MotoGP-rookies 2021: Wie is Luca Marini?

Marini is dit jaar de derde Italiaan die debuteert in de MotoGP, maar zeker niet de minste. Het grote publiek kent Marini vooral als de halfbroer van negenvoudig wereldkampioen Valentino Rossi. De beide coureurs hebben Stefania Palma als moeder. Luca draagt derhalve niet de achternaam van zijn beroemde halfbroer, maar wordt vaak gezien als het ‘broertje van’. Toch moet niet vergeten worden dat de 23-jarige coureur de afgelopen jaren een behoorlijke status verworven heeft in de Grand Prix-paddock. Dat is deels te danken aan het opleidingsprogramma van Vale, maar dat komt vooral ook door talent.

Valentino Rossi, Petronas Yamaha SRT, Luca Marini, Esponsorama Racing

Photo by: Gold and Goose / Motorsport Images

Luca Marini, Esponsorama Racing

Photo by: Gold and Goose / Motorsport Images

Terug naar het begin. In 2013 zet Marini zijn eerste stappen in de competitieve racerij. In het Italiaanse Moto3-kampioenschap eindigt hij in het kampioenschap op de vierde plaats. Tijdens een wildcardoptreden in Misano kan hij vervolgens ruiken aan de Grand Prix-paddock, maar van dat niveau blijft hij nog verwijderd. Dat jaar komt hij ook voor het eerst uit in het WK voor junioren, een jaar later maakt hij de overstap naar dat kampioenschap. Echt succesvol is hij niet. In elf races komt hij slechts drie keer tot een top-tien, maar de groeispurt van Marini heeft daar ook mee te maken.

Marini is ‘een student’

Op het zwaardere materiaal kan hij beter uit de voeten en in 2015 doet hij op een Kalex mee aan het Europese Moto2-kampioenschap. Daar maakt hij inderdaad meer indruk. Al in zijn derde race komt hij tot het podium. Zonder grote uitschieters werkt hij het seizoen af, maar juist die regelmaat brengt hem wel een vijfde plaats in het kampioenschap. Het is typerend voor de wijze waarop Marini in zijn verdere carrière bekend komt te staan. In tegenstelling tot landgenoot en zijn nieuwe teammaat Enea Bastianini beschikt Marini niet over het ruwe talent dat gepolijst moet worden om tot resultaat te komen. Marini is meer een leerling, een student die langzaam maar zeker zijn weg vindt met de machine.

Luca Marini tijdens de Dutch TT van 2016.

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Na een succesvol seizoen in het EK krijgt Marini een jaar later dan echt de kans om zijn voltijds debuut in de Grand Prix-paddock te maken. Hij wordt gestald bij Forward Racing, samen met VR46-teamgenoot Lorenzo Baldassarri. Het wordt geen bijzonder seizoen, maar opnieuw leert Marini langzaam maar zeker het klappen van de zweep kennen. Na nog een seizoen bij Forward stapt Marini over naar Sky VR46, het team onder leiding van Pablo Nieto. Het is het eigen team van de opleiding waar Marini bij rijdt en dat doet hem zichtbaar goed. De prestaties worden steeds beter en op de Sachsenring pakt hij zijn eerste podium, gevolgd door nog twee podiumfinishes. Later dat jaar in Maleisië pakt hij zelfs zijn eerste overwinning.

Net geen wereldkampioen

Voor 2019 is Marini een van de titelkandidaten, maar dat komt er niet helemaal uit. Hij presteert weliswaar constant, maar het is niet goed genoeg om in aanmerking te komen voor de wereldtitel. Wel wint hij twee races op rij in Thailand en Japan. 2020 wordt dan het jaar van de waarheid en in een atypisch jaar werkt hij zijn beste seizoen af. In tegenstelling tot andere jaren presteert Marini nu met name in de eerste helft van het seizoen sterk. In de eerste negen races van het seizoen wint hij drie keer en wordt hij nog eens twee keer tweede. Dan slaat in Frankrijk het noodlot toe. Onder de Dunlop-brug op het circuit van Le Mans verliest Marini de controle over de machine en klapt hij met een behoorlijke smak tegen het asfalt. Een voetblessure hindert hem in het restant van het seizoen, de titel raakt daardoor steeds verder uit het zicht. Toch verbijt hij de pijn en perst hij er tijdens de slotmanche in Portugal nog een tweede plaats uit. Dat is ook de plaats in de eindrangschikking van het Moto2-kampioenschap, hij moet zijn meerdere erkennen in Bastianini.

Zie ook:

Die Moto2-kampioen is dit jaar in de MotoGP zijn teamgenoot bij Esponsorama Avintia Racing. Ook tijdens de eerste test in Qatar komt weer naar voren dat Marini een relatief langzame leerling is. Hij is steevast de langzaamste van de rookies, al heeft dat ook te maken met zijn zitpositie en de personele problematiek in het team. Met zijn 1.84 is Marini aan de lange kant voor een MotoGP-coureur en zelfs op de forse GP19 zit hij niet direct heel comfortabel. Ducati heeft niet alle middelen bij de hand om Marini aan een betere zitpositie te helpen. Het is een stroeve start voor Marini’s MotoGP-loopbaan, maar hij zal de wereld ook niet meteen versteld doen staan in de eerste races in Qatar. Op basis van zijn verleden heeft de man uit Urbino enkele maanden nodig om zijn draai te vinden. Bij zijn eigen VR46-team krijgt hij in ieder geval de kans om op stoom te komen.