'Krankzinnig' dat rijders voor MotoGP-zitjes betalen, vindt Redding

Redding tekende een contract bij Paul Bird Motorsport in het Britse Superbike-kampioenschap nadat er bij Aprilia geen plek meer voor hem was. De coureur had moeite om zich aan te passen op de matige Aprilia-machine en het team koos derhalve voor Suzuki-rijder Andrea Iannone. Redding sprak voor zijn afscheid al over de onvrede in de MotoGP en hoe de Brit weigerde – in tegenstelling tot een aantal van zijn collega’s – te betalen voor een zitje op de grid.

“Het draait allemaal om zaken, het gaat om geld. Dat is nu het probleem, zo werkt dit wereldje gewoon”, vertelde Redding. “Er zijn mensen die nu beginnen in deze sport, hoeveel betalen ze voor een zitje? Dit gaat om het wereldkampioenschap en het maakt voor mij niet uit of het Moto3, Moto2 of MotoGP is. Zelfs als teams genoeg budget hebben, vragen ze rijders te betalen voor een zitje. Gewoon omdat het kan en mensen wel betalen. Maar dan krijg je niet het beste van het beste.”

Toen Redding wist dat hij op een dood spoor zat bij Aprilia, verkende hij de mogelijkheid om over te stappen naar de Moto2. Daar verloor hij echter de strijd om een zitje bij Dynavolt Intact GP. Dat team koos voor MotoGP-collega Tom Lüthi. Uiteindelijk besloot Redding te kiezen voor BSB. “Dat is ook zoiets”, vertelde Redding. “Het is precies de reden waarom ik niet in de Moto2 zit. Ik ga niet gratis voor een team rijden, het is mijn werk en ik ga zeker niet betalen voor een zitje. Ik ga zeker geen 200.000 of 300.000 betalen om een seizoen of twee te rijden. Het is te gek voor woorden, het is krankzinnig. Maar er is altijd iemand die het wel doet.”

De uitgesproken Engelsman vindt dat de MotoGP-organisatie een vuist moet maken tegen betalende rijders, terwijl hij eveneens pleit voor een plafond in de salarissen van de toprijders. “Er zijn veel rijders die goed geld verdienen en dat hoort ook zo. Maar alle rijders zouden betaald moeten krijgen, toch? Er zouden limieten gesteld moeten worden op de hoogte van het salaris en er zou een limiet moeten zijn dat mensen niet hoeven te betalen. Daar moeten richtlijnen voor komen. Het zijn nu steeds de grootste namen die het grootste deel opeisen en de normale jongens krijgen ‘nada’.”

Met medewerking van William Zinck en Valentin Khorounzhiy