Waarom MotoGP de keuringen voor nieuwe circuits moet herzien

De Grand Prix van Indonesië vond afgelopen weekend plaats onder extreme omstandigheden en met een asfaltlaag die simpelweg de geest gaf. Het is duidelijk dat Dorna en de FIM zich moeten buigen over de protocollen, schrijft onze MotoGP-verslaggever Oriol Puigdemont.

Fabio Quartararo, Yamaha Factory Racing  leads start

Fabio Quartararo, Yamaha Factory Racing leads start

Gold and Goose / Motorsport Images

De wedstrijd op het Mandalika International Street Circuit zou aanvankelijk in 2021 al op de kalender staan, maar corona gooide roet in het eten. Zondagochtend was het na een periode van onzekerheid en diverse keren uitstel eindelijk raakt. De eerste Indonesische MotoGP-race in 25 jaar kon pas 75 minuten na de geplande starttijd beginnen door hevige regenval. De beslissing om de race voor de topklasse in te korten tot 20 ronden kon niet voorkomen dat het circuit getroffen werd door stortregen. Het hadden 27 ronden moeten zijn. De Moto2-race werd eveneens ingekort van 25 ronden naar slechts 16.

Er moest hoe dan ook geracet worden, was de tendens in de paddock. Dat er nota bene een door de pitstraat sjokkende Sjamaan aan te pas moest komen om de regen te verdrijven, was een even schitterend als bevreemdend beeld. Of het hele ritueel nu eigenlijk effect heeft gehad zullen we nooit weten, maar de sluizen sloten zich en de neerslag nam af tot een acceptabel niveau. Zodoende was er voldoende tijd om nog een race op poten te zetten. Miguel Oliveira won de ingekorte wedstrijd en vanuit Dorna Sports werd voldaan aan de contracten met de lokale promotor. De manier waarop dat gebeurde is een hele andere kwestie.

De regen kwam de organisatie eigenlijk heel goed uit...

De regen was een zegen voor de MotoGP, eigenlijk al vanaf de eerste vrije training op vrijdag. Zonder de regen hadden de prototypes het asfalt van het Mandalika Circuit binnen de kortste keren naar de vaantjes gereden. Zeker de MotoGP-machines (300 pk vermogen) lieten een spoor van vernieling achter op de strook die twee weken eerder opnieuw geasfalteerd was. Het stuk tussen de bochten 17 en 5, in totaal 1,6 kilometer lang, was opnieuw aan stukken getrokken. Het nieuwe asfalt werd gelegd nadat de coureurs tijdens de test van vijf weken eerder flink schrokken van de kwaliteit. Ze reden de stenen letterlijk en figuurlijk uit het asfalt tijdens de driedaagse test. Tegen de tijd dat er een noodplan opgesteld was, was het eigenlijk al te laat. Ondanks de inspanningen in de drie weken voor de Grand Prix, was het asfalt simpelweg niet bestand tegen de extreme omstandigheden. Door de buitentemperatuur van 35 graden Celsius liep de temperatuur van het asfalt op naar 67 graden Celsius. Dat de nieuwe asfaltlaag midden in het regenseizoen gelegd werd was ook niet ideaal. Het asfalt kreeg daarom niet de kans om te ‘rusten’ voordat de motoren het weer overhoop trokken.

Simon Gardini, algemeen directeur van Roadgrip Motorsport Indonesië, verklaarde afgelopen week dat het deels asfalteren van het circuit “beter dan verwacht verlopen is, zeker gezien de beperkte mogelijkheden die we hadden”. Het tweede deel van die zin duidt erop dat het noodplan volledig gegrepen was door het feit dat het circuit absoluut klaar moest zijn voor de start van het Grand Prix-weekend. Dat het circuit daarmee niet voldeed aan de hedendaagse standaarden van de MotoGP, kwam niet als een verrassing. Iedereen heeft het kunnen zien. Zeker in de laatste bocht werd het asfalt volledig aan brokken gereden. Het was de reden waarom de wedstrijdleiding besloot om de race in te korten.

Ondanks dat, waren de coureurs een stuk minder kritisch over de staat van de baan dan tijdens de test. In februari kwamen ze in comité bij elkaar voor een spoedoverleg om te kijken wat er gedaan kon worden aan het circuit. De omloop was op dat moment geschikter voor de MXGP dan voor de MotoGP. De stukken asfalt vlogen als projectielen over het circuit en zorgden voor diverse blauwe plekken. Uiteindelijk maakten de coureurs de afspraak om toch een ‘ideale’ lijn schoon te rijden zodat er toch gereden kon worden, maar iedereen die daarbuiten kwam speelde met vuur. Inhalen was nagenoeg onmogelijk en buiten de lijn rijden stond synoniem voor een crash.

Voor de Grand Prix deden alle betrokken partijen, inclusief de fabrikanten voor wie Indonesië een hele belangrijke markt is, hun best om positiviteit uit te stralen richting sponsoren en fans. Zij benadrukten de verrichte inspanningen om de zichtbare naden af te dekken. Er is geen ontkomen aan, het was een manier om het geïmproviseerde evenement toch enigszins positief in het daglicht te zetten. Dat gevoel doet het imago van de MotoGP geen goed. De wedstrijd van zondag werd een overlevingstocht tussen de gaten in het asfalt en de vliegende stenen door, maar ook vanwege het bijzonder slechte zicht in de regen.

MotoGP-onwaardig

“We horen niet in deze situatie te verkeren”, zegt Alex Rins in gesprek met Motorsport.com. “Dit hoort niet bij het wereldkampioenschap. Ze hebben alles gedaan het circuit te fixen, maar het was niet genoeg.” De Spanjaard plaatste een foto op social media waarin de brokken asfalt zichtbaar op zijn lijf geplakt zaten. Rommel dat zijn leren pak binnengedrongen was tijdens de race. “Het is heel vreemd”, voegt Suzuki-rijder Joan Mir toe. “Het halve circuit was opnieuw geasfalteerd, maar toch vlogen de brokken ons om de oren. Het was te vroeg om hier te rijden, hopelijk is vorig jaar alles in betere conditie.” En Pol Espargaro zegt: “Ik had mijn ogen vol rotzooi en steentjes, ik weet zeker dat de organisator onze zorgen serieus zal nemen.”

Het is duidelijk dat er een forse evaluatie en reflectie plaats moet vinden om een dergelijke situatie in de toekomst te voorkomen. Het is duidelijk dat het niet een kwestie van luiheid of onverschilligheid is, de vertegenwoordigers van de FIM zijn in april vorig jaar voor het eerst afgereisd naar Mandalika. Ook tijdens de WSBK-races in november was er een delegatie present. De laatste inspectie vond plaats voor de wintertest in februari, maar het was op dat moment al te laat om nog iets uit te richten. En wat er gedaan kon worden, gebeurde zonder dat er garantie op succes was.

Als het echt zo belangrijk is om een MotoGP-race in Indonesië te houden, was het misschien beter geweest om eerst te zorgen dat het er een deugdelijk circuit aan te leggen met een dito asfaltlaag.  

Meer MotoGP-nieuws:

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel GP van Maleisië tot het eind van 2024 op MotoGP-kalender
Volgend artikel Michelin in de verdediging: “Teams moeten zich kunnen aanpassen”

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland