Retro: Hoe Rossi Assen op de banken kreeg met fenomenale TT 2007

Het is 30 juni 2007, zoals de traditie het voorschrijft nog ‘gewoon’ op een zaterdag. Op TT-campings met klinkende namen als Jan & Bertha roken in alle vroegte de barbecues al voor wat men gerust een stevig ontbijt mag noemen. Even verderop banen drommen mensen zich een weg naar de kathedraal van de motorsport. Ze schuifelen in De Haar vol verwachting voorbij aan het Verkeerspark Assen met de motorsporttempel al in het zicht. Het is dan nog een vraagteken wat de 77ste TT van Assen zal brengen.

Een armada aan gele petjes met een niet nader te noemen getal erop verraadt in ieder geval waar de voorkeur van de meerderheid naar uit gaat. Op het talud, waar ondergetekende als jongeman ook van de partij is, is dat niet anders. Een groep luidruchtige Italianen versterkt dat beeld nog even, al houden zij zich in de ochtenduren – als Jorge Lorenzo onder meer in de 250cc wint – nog aardig gedeisd. Dat kan meerdere oorzaken hebben, maar laten we het vooral toeschrijven aan de tegenvallende vrijdag van hun held: Valentino Rossi.

Tekst gaat verder onder de foto:

 

De Italiaan kende net als regerend wereldkampioen Nicky Hayden een tegenvallende kwalificatie. Il Dottore moet vanaf de elfde startplek komen, terwijl de torenhoge favoriet wel ‘gewoon’ vanaf de eerste startrij mag vertrekken. Die favoriet luistert trouwens naar de naam Casey Stoner. De stoïcijnse Ducati-coureur uit Kurri-Kurri heeft dat seizoen al vijf zeges geboekt en lijkt in Assen wel ‘even’ een zesde trofee aan zijn zegekar te binden.

Eigenlijk twijfelt niemand daar voor het vertrek van de matadoren aan. Zeker niet als de lichten uitspringen en de Australiër meteen kopstart pakt. Stoner duikt als eerste de Haarbocht in en manoeuvreert zich knap door het langzaamste gedeelte van het circuit met de Ossebroeken en Strubben. Als hij de gashendel daarna helemaal opendraait, is de kloof al indrukwekkend te noemen. De achtervolgende Suzuki’s kunnen het tempo simpelweg niet volgen, Stoner heeft na de eerste omloop al anderhalve seconde aan marge te pakken.

Rossi naar voren schreeuwen

Op dit moment twijfelt al helemaal niemand meer aan zijn zege. Sterker nog, een demonstratie van jewelste lijkt in de maak. Dat kan haast niet anders. En mocht iemand hem nog maar een strobreed in de weg kunnen leggen, dan lijkt het van Hayden te moeten komen. De Kentucky Kid kan als wereldkampioen nog niet echt imponeren, maar doet dat tijdens de openingsronde in Assen wel. Hij stormt van dertien naar zes en doet de opmars van Rossi – die slechts twee posities weet te winnen – daarmee volledig verbleken.

Het lijkt een aantal ronden zo voort te kabbelen, al worden de Italianen achter mij steeds luidruchtiger en klimmen ze ook met steeds meer in de hekken om hun held hartstochtelijk aan te moedigen. Of om hem vooruit te schreeuwen beter gezegd. Ik heb niet de illusie dat de Yamaha-coureur met nummer 46, vanwege de aankondiging van de nieuwe Fiat 500 op een Italiaanse livery, er ook maar iets van meekrijgt, maar goed: de lol is ook wat waard.

Desalniettemin lijkt het te helpen. Rossi krijgt de geest en schuift met de ronde verder naar voren. Iedere omloop door het mooie Drentse land moet er wel iemand van zijn tegenstrevers aan geloven. Van Anthony West tot Marco Melandri en van Randy de Puniet tot Chris Vermeulen. Bij iedere inhaalactie maakt zich een oorverdovend gejuich meester van het TT Circuit. Vooral als Rossi negentien ronden voor de vlag ook Hayden verschalkt voor P3.

Tekst gaat verder onder de foto:

 

Met deze demonstratie lijkt het podium haalbaar en kan Rossi voor de meeste aanwezigen al niet meer stuk. Tegelijkertijd is er hoop op meer. Want kan deze race nog iets gekker? Kan Rossi ook de kloof met John Hopkins en uiteindelijk de leidende Stoner dichten? Aan het volume van de Italianen te horen, moet het antwoord haast wel ‘ja’ – of beter gezegd ‘si’ – luiden.

Een briljante toegift

Als hij vijftien ronden voor het eind daadwerkelijk Hopkins oppeuzelt, kunnen maar weinigen bevroeden dat het mooiste van de middag nog moet komen. Waar voor hun geld hebben de toeschouwers dan al lang gekregen, maar de toegift moet nog beginnen. Die komt er in de vorm van een gevecht tussen twee grote tenoren: Stoner versus Rossi, Ducati versus Yamaha. Maar liefst tien ronden leggen ze elkaar het vuur na aan de schenen. Het jaagt de hartslag van alle toeschouwers gevoelig de hoogte in, al lijken de twee hoofdrolspelers ijzig koel te blijven.

Het is motorracen van de bovenste plank. Rossi die volle bak druk zet, Stoner die foutloos blijft in de verdediging van zijn leidende positie. Het wordt wel enkele keren close, maar beide heren hebben voldoende respect om elkaar te laten leven. Desondanks voelen alle aanwezigen: ‘hij gaat het absoluut nog een keer proberen’. Is de wens hierbij de vader van de gedachte of is het een vooruitziende blik? Ruim drie ronden voor het zwart-wit geblokt komt het verlossende antwoord. Rossi prikt zijn machine er inderdaad met veel lef naast bij het aanremmen voor de Geert Timmer. Het gejuich dat volgt zegt alles over de afloop van die actie.

In de resterende ronden houdt iedereen in het geel de adem in, maar het blijkt niet nodig. Rossi is deze zaterdag simpelweg de beste en rijdt nog doodleuk twee seconden weg van de aanstaande wereldkampioen. Het moment dat hij voor de laatste keer door de Geert Timmer gaat, moet tot in de Asser binnenstad te horen zijn. De Italianen op het talud worden gek, al vormen zij inmiddels geen uitzondering meer. Vele toeschouwers voelen zich op dit moment een halve Italiaan. Assen is voor even Italiaans grondgebied. Het feest is mooi, de sportprestatie historisch. Als de drommen fans einde dag teruglopen langs hetzelfde Verkeerspark Assen, kunnen ze met recht zeggen: ‘dit was een dag om niet snel te vergeten’.