Oliveira's vormcrisis "een combinatie van factoren"

Oliveira was in juni de winnaar van de Grand Prix van Barcelona en leek op een gegeven moment zelfs mee te doen om de wereldtitel. Sinds de zomer is het echter allemaal verkeerd gegaan voor de drievoudig Grand Prix-winnaar. In de eerste training na de zomerstop liep Oliveira een breuk op in zijn pols en de prestaties zijn sindsdien niet meer op peil geweest. Sinds die valpartij scoorde Oliveira nog maar twee WK-punten waardoor hij afgezakt is tot de tiende plaats. Gevraagd naar een verklaring voor zijn matige vorm, was de Red Bull KTM-rijder redelijk open.

“Het doel is om die vorm terug te vinden”, deed Oliveira zijn verhaal. “Op dit moment is het moeilijk begrijpen waarom en uit te vinden hoe dit komt, maar het is een combinatie van vele verschillende zaken die ons in deze situatie gebracht hebben. Het is nu verleden tijd. Op dit moment hebben we geen geluk. Op bepaalde momenten hebben we laten zien dat de snelheid er is, dat we beter kunnen scoren dan wat we uiteindelijk op zondag laten zien. In Aragon en Misano was het tempo in sommige sessies heel anders dan wat we in de races gezien hebben. Er zijn ook kleine technische dingen die ons niet geholpen hebben, maar dat is nu eenmaal het wrede van deze sport. We kunnen niet verwachten dat we elk weekend goed in vorm zijn, op dit moment hebben we niet de juiste afstelling en het goede gevoel om het beste uit mezelf te halen. Op het moment dat we die vorm weer terug hebben, weet ik zeker dat ik vooraan ook weer mee kan doen. Dan zijn we weer heel competitief en dat is het belangrijkste.”

Tijdens de Grand Prix van San Marino had Oliveira in een vroeg stadium van de race een aanrijding met merkgenoot Iker Lecuona. Daardoor brak aan de linkerkant van de machine een stuk van de aerodynamische fairing af. De motor werd daardoor een stuk moeilijker te besturen, verklaarde de Portugees. “We hadden in de warm-up een aardige oplossing gevonden en ik was optimistisch voor de race. Ik dacht dat ik had kunnen vechten voor de top-tien, maar kort na een goede start raakte ik Lecuona in de derde bocht. Met zijn lichaam raakte hij de vleugel en die viel eraf. Vanaf dat moment moest ik de race gewoon uitrijden. De motor werd heel onvoorspelbaar, ik kreeg veel wheelie op de rechte stukken. De balans van de motor was weg, met de fairing aan één kant had je ook downforce aan die ene kant. De motor wilde moeilijk sturen in bochten naar links. De vleugels zitten niet voor niets op zo’n motor, als je ze niet hebt dan is dat duidelijk voelbaar.”