Waarom Andrea Dovizioso besloot de helm aan de wilgen te hangen

Op de eerste werkdag na de zomerstop kwam het nieuws dat iedereen eigenlijk al iets eerder had verwacht. Andrea Dovizioso stopt ermee. Hij dient zijn contract bij Yamaha en RNF niet uit. Na de Grand Prix van San Marino is het basta voor de routinier. Hij rijdt daarmee in feite nog drie races: op Silverstone, de Red Bull Ring en zijn thuiswedstrijd in Misano. Daarmee verlaat weer een grote naam de MotoGP. Dovizioso nam aan het eind van 2020 al tijdelijk afscheid van de MotoGP toen Ducati weigerde hem een verbeterd contract te geven. De gemoederen liepen daarnaast hoog op met Ducati-baas Gigi Dall’Igna, met wie Dovizioso niet op een lijn zat over de ontwikkeling van de Desmosedici.

Eerst een jaar motorcrossen onder het mom van een sabbatical, daarna zou DesmoDovi wel weer zien of er nog kansen lagen in de MotoGP. Die kans kwam in eerste instantie bij Aprilia. Dovizioso reed enkele testdagen op de RS-GP, maar tot een deal om te racen kwam het niet. Maverick Viñales hapte wel toe na zijn vechtscheiding bij Yamaha. Na het omstreden vertrek van de Spanjaard kon dat team wel een goede kracht gebruiken om het team te versterken. Acht maanden zat Dovizioso aan de zijlijn, in Misano stapte hij voor het eerst op de Yamaha. Dat het niet uit de verf gekomen is, weten we een jaar later. Precies twaalf maanden na zijn terugkeer rijdt Dovizioso volgende maand zijn laatste race in de MotoGP.

Op de vraag ‘Waar ging het mis voor Dovizioso?’ is een tweeledig antwoord mogelijk. In eerste instantie is het Andrea Dovizioso niet gelukt om het maximale potentieel uit de Yamaha M1 te halen. Zijn vorige machine, maar ook de recente versie van Aprilia waar Dovizioso mee kon testen waren wezenlijk anders dan de Yamaha M1. Voor een coureur die acht seizoenen op een Ducati heeft gereden is het niet makkelijk om zijn stijl aan te passen naar een totaal andere machine. Er zijn – zeker wanneer rijders op hogere leeftijd komen – maar weinig coureurs die er echt in slagen om dan nog een succesvolle overstap te maken. Het tweede deel van het antwoord is dat Yamaha dit seizoen in de breedte echt tekort is geschoten. Er is al veel over gezegd en geschreven, maar de fabriek heeft weinig vooruitgang geboekt in de afgelopen jaren. En waar Yamaha vooruitgang boekte, lag de focus vooral op Fabio Quartararo. Hij is momenteel de enige rijder van Yamaha die het maximale uit dat concept kan halen.

Blijft de vraag waarom Dovizioso besloten heeft er zo snel een eind aan te maken. “Het is niet goed wanneer je als rijder denkt aan stoppen, als je niet competitief bent begin je meer na te denken”, zegt Dovizioso. “Dat gevoel had ik al een tijdje en kwam ik erop dat Misano wel een passende laatste race zou kunnen zijn. Dan kan ik daar mijn carrière vieren met al mijn vrienden, alle fans.” Een rijder moet 100 procent gefocust zijn om de risico’s te kunnen nemen die horen bij het leven van een MotoGP-piloot. Verdwijnt die focus ook maar een fractie naar de achtergrond, kan het grote gevolgen hebben. Wat we niet moeten vergeten is dat de 24 rijders op de MotoGP-grid elke dag flirten met de grenzen van het toelaatbare. Op fysiek én mentaal vlak. Een misstap kan grote gevolgen hebben. Als de focus begint te verschuiven, moet een rijder het vermogen hebben om de pijp aan Maarten te geven.  

Miguel Oliveira omschreef het geval Dovizioso treffend. “We zijn allemaal ook maar mensen”, zegt de Portugees. “Je hebt je eigen ervaringen en je vaart ook op eigen perspectief. Ik denk dat hij twee verschillende werelden gezien heeft. Hij is een van de rijders die op veel verschillende motoren gereden heeft en ik zie hem als een van de echte goedzakken in de MotoGP. Zowel naast de baan als erop, zeker als het aankomt op zijn techniek.” Dat het kan verkeren, heeft Dovizioso gemerkt. Van het strijden om de titel is hij afgezakt tot een coureur die op zondag amper punten kan scoren. Oliveira: “We leven in een snelle wereld. Mensen vergeten je ontzettend snel. Het ene moment ben je het ontbrekende stuk in de puzzel en het volgende moment ben je helemaal alleen. Je moet op jezelf passen. Niemand doet dat voor je. Bewaar een zekere afstand, zeg de juiste dingen. Wees voorzichtig. Zo kun je het volhouden in deze wereld, maar het blijft lastig.”

In zijn optredens in de media maakte Dovizioso soms een onverschillige indruk. Daarvan was in de pitbox geen sprake, zeggen diverse insiders. “Hij was hier alleen nog maar om te presteren”, zegt teammanager Wilco Zeelenberg. “Er zijn jongens die geld moeten verdienen of echt nog wat te bewijzen hebben, maar dat had hij niet meer. Hij wilde gewoon vooraan meedoen en al snel werd duidelijk dat het niet lukte. Je gooit niet zomaar de handdoek in de ring, maar hiervoor kwam hij niet terug. Hij wilde gewoon presteren en kijken of hij met dat ding op het podium kon komen. We wisten al snel dat het een heel lang seizoen zou worden, maar we hebben hem heel lang weten te motiveren om te blijven en het plezier te houden. Hij vocht er wel voor, het is niet zo dat hij er met de pet naar gooide. Andrea is wel heel serieus, je wilt er soms een geintje mee maken. Daar houd ik wel van, het is allemaal al zo serieus. Ik vind dat je er beter van wordt als je ook plezier hebt. Hij heeft daar moeite mee omdat hij andere verwachtingen had en heel precies is in zijn manier van werken. Hij heeft pas plezier als hij presteert en hij zag dat het niet meer ging lukken dit jaar.”

In Misano zwaait Dovizioso af na een prachtige carrière met vijftien overwinningen en nog eens ruim zestig podiumplekken. In zijn topjaren was hij regelmatig de uitdager van Marc Marquez, die destijds in topvorm verkeerde. Ook was Dovizioso een van de weinigen die er ook echt in slaagde om de Spaanse veelvraat te verslaan. Zijn laatste twaalf maanden als MotoGP-rijder waren niet best, maar Dovizioso zal toch vooral herinnerd worden om die magistrale gevechten in 2017, 2018 en 2019.