Waarom de start van KTM in 2022 heel erg hoopgevend is

Er valt tot nu toe geen peil op te trekken. Dat is de voornaamste conclusie na twee wedstrijden in het nieuwe MotoGP-seizoen. De vooraf als favorieten bestempelde coureurs voor de wereldtitel ontbreken voorlopig aan het front. Fabio Quartararo eindigde in Indonesië op de tweede plaats, maar zette er een teleurstellende GP van Qatar tegenover en dan laten we de zorgen over de snelhei van Yamaha nog achterwege. Ducati-kopman Francesco Bagnaia heeft evenmin een verpletterende indruk gemaakt met welgeteld één WK-punt in de eerste twee races. De opmars van Suzuki is vooralsnog uitgebleven, Honda begon sterk maar werd in Indonesië getroffen door het noodlot nu kopman Marc Marquez weer in de lappenmand zit.

Het is nog vroeg in het seizoen, heel vroeg. We hebben nog geen 10 procent van het seizoen afgewerkt. Maar toch ziet de WK-stand er anders uit dan we een maand geleden voor de start gedacht hadden. Gresini Racing-coureur Enea Bastianini zorgde met een grote stunt voor zijn eerste overwinning in Qatar en kwam in Indonesië niet verder dan de elfde stek. Hij staat nog aan de leiding als de MotoGP dit weekend naar Argentinië trekt. In het kampioenschap voor teams en constructeurs staat KTM voor het eerst aan de leiding. De Oostenrijkse formatie is de enige die al twee coureurs op het podium gehad heeft. Brad Binder reed in Qatar naar een knappe tweede plek, Miguel Oliveira maakte een eind aan zijn vormcrisis door de natte Grand Prix van Indonesië te winnen.

2021: Oliveira ondermaats, Binder zwoegend naar P6

Een vormcrisis inderdaad. Miguel Oliveira eindigde sinds de TT van Assen in 2021 niet meer in de top-tien van een MotoGP-wedstrijd. Een aantal weken eerder won hij de Grand Prix van Catalonië nog, maar daarna volgden vooral dieptepunten. Niet geholpen door een fikse polsblessure bracht Oliveira de rest van het seizoen steunend en kreunend door in de achterhoede. Tussen zijn tweede plek in Duitsland en de overwinning vorige week in Indonesië, vergaarde hij slechts twintig WK-punten. Onacceptabel voor een coureur van dat kaliber, maar het was een voldongen feit dat het voor geen meter liep in de tweede helft van 2021. Teamgenoot Binder beleefde een respectabele tweede helft van het seizoen, maar de kwalificaties van de Zuid-Afrikaan zorgden er keer op keer voor dat hij op zondagmiddag vooral aangewezen was op achtervolgen. Hij won de tweede race in Oostenrijk, maar dat was – met alle respect – meer een loterij dan het bewijs dat KTM heel sterk was.

Miguel Oliveira kende een moeilijke tijd in 2021. Dit kwam onder meer door een vervelende polsblessure.

Foto: KTM Images

In 2022 hangt de vlag er anders bij. Op twee totaal verschillende circuits hebben beide coureurs tot nu toe bewezen dat ze competitief zijn. De RC16 lijkt een stuk constanter dan vorig seizoen. Beide coureurs gingen in Indonesië op hun gemak naar Q2 waar Binder op de vierde plek eindigde en dus niet hoefde te achtervolgen. Oliveira kwalificeerde zich als zevende. Binder stond ook al zevende op de grid in Qatar en eindigde daar na een knappe race op de tweede plek.

Na een crash in Qatar haalde Oliveira flink uit in Indonesië. Vooral zijn start sprak tot de verbeelding. Vanaf de zevende plek reed hij vlotjes naar voren en dat bleek belangrijk in het vervolg van de wedstrijd. De Portugees gebruikte Jack Miller in de eerste ronden als referentie en had al snel gezien dat hij het van de kop af aan zelf beter kon. In de twintig ronden durende wedstrijd bouwde hij een voorsprong op en hield die vast, ondanks een late aanval van MotoGP-kampioen Fabio Quartararo. “Met al dat opspattende water zag ik eigenlijk helemaal niets, zeker ook omdat er water onder het vizier kroop”, zei Oliveira. “Het was lastig om secuur te rijden en de goede lijnen te volgen, laat staan om de grip te beoordelen. Tegen het eind van de wedstrijd ging dat een stuk beter, ik begreep hoe ik moest rijden om tot het eind te geraken. Racen in de regen is toch heel wat anders dan rondjes rijden tijdens een training.”

Met hagel schieten

Hoe anders hing de vlag er aan het begin van het seizoen bij. De wintertest in Sepang liep voor geen meter. Na twee dagen eindigden de coureurs respectievelijk vijftiende en achttiende. De achterstand op de snelste man was nog net zo groot als vorig jaar. Het had alles te maken met een flinke strop in de ontwikkeling. “De ontwikkeling van de nieuwe motor kwam vorig jaar juni stil te staan”, zei Oliveira daar eerder dit seizoen over. “Het was een gloednieuwe motor, maar het schortte aan de filosofie die daarbij hoorde. Aan het eind van het seizoen was het lastig om nieuwe onderdelen te produceren voor een motor waarvan je niet weet wat je ermee moet. Natuurlijk hadden we kratten vol nieuwe onderdelen, maar dat betekent niet dat ze direct beter zijn. We waren toch vooral met hagel aan het schieten.”

