Soms, heel soms wint in MotoGP de romantiek nog van het zakelijke

In de sport over het algemeen en in de motorsport in het bijzonder draait het om mooie verhalen. Het is de reden waarom kijkers verknocht raken aan de sport, aan een merk of aan een persoon. Rijder X kan in dienst van fabrieksteam Y een belangrijke race winnen, kampioen worden of een knappe prestatie neerzetten. Maar een overwinning van de ‘underdog’ brengt altijd andere emoties met zich mee. Coureurs in een fabrieksteam kunnen zich minder profileren naar de buitenwereld, ze worden platgeslagen door de commerciële belangen van een grote investeerder of een fabrikant. Die belangen zijn gigantisch, er wordt enorm veel geld ingepompt en er bestaat een bijna wetenschappelijke benadering van de sport. Niets mis mee voor de mensen die het hoogste willen bereiken in de MotoGP, maar het is toch iets meer genieten als er een mooi verhaal achter een overwinning zit. Soms, heel soms overwint de romantiek nog in de MotoGP.

Gelukkig waren we er zondag in de Grand Prix van Qatar getuige van. Op het megalomaan aandoende Losail International Circuit, onder de rook van Doha, was het raak. Gresini Racing-coureur Enea Bastianini zorgde voor een daverende verrassing door de openingswedstrijd te winnen. Een emotioneel moment voor het team en iedereen in de paddock die de Gresini-formatie het afgelopen jaar gevolgd heeft. Het team verloor voorman Fausto Gresini in februari 2021. De tweevoudig wereldkampioen in de 125cc-klasse lag door het coronavirus bijna twee maanden in het ziekenhuis en overleed aan de complicaties.

Het team van naamgever Gresini heeft de afgelopen twintig jaar grote successen gehad in de Grand Prix-paddock. Het team werd in 2001 met Daijiro Kato wereldkampioen in de 250cc-klasse en won vele MotoGP-races met Sete Gibernau, Marco Melandri en Toni Elias. Die laatste zal menig motorsportfan zich nog herinneren als de race waarin Valentino Rossi op twee duizendsten verslagen werd door de Spaanse Honda-rijder. Gresini fungeerde lang als satellietteam van Honda, maar sloeg bij de terugkeer van Aprilia de handen ineen met de Italiaanse formatie. Het werden droge jaren voor de formatie van Gresini. De RS-GP was overduidelijk minder dan de concurrentie en dat bleef eigenlijk ook zo tot het begin van 2021.

Tekst loopt door onder de foto

Enea Bastianini wijst naar de hemel als hij de finishlijn van de Grand Prix van Qatar gepasseerd is.

Juist dat was het jaar dat Gresini voor het laatst zou samenwerken met Aprilia. Fausto Gresini droomde ervan om het team weer op eigen benen te laten staan. Door het virus kon Gresini de uitvoering zelf niet verzorgen. Even werd gevreesd voor het voortbestaan van de formatie, maar weduwe Nadia Padovani besloot de handschoen op te pakken en het project door te zetten. Een flinke opgave aangezien er behalve een overeenkomst met MotoGP-promotor Dorna Sports nog maar weinig op papier stond. “Het team moet van de grond af opgebouwd worden”, zei Padovani destijds. Padovani vond in Ducati een geschikte partner. Men kreeg de beschikking over twee GP21’s. De rijderskeuze stond, in lijn met de wensen van Gresini, al vast.

Fabio di Giannantonio was een van de oogappels van Gresini, hij moest en zou een plek krijgen in het nieuwe team. De ander was Enea Bastianini, ook met een verleden bij Gresini. In Moto3 was Bastianini met Gresini een vaste klant voor de topklasseringen. Zes keer haalde hij het podium met een derde plek in het klassement als eindresultaat. Bastianini verkaste naar een ander team en kwam als Moto2-wereldkampioen bij Avintia Racing terecht, maar dat team hield aan het eind van vorig jaar op te bestaan. Bastianini kreeg de kans van zijn leven en keerde in samenspraak met Ducati terug bij Gresini. Daar kreeg hij voor dit jaar geen fabrieksmateriaal, maar de GP21 wordt alom gezien als een van de best ontwikkelde machines op de grid.

In de Grand Prix van Qatar was het meteen raak. Bastianini had zijn talent vorig jaar al enkele keren getoond. Hij scoorde podiums in de beide races op Misano, maar de kwalificatie was zijn achilleshiel. Slechts twee keer haalde hij Q2. Met de Ducati GP21 kwam Bastianini in de ongunstige omstandigheden van de derde training toch rechtstreeks door naar Q2, waar hij zich net achter merkgenoot Jorge Martin als tweede op de grid plaatste. De Ducati’s gingen stuk voor stuk beroerd van start en de meeste fabrieksrijders haalden de finish niet, maar Bastianini gebruikte zijn kracht. Hij weet zijn banden doorgaans zo te gebruiken dat hij aan het eind van de wedstrijd nog iets over heeft. Niet eenvoudig in de MotoGP, waar het niveau en het tempo de laatste jaren gigantisch de hoogte in is gegaan.

Tekst loopt door onder de foto

Enea Bastianini vierde zijn overwinning met het nieuw gevormde Gresini Ducati-team. Niemand hield het droog.

De winnaar van Qatarese GP van dit jaar was maar liefst tien seconden sneller dan Fabio Quartararo vorig jaar in de Grand Prix van Doha. Bastianini reed zijn snelste ronde in de zeventiende rondgang over het circuit. Hij had Pol Espargaro op dat moment al lang te pakken en hield Brad Binder van het lijf. Op dat moment hielden verschillende mensen in het de Gresini het al niet meer droog. Zij zagen de droom van Fausto Gresini uitkomen, maar Bastianini bracht het team helemaal in vervoering door de race ook nog eens te winnen. De beelden uit de pits en van het circuit waren doordrenkt van emotie. “We hebben met zijn allen een lekker potje gejankt”, zei een ontroerde Bastianini in zijn eerste interview na de race. “Deze kwam heel onverwacht, het was voor mij al heel mooi geweest om op het podium te staan. Ik zag in de ogen van Nadia de motivatie die Fausto op dit team heeft overgebracht. Dat we dit met zijn allen kunnen doen is briljant.”

Het komt niet vaak voor dat kleine privéteams op deze manier races kunnen winnen. In de Formule 1 is het helemaal een zeldzaamheid, in de MotoGP is de kwaliteit van het materiaal de laatste jaren zo genivelleerd dat de kans op dergelijke successen iets groter is geworden. Maar dat alle puzzelstukken bij de rentree als zelfstandig team op hun plek vielen voor Gresini, is uniek. Het overlijden van Gresini heeft zijn sporen nagelaten in de MotoGP-paddock, geen enkele volger van dit snelle circus bleef onberoerd door de schitterende zege van Bastianini. Als dit een voorbode is op de komende twintig races, dan krijgen we nog een geweldig mooi seizoen.

Dat de romantiek in de MotoGP nog maar heel vaak mag zegevieren!