Rossi en Aoyama halen herinneringen op aan Simoncelli: "Ik mis hem heel erg"

Tien jaar na de fatale crash is 'SuperSic' allerminst vergeten. Zijn talent was onmiskenbaar, net als zijn dadendrang. Een ruwe diamant die nog gepolijst moest worden. Een groot kampioen in spe. Wat zou er van hem geworden zijn als hij het ongeval op Sepang op 23 oktober 2011 had overleefd? Dan was hij nu zijn twaalfde seizoen in de MotoGP afwerken. Een veteraan zijn. Net als zijn grote vriend Valentino Rossi.

De motorsportwereld heeft altijd flamboyante types gekend. Coureurs waarvoor de fans naar het circuit komen. Mannen als Rossi en Kevin Schwantz, coureurs die het gevecht niet schuwen. Simoncelli, die in 2010 debuteerde in de MotoGP, hoorde er gelijk bij. Het publiek sloot de lange slungel met een grote bos haar en vol jeugdig bravoure in het hart. 'SuperSic' was rock 'n roll. Een uniek talent met de gelijkenis van Jimi Hendrix.

Aoyama: "Wow, deze gast is snel"

"De eerste keer dat ik hem ontmoette was in Jerez, hij kwam toen uit voor Aprilia in de 125cc", herinnert Hiroshi Aoyama zich. De Japanner was in 2011 Simoncelli's laatste teamgenoot bij Gresini Honda. In gesprek met onze zusterpublicatie Autosport kan hij zich het moment nog goed voor de geest halen. "Hij was erg lang, maar wist zijn ellenboog en knie naar de grond te krijgen en maakte zich klein op de motor. Hij was erg snel toen in Jerez. Ik denk dat hij zelfs het ronderecord verbeterde. Ik zat toen in de 250cc. Ik dacht: wow, deze gast is snel."

Marco Simoncelli, Metis Gilera, Hiroshi Aoyama, Scot Racing

Foto: Motorsport Images

Simoncelli maakte op jonge leeftijd in Italië veel indruk in de minibikes en de 125cc. Hij debuteerde in 2002 in het WK 125cc. In 2003 volgde een volledig seizoen en in 2004 won hij zijn eerste Grand Prix. Een jaar later won Simoncelli weer in Jerez en hij verbeterde zich in de eindstand naar de vijfde plaats. Maar na een paar jaar in de 250cc gingen in 2008 echt alle remmen los.

"We hebben veel spannende gevechten gehad", gaat Aoyama verder. De twee waren grote rivalen in de middenklasse van het WK. "Vaak probeerde hij me buiten de baan te drukken. Veel rijders klaagden over hem, ik ook. Hij ging soms echt te ver. Hij reed lang niet altijd volgens de regels."

Simoncelli's eerste 250cc-onverwinning leidde ook tot veel gespreksstof. Op Mugello ging het in de slotfase goed mis. Simoncelli probeerde Hector Barbera in te halen, maar raakte de rem van de Spanjaard die een angstaanjagende crash meemaakte. Het bleef bij een waarschuwing van de racedirectie.

Hector Barbera, Team Toth Aprilia, Marco Simoncelli, Metis Gilera, crash

Foto: Martin Heath / Motorsport Images

Ontembaar in MotoGP

De kritiek bleef in de MotoGP. Met name Jorge Lorenzo was niet te spreken over de agressieve rijstijl van Simoncelli. Na een hard gevecht tussen de twee in Valencia in 2010 luchtte Lorenzo in 2011 in Portugal zijn hart bij de media. Er zouden "problemen" komen als "er iets zou gebeuren met Simoncelli". De Italiaan haalde lachend zijn schouders op. "Oké, dan word ik gearresteerd", reageerde hij.

Kort daarna ging het weer mis tussen de twee. In Assen probeerde Simoncelli voorbij te gaan aan Lorenzo en de leiding te pakken, maar hij ging onderuit en nam de Yamaha-rijder mee in zijn val. Daarvoor was Simoncelli bij de Catalaanse Grand Prix in Barcelona uitgefloten door het publiek. Hij reageerde op typisch Simoncelli-achtige wijze: met het veroveren van de pole-position.