De signalen voor KTM waren niet al te best tijdens de wintertest in Sepang. Hoe anders hangt de vlag er krap anderhalve maand later bij?

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Dat schieten met hagel is niet nieuw voor KTM. Dat heeft het merk sinds haar MotoGP-debuut in 2017 wel vaker gedaan. Rijders werden tijdens testdagen bedolven onder stapels nieuwe onderdelen die allemaal getest moesten worden. Updates, kleinigheidjes, maar ook radicale, grote zaken werden gemonteerd. Het merk stak tot het seizoen van de eerste overwinning (2020) jaarlijks zo’n veertig miljoen euro in het project. Het merk maakte grote stappen, maar werd daarbij toch ook regelmatig gehinderd door het gebrek aan lijn. Het is voor coureurs en engineers moeilijk om de goede basis in beeld te houden als er van alle kanten nieuw ontwikkeld materiaal tegenaan gemikt wordt. Daardoor stagneerde de progressie.

Coureurs kwamen niet toe aan fatsoenlijk racen omdat ze telkens bakken ‘huiswerk’ hadden, ook testrijder Dani Pedrosa vond het op een bepaald moment mooi geweest. Een verandering van aanpak was nodig. Mike Leitner was teammanager, maar had daarnaast nog enkele petten op bij het team. Hij had onder meer de technische afdeling onder zijn hoede. Dat bleek te veel van het goede. Hij heeft een andere rol gekregen binnen het merk, dat met Fabiano Sterlacchini een voormalig Ducati-figuur gehaald heeft. Hij is nu op technisch vlak een van de kopstukken naast technisch directeur Sebastian Risse. Francesco Guidotti heeft een verleden bij KTM en werd als de nieuwe teammanager aangetrokken, hij hoeft zich in zijn rol enkel nog te bekommeren over het welzijn van het team en de rijders, een beetje pers en andere taken die een teammanager heeft.

“Vorig jaar hebben we ontzettend veel geprobeerd en er was nooit echt iets waar we stukken beter van werden”, aldus Binder in Maleisië. “Nu zijn de mannen van het team hier gekomen met een andere aanpak. We focussen ons op twee of drie sleutelelementen en proberen dat te verbeteren. We hebben niet ontzettend veel tijdwinst nodig, het gaat welbeschouwd maar om een beetje.”

Brad Binder in de achtervolging op Marc Marquez en Pol Espargaro. De zesvoudig MotoGP-kampioen begrijpt nu veel van de RC16.

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Waar KTM vooral naar zocht was tractie aan de achterkant van de machine. Met subtiele veranderingen gaat de RC16 immers al een stuk beter door de bochten. Toch is de KTM in het MotoGP-circuit nog altijd de grote onbekende. Men gebruikt nog altijd een stalen buizenframe in plaats van het gekende aluminium dat de concurrentie heeft. Ook wat betreft de schokbrekers is KTM haar eigen gang gegaan. Niet Ohlins, maar WP Suspension levert de vering. Logisch ook, WP is immers sinds jaar en dag onderdeel van de KTM Group.

“Het is een van de motoren waar ik het minste van begrijp”, zei Honda-coureur Marquez nadat hij Binder een tijd volgde in Qatar. “Ik zag en begreep hoe Enea Bastianini reed, maar Binder reed elke ronde anders. Het ene rondje door hij heel hard de bochten in, de volgende ging hij juist langzamer en was zijn exit weer heel goed. De KTM begrijp ik niet, zeker met Binder. Ze hebben een goede motor, dat is wel duidelijk. Hij kan hard remmen door de achterkant te belasten. En daarnaast was hij ook aan het eind van de race snel.”

Gevraagd of een rijder zich met de KTM veel moet aanpassen tijdens de race, gaf Binder toe: “Het is wel eens lastig omdat we zelf niet helemaal weten hoe we snel moeten gaan met de motor. Dat maakt het wel eens lastig. In Qatar reed ik best wel gemakkelijk achter de anderen aan, maar toen de zijkanten van de band iets minder werden, ging het moeizamer. Daardoor ging ik anders rijden en zorgen dat ik de motor beter kon gebruiken bij het uitkomen van de bochten. Ik moest mijn stijl dus aanpassen, maar kon wel constant zijn. Ik hield de tijden binnen drie tienden van elkaar. Dat is heel belangrijk, maar soms begrijp ik het zelf ook niet.”

Het is tegelijkertijd ook een verklaring voor de terughoudende teksten van Miguel Oliveira over het KTM-pakket. Hij vindt nog te vroeg om te denken aan een volledig seizoen waarin hij kan meedraaien om de titel: “We hebben pas twee races gehad. Natuurlijk willen we op deze manier doorgaan, we willen niet drie of vier uitschieters hebben. We willen vaker vooraan meedoen, maar dan zullen we hard moeten werken. Dat blijft zo in deze klasse. De verschillen zijn minimaal en de verschillen tussen Q1 en Q2 zijn soms verschrikkelijk klein. Het kan je hele weekend op z’n kop zetten. We focussen ons op onze eigen snelheid, hopelijk kunnen we daarmee constant presteren en ook steeds punten binnenslepen.”

Miguel Oliveira heeft gelijk. Het is nog te vroeg om conclusies te verbinden aan de eerste twee races. Of KTM echt mee kan doen om de wereldtitel? De tijd zal het uitwijzen. Maar duidelijk is dat de eerste twee races van dit seizoen in ieder geval vertrouwen heeft gegeven voor een hoopgevend seizoen.