Stat analyse: Kan Lorenzo de MotoGP-titel nog winnen?
Met nog negen MotoGP-races te gaan, staat regerend wereldkampioen Jorge Lorenzo voor een gigantische taak om zijn titel te behouden. Motorsport.com duikt in de geschiedenisboeken om de kansen van de Spanjaard in te schatten.
Jorge Lorenzo, Yamaha Factory Racing
Gold and Goose / Motorsport Images
Halverwege het seizoen moeten we het Marc Marquez vergeven als hij trots, vrolijk en blij door de paddock loopt. De Spanjaard baadt in de gigantische luxe van een voorsprong van 48 punten op zijn eerste achtervolger. De Honda-coureur kan daardoor twee Grands Prix puntloos blijven en vermoedelijk staat hij dan nog steeds bovenaan de tabellen, of in het ergste geval twee punten achter de leider. Maar als we deze situatie in historisch perspectief zetten, blijkt de voorsprong van Marquez nog indrukwekkender. En daarmee de uitdaging die Lorenzo te wachten staat, des te groter.
Het huidige puntensysteem van de MotoGP werd in 1993 voor de eerste maal gebruikt. Dat jaar is dus het ideale beginpunt voor deze analyse, met name omdat in het voorgaande seizoen Wayne Rainey een achterstand van 65 punten (80 volgens de huidige telling) goedmaakte na de blessure van Mick Doohan halfweg het jaar. Sindsdien staat de grootste inhaalrace op naam van Marc Marquez, als rookie in 2013. Het Spaanse wonderkind stond op een maximale achterstand van 30 punten op teamgenoot Dani Pedrosa.
Verder maakte Jorge Lorenzo in het onvergetelijke seizoen 2015 29 punten goed op Valentino Rossi, terwijl Mick Doohan eenzelfde achterstand omdraaide in strijd met landgenoot Darul Beattie in 1995. Dit zijn de enige gevallen in de recente historie waarbij een achterstand groter dan één zege werd goedgemaakt.
Grootste goedgemaakte achterstand (sinds 1993):
Jaar | Kampioen | Maximale voorsprong | Op | Na |
---|---|---|---|---|
2013 | Marc Marquez | 30 punten | Dani Pedrosa | 6 van 18 races |
1995 | Mick Doohan | 29 punten | Daryl Beattie | 5 van 13 races |
2015 | Jorge Lorenzo | 29 punten | Valentino Rossi | 3 van 18 races |
1998 | Mick Doohan | 25 punten | Max Biaggi | 1 van 14 races |
2011 | Casey Stoner | 24 punten | Jorge Lorenzo | 3 van 18 races |
1999 | Alex Criville | 21 punten | Kenny Roberts Jr | 2 van 16 races |
Het is ook de moeite van het vermelden waard dat, sinds 1993, slechts driemaal een rijder met nog negen races te gaan een grotere voorsprong had dan Marquez op dit moment. Twee jaar geleden won diezelfde Spanjaard de eerste negen races van het jaar en had een imponerende voorsprong van 72 punten op achtervolgers Rossi en Pedrosa. De grootste voorsprong staat echter op naam van Rossi in 2005, toen hij na acht races liefst 79 punten marge had op Marco Melandri. Drie jaar eerder had The Doctor in zeven races een voorsprong opgebouwd van 62 punten op Honda-teamgenoot Tohru Ukawa.
Grootste voorsprong met negen races te gaan (sinds 1993):
Jaar | Leider | Voorsprong | Op | Na |
---|---|---|---|---|
2005 | Valentino Rossi | 79 punten | Marco Melandri | 8 van 17 races |
2014 | Marc Marquez | 72 punten |
Valentino Rossi Dani Pedrosa |
9 van 18 races |
2002 | Valentino Rossi | 62 punten | Tohru Ukawa | 7 van 16 races |
2016 | Marc Marquez | 48 punten | Jorge Lorenzo | 9 van 18 races |
2010 | Jorge Lorenzo | 47 punten | Dani Pedrosa | 9 van 18 races |
1997 | Mick Doohan | 43 punten | Alex Criville | 6 van 15 races |
2006 | Nicky Hayden | 42 punten | Dani Pedrosa | 8 van 17 races |
1996 | Mick Doohan | 40 punten | Luca Cadalora | 6 van 15 races |
In slechts drie andere gevallen dan in bovenstaand schema - 2003 (Rossi), 1999 (Criville) en 2000 (Roberts) had een rijder een voorsprong van 25 punten of meer bij het ingaan van de laatste negen GP’S. Alle drie de rijders wonnen dat seizoen ook de titel.