In Frankrijk was Dani Pedrosa het slachtoffer geweest van de dadendrang van Simoncelli. Een botsing op Le Mans resulteerde voor Pedrosa in een gebroken sleutelbeen. "Als Marco wilde winnen, deed hij alles wat hij kon doen", aldus Aoyama. "Dit was het geval in de 250cc en daarna in de MotoGP. Had hij dat achterwege gelaten, dan was er meer waardering en respect geweest van de andere coureurs."

Volgens Aoyama paste de rijstijl van de lange Simoncelli goed bij de grotere MotoGP-machines. "Hij kon er goed mee overweg en had een voordeel. Ik zag dat hij genoot van de MotoGP."

Voor 2012 stond een fabrieksmotor in de planning voor Simoncelli, in de kleuren van Gresini. "Ik denk dat hij daarmee had kunnen vechten voor het kampioenschap", aldus boezemvriend Rossi. "We hadden dan veel plezier gehad." Aoyama deelt die mening. "Marco behoorde bij de groep van Stoner, Rossi, Pedrosa, Dovizioso en Lorenzo, allemaal supergetalenteerde rijders. Marco had kunnen strijden voor de titel, honderd procent zeker."

Marco Simoncelli, San Carlo Honda Gresini

Foto: Team Gresini

De fatale crash

Simoncelli stond in de loop van 2011 twee keer op het podium, in Tsjechië (derde) en Australië (tweede). Een week na de podiumfinish op Philip Island was zijn leven voorbij. Hij crashte in bocht 11 van Sepang, rijdend op de vierde positie, en werd vervolgens geraakt door Colin Edwards en Rossi die hem onmogelijk konden ontwijken. Minder dan uur later overleed Simoncelli aan zijn verwondingen. Hij werd slechts 24 jaar oud.

"Ik zag hem naar de buitenkant gaan, maar hij kwam daarna weer naar de binnenkant", vertelt Aoyama. "Ik besloot er via de buitenkant langs te gaan. Colin en Valentino gingen via de binnenkant. Dat was het laatste moment dat ik mij van de crash herinner. Ik had niet verwacht dat zij Marco zouden raken. Ik heb gelukkig niet gezien wat er toen gebeurde. Ineens was er een rode vlag en ik ging terug naar de pits. Ik had niet gedacht dat de situatie zo slecht was. Dit begreep ik pas toen Carmelo [Ezpeleta, Dorna-CEO] met alle rijders in gesprek ging."

A tribute to Marco Simoncelli in Team Gresini's pit box

Foto: Team Gresini

Eerbetoon aan 'SuperSic'

Na zijn dood volgde bij de slotrace in Valencia een minuut van lawaai als eerbetoon, op verzoek van Simoncelli's vader. Het geluid kwam van het voltallige MotoGP-, Moto2- en 125cc-veld dat zich op Ricardo Tormo verzamelde voor een gezamenlijke ronde. Simoncelli's held Kevin Schwantz voerde het veld aan op de Gresini Honda met startnummer 58.

Er volgden meer eerbetonen. Zo reed Loris Capirossi in Valencia zijn allerlaatste Grand Prix mét nummer 58 op zijn Pramac Ducati. De Italiaanse F1-coureur Jarno Trulli kwam in 2011 tijdens de Grand Prix van India uit met een replicahelm van Simoncelli.

Misano - waar dit weekend wordt gestreden door de MotoGP en Rossi zijn laatste thuisrace rijdt - draagt sinds 2012 de officiële naam 'Misano World Circuit Marco Simoncelli'. In 2013 kwam Rossi in de race uit met een speciaal Pink Floyd-helmdesign voorzien van de tekst 'Wish You Were Here'. Datzelfde jaar werd in Coriano, de geboorteplaats van Simoncelli, een monument onthuld met een grote vlam die elke zondag precies 58 seconden brandt.

Ook op het circuit leeft Simoncelli voort. Zijn vader Paolo zette in 2013 het SIC58 Squadra Corse-team op om jong Italiaans talent naar de top te helpen. Rossi deed iets vergelijkbaars met de oprichting van de VR46 Riders Academy. "Ik mis Marco heel erg", laat de 42-jarige coureur weten. "In de eerste plaats als vriend. Hij was heel erg grappig en we hebben veel plezier met elkaar gehad. Maar ik mis hem ook als rijder. Mijn rijdersacademie zou je kunnen zien als een eerbetoon aan hem. Marco was namelijk de eerste rijder die ik heb geholpen."

"Maar liever had ik Marco nu nog bij me gehad."