Waarom Michele Pirro zo belangrijk is voor Ducati

Moto2-racewinnaar Michele Pirro nam eind 2012, na slechts één seizoen in de MotoGP te hebben gereden, een belangrijke beslissing in zijn loopbaan. Op slechts 26-jarige leeftijd koos hij ervoor aan de slag te gaan als testrijder bij Ducati, waarmee hij zijn eigen carrière op het tweede plan zette. In Italiaanse dienst moest Pirro achter de schermen de drijvende kracht worden voor de wederopstanding van het iconische merk dat snakte naar succes. Die missie lijkt te slagen. In 2016 boekte het merk de eerste overwinning sinds jaren, dit jaar deed fabrieksrijder Andrea Dovizioso serieus mee om het kampioenschap. Het vicekampioenschap was het resultaat.

Terug naar het begin. Sinds 2013 draaide Pirro ontelbare ronden op doodstille circuits, zonder enige toeschouwer en onder alle uitersten van het weerspectrum: hitte, storm of ijzige kou. Waar de vaste fabrieksrijders volop in de spotlights stonden, werd het werk van Pirro enkel achter de coulissen gewaardeerd. Tijdens de raceweekends houdt hij nauwgezet in de gaten wat de Ducati-rijders doen. Bij de data-analyse geeft hij aanwijzingen. En ondertussen is hij een luisterend oor voor zijn teamgenoten, zowel op zakelijk als op persoonlijk vlak. Inmiddels kent niemand de Desmosedici zo goed als de 31-jarige.

Ducati beloont Pirro met enige regelmaat met een wildcard, om de testrijder tevreden te houden. Niet dat de Italiaan niet gelukkig is, maar een coureur voelt zich nou eenmaal het meeste thuis op zijn machine tijdens een raceweekend. Bovendien is hij de vaste reserverijder, voor het geval dat een van de fabriekscoureurs niet kan starten. Een topfitte rijder achter de hand hebben kan dan van grote waarde zijn. In het verleden nam Pirro al de machine in van Andrea Iannone, Ben Spies en Danilo Petrucci. In Misano 2017 maakte hij als wildcard-rijder indruk met een top-vijf klassering. In de race was hij slechts acht seconden langzamer dan vaste waarde Dovizioso.

Dovizioso en Lorenzo loven Pirro

‘DesmoDovi’ is dan ook lovend over zijn landgenoot: “Hij levert als testrijder indrukwekkende arbeid. Hij kan zeer constante rondetijden rijden. We mogen ons zeer gelukkig prijzen met zijn aanwezigheid. Hij test zeer intensief. Ik heb een zeer goede band met hem. Er is sprake van wederzijds respect. Als rijderscoach werkt hij zeer intensief samen met Jorge. Jorge heeft heel veel veranderd aan zijn machine, met hulp van Michele. Het was een goede beslissing om hen samen te laten werken, al profiteer ik daar nauwelijks van.”

Voor Lorenzo werkt Pirro als ‘track analist’: hij bekijkt het rijden van de Spanjaard en geeft adviezen waar mogelijk. “We hebben hetzelfde doel”, legde Pirro uit aan Motorsport.com. “Ducati voelt als mijn familie. Als ik Jorge kan helpen de titel te winnen, zal ik erg blij zijn. Dit is mijn vijfde jaar bij Ducati en ik heb op al hun motoren gereden. Jorge komt hier op het beste moment binnen, al is het heel normaal dat iemand tijd nodig heeft om te wennen aan een nieuwe machine. We moeten niet vergeten dat hij tot op heden in de topklasse enkel voor Yamaha heeft gereden. De Desmosedici vereist een andere rijstijl. Het is geen totaal andere motor maar hij was gewend aan een andere machine.”

De band tussen Pirro en Lorenzo gaat veel verder. De twee hebben in korte tijd een enorm hechte band opgebouwd. De Spanjaard verhuisde zelfs vroeg in het seizoen naar Cesena, de stad waar ook zijn kompaan woont.

Pirro: de drijvende kracht achter Ducati, op alle vlakken.