Samengevat: sinds 1993 heeft niemand met meer dan een zege voorsprong in deze fase van het jaar de titel verloren. Nicky Hayden was daar in 2006 wel dichtbij, toen hij zijn voorsprong van 42 punten zag verdwijnen en hij met een achterstand van 8 punten begon aan de seizoensfinale in Valencia. Het grootste verschil tussen Hayden in 2006 en Marquez in 2016 is echter dat de voorsprong van de Amerikaan ontstond door pure constantheid, terwijl de marge van de Spanjaard meer het gevolg is van pure snelheid.
Tot zo ver de sombere berichtgeving voor Lorenzo. Maar er is iets waar hij zich wel aan kan vasthouden: de hoeveelheid punten die een rijder in negen opeenvolgende races heeft behaald. De beste prestatie van de man van Mallorca dateert uit 2010, toen hij 215 punten (10 minder dan het theoretische maximum) scoorde met zeven zeges en twee tweede plaatsen tussen Jerez en Brno. Daarbij moeten we opmerken dat de tegenstand van Lorenzo tamelijk beperkt was. Die periode overlapte de gedwongen absentie van Rossi vanwege zijn gebroken been, opgelopen in Mugello. Pas laat in het jaar keerde de Italiaan terug op de hoogste trede. Daardoor moesten vooral Pedrosa en Stoner proberen de zegereeks van Lorenzo te doorbreken. Laatstgenoemde lukte dat tweemaal, maar de Honda en Ducati van dat jaar waren overduidelijk inferieur aan de Yamaha.
Een iets representatievere benchmark is de beste score in negen opeenvolgende races in 2015: 187 punten tussen Jerez en Silverstone met vijf overwinningen, een tweede, een derde en twee vierde plaatsen. In datzelfde tijdsbestek scoorde Marquez slechts 123 punten, 54 minder dan zijn landgenoot. Dat kwam mede door drie DNF’s. Een herhaling van dat scenario (al vond deze reeks plaats in een andere fase van het jaar op andere circuits) in deel twee van dit seizoen, zou inhouden dat Lorenzo alsnog tot kampioen gekroond wordt.
De moeilijkheid schuilt echter in het feit dat Lorenzo niet enkel twee DNF’s achter zijn naam heeft staan, ook scoorde hij een mager aantal van zeven punten in de twee voorbije natte races. Hij kan zich dus geen enkele uitvalbeurt of matig optreden op een natte baan meer veroorloven. Marquez komt daarentegen nog wel weg met een nulscore.
De kampioenschapleider haalt vaak 2014 aan als voorbeeld - toen hij back-to-back crashes meemaakte op Misano en Aragon in een periode waarin hij niets fout leek te kunnen doen - om niet overenthousiast te worden. Maar opvallend genoeg scoorde hij minder punten in de tweede helft van het seizoen 2015 (128) dan in het jaar daarvoor, toen hij zijn tweede opeenvolgende titel behaalde (137 punten). Mocht Marquez niet verder komen dan 128 punten in de laatste fase van het lopende seizoen, brengt dat zijn totaal op 298 punten. Lorenzo moet in dat geval 176 punten scoren om op gelijke hoogte te komen.
Slechts eenmaal, in 2013, was de Yamaha-rijder in staat om in de laatste negen races van het seizoen meer punten te scoren: 193. Maar nogmaals: de oppositie is nu veel sterker dan drie jaar geleden het geval was. Zijn teamgenoot Rossi is een serieuze bedreiging in de strijd om de zeges, Ducati eindigt regelmatig op het podium, Suzuki is terug en in staat om punten af te pakken van de concurrentie, en uiteraard is Marquez ook niet van plan om zonder tegenstand de voorsprong uit handen te geven.
Als Lorenzo het op welke manier dan ook toch voor elkaar krijgt, is dat zonder twijfel de grootste comeback in de moderne geschiedenis van de MotoGP. Als…
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties