Special: Rossi rekent in Assen af met de magere Ducati-jaren

Rossi was in 2011 naar het fabrieksteam van Ducati vertrokken met de wetenschap dat hij daar flink geld kon verdienen. Bovendien was het een weg om de steeds verder oplopende spanningen binnen de Yamaha-box achter zich te laten. Zijn rivaliteit met Jorge Lorenzo bereikte in 2009 en 2010 immers het kookpunt. In 2011 besloot Rossi de meest vergeeflijke machine op de grid in te ruilen voor de onconventionele en moeilijke Desmosedici. In het eerste jaar scoorde Rossi slechts een podium, het was voor de Italiaan zijn eerste Grand Prix-seizoen zonder overwinningen. Voor het volgende jaar ruilde Ducati het chassis met voornamelijk carbon in voor een meer gebruikelijk aluminium-chassis, het merk hoopte eindelijk progressie te boeken. De GP12 bleek echter net zo moeilijk te zijn, in de jacht op een zesde plaats in het wereldkampioenschap schopte Rossi het slechts twee keer tot het podium. De honger om te winnen was er echter nog steeds en de coureur wist dat hij met Ducati geduld moest hebben. De mogelijkheden waren zeer beperkt, Yamaha had aanvankelijk geen plaats. Het vertrekken uit de sport was op dat moment een realistische optie.

“Helaas hadden we het met Ducati heel erg moeilijk, zeker aan het begin van 2012 hadden we hoge verwachtingen nadat het een jaar eerder zo slecht ging”, zei Rossi recent in gesprek met BT Sport. “In 2012 hadden we een nieuwe motor en we hoopten competitief te zijn. Helaas veranderde het niet en dat jaar was weer heel moeilijk. Ik dacht vaak na over de mogelijkheid om te stoppen. Zeker nadat Yamaha eerst zei dat ze geen motor voor me hadden. Dat was een moeilijk moment in mijn carrière. Als ik niet de kans gehad zou hebben om terug te keren bij Yamaha, was ik gestopt en had ik een eind aan m’n carrière gemaakt.”

Valentino Rossi, Ducati Marlboro Team

Photo by: Hazrin Yeob Men Shah

Gelukkig voor Rossi beleefde zijn vervanger Ben Spies een matig seizoen. De deur bij Yamaha stond weer open. Na twee magere jaren sloot Rossi de deur in Bologna achter zich en keerde hij terug bij zijn oude liefde Yamaha. Daar trof hij ook zijn rivaal Lorenzo weer. Het was voor Rossi een belangrijk jaar om te laten zien dat hij nog competitief genoeg was voor het winnen van races. Tijdens de eerste race van het seizoen in Qatar hield Rossi debutant Marc Marquez achter zich en scoorde hij een tweede plaats. Maar verder verliep de openingsfase van het seizoen niet bepaald rooskleurig. De problemen met de voorkant van de machine speelden vooral op met een volle tank, Rossi kwam in de volgende vijf races niet in aanmerking voor het podium. Tegen de tijd dat het circus zich verplaatste naar het TT Circuit in Assen, was Rossi niet bepaald heel erg blij met zijn terugkeer bij Yamaha.

Op het Drentse asfaltlint maakten Yamaha-rijders Lorenzo en Tech 3-rijder Cal Crutchlow de beste indruk in de eerste vrije training. Een zware crash voor Lorenzo in de tweede training, waarbij hij zijn sleutelbeen brak, zorgde er echter voor dat Rossi alsnog een kans kreeg. In de kwalificatie bracht Rossi zijn M1 naar de vierde plaats, Crutchlow trainde voor het eerst met de klantenfiets van Yamaha pole-position. Na de start bleef Rossi een beetje steken terwijl Honda-rijder Dani Pedrosa juist naar voren schoot en de leiding pakte. Crutchlow zakte op zijn beurt weg. Het duurde tot het eind van de openingsronde voordat Rossi een poging deed om de derde plaats over te nemen van Stefan Bradl, Pedrosa deed intussen een poging te ontsnappen. Rossi en Yamaha boekten tijdens de post-race test in Barcelona een doorbraak wat betreft de problemen met de voorkant van de machine. Dat er een oplossing was gevonden bleek toen hij in de volgende ronden ook Marquez verschalkte.

Valentino Rossi, Yamaha Factory Racing

Photo by: Yamaha MotoGP

Een foutje bij het insturen van de Geert Timmer bocht gaf Rossi de kans zijn latere rivaal in te halen bij het insturen van de Haarbocht. In diezelfde ronde was hij een halve seconde sneller dan Pedrosa en al snel was duidelijk dat Rossi de leiding in de wedstrijd over zou nemen. Plaats van handeling was opnieuw de Geert Timmer bocht, deze keer nadat Rossi de bochtensnelheid van de M1 optimaal gebruikte in de ultrasnelle Ramshoek. Het Nederlandse publiek, zo’n 90.000 toeschouwers kwamen op de race af, stond op de banken en zag hoe Rossi de leiding pakte. In de volgende ronden kon Pedrosa het tempo van Rossi volgen, maar het duurde niet lang voordat hij terugviel in de schoot van zijn jongere teamgenoot. Een duel om de tweede plaats gaf Rossi vervolgens wat ademruimte.

De voorsprong liep op tot zo’n twee seconden terwijl Marquez onder vuur lag van de opstomende Crutchlow, die in het begin van de race nogal moeite had het tempo bij te houden. De Britse rijder kwam echter te laat om Rossi nog het vuur aan de schenen te leggen. Rossi reed die dag, toen de TT nog op de traditionele zaterdag verreden werd, als vanouds: foutloos en met een voorsprong was er niemand meer die tussen hem en de overwinning in kon staan. “Het was heel speciaal, het had lang geduurd sinds de vorige overwinning. Dat was in 2010 in Maleisië, daarna vertrok ik naar Ducati in 2011 en 2012”, verklaarde Rossi in hetzelfde interview met BT Sport. “Het waren een paar moeilijke seizoenen. Het was geweldig om in 2013 weer te winnen, het voelde waanzinnig goed om het te doen in Assen. Het was een van de belangrijkste overwinningen in mijn carrière.”

Rossi’s laatste overwinning voor zijn overstap naar Ducati, in 2010 op het Sepang International Circuit, was – symbolisch - de 46ste met Yamaha. Het gebeurde op dezelfde dag dat Lorenzo zijn eerste titel won. Nu waren de rollen omgedraaid. Lorenzo maakte op 29 juni 2013 een heroïsche comeback. Na zijn sleutelbeenbreuk in de tweede vrije training eindigde hij slechts 36 uur later op de vijfde plaats.

Met de overwinning in Assen bewees Rossi op zijn beurt dat hij niet geknakt was na de magere jaren bij Ducati. Hoewel het meer dan een jaar duurde voordat hij weer zegevierde (Misano), bewees Rossi in 2014 thuis te horen op het podium voordat hij in 2015 tot de laatste race onderdeel uitmaakte van een felle titelstrijd.