaf het moment dat hij fit is, heeft hij steeds problemen gehad. Voor mij is het een vraagteken waarom. Ik denk dat het de stijl is, dat hij de motor niet zo uit de bochten kan krijgen als andere coureurs.”

Aan de andere kant is het de vraag wat Quartararo zoveel beter doet dan Morbidelli en Dovizioso. “Hij kan om de problemen heenrijden”, gaat de voormalig coureur verder. “Hij heeft meer bochtensnelheid en als hij de band moet sparen, kan hij met minder hellingshoek rijden. Hij omzeilt de problemen die anderen hebben. De andere coureurs rijden met een oude stijl. Ze remmen hard en diep in de bochten. Fabio remt als hij nog rechtuitgaat, laat de rem los en duikt dan de bocht in. Hij doet dat in elke bocht en dat maakt hem een of twee kilometer sneller in de bochten. We kunnen alle data inzien en weten precies wat hij doet. Hij stuurt de motor beter met zijn talent en grootte. Hij is vrij groot en kan de tractie op het achterwiel houden om de bocht echt af te maken. Dat doet hij beter dan de anderen. Het is een combinatie van factoren. Fabio heeft nog nooit op een andere motor dan de Yamaha gereden. Andrea zegt dat het onmogelijk is om 25 ronden zo te rijden. Hij kan volgen, maar voor Andrea is het geen doen om zo te rijden. Fabio houdt het een hele race vol.”

Steeds moeilijker om van fabrikant te wisselen

Het wordt intussen steeds moeilijker voor coureurs om van team te wisselen. In eerste instantie omdat de motoren zo verschillen, aan de andere kant vanwege de constante druk om te presteren. Er is niet veel tijd om te wennen en de aanpassing te maken. Wat betreft Quartararo: “Het klikte meteen met de M1, maar hij kreeg ook tijd om te leren”, aldus Zeelenberg, twee jaar lang zijn teammanager bij het Petronas-team. “Andrea was bij Yamaha, daarna acht jaar bij Ducati. Hij kreeg in die jaren veel gewoontes met de motor die simpelweg niet passen bij Yamaha. Je zag het ook met Jorge Lorenzo toen hij naar Ducati ging. Het duurde een jaar voor hij kon winnen en met de Honda was het waardeloos. Het zijn geen slechte motoren, maar je moet op een andere manier tot je rondetijd komen. Dat moet je leren. Het niveau ligt zo hoog dat je die tijd niet meer krijgt. Je zult in de toekomst meer zien dat rijders hun merk trouw blijven. Je ziet het ook bij Aleix [Espargaro]. Niemand dacht dat hij tot dit soort dingen in staat was. Hij is een beest op de Aprilia, constant en snel. Natuurlijk is de motor beter geworden, maar hij is zelfs ook beter geworden. Hij heeft altijd over de limiet moeten rijden en maakte ook verkeerde beslissingen. Nu is hij een van de snelste coureurs.”