Lorenzo: “Titel uit 2010 de mooiste, 2015 de lekkerste”

Na negen jaar komt er een einde aan de samenwerking. Vanaf 2017 rijdt de Spanjaard in de kleuren van Ducati. Een gewaagde overstap, maar voor Lorenzo de ideale kans om zich definitief tussen de groten der aarde te nestelen. 

“Het is een beetje treurig dat ik Yamaha verlaat, want ik heb vele jaren met hen samengewerkt. Op mijn twintigste maakte ik met hen mijn debuut in de MotoGP. Na negen jaar vertrek ik, na vele successen voor zowel mijzelf als voor Yamaha”, zei Lorenzo in zijn exclusieve column voor Autosport.com. “Maar zo zit het leven in elkaar. Ik heb besloten de uitdaging aan te gaan bij Ducati, maar ik wil in Valencia mijn periode met Yamaha op de best mogelijke manier afsluiten.”

Meest genoten van titel uit 2015

Een jaar geleden legde Lorenzo op datzelfde circuit na een zinderende finale beslag op zijn derde titel. Een bijzondere titel, zo legt hij uit: “Mijn eerste titel in 2010 is mijn favoriet. Zoals met alles in het leven, is de eerste keer dat je iets doet de meest emotionele, de meest significante keer. Maar van de laatste, in 2015, heb ik het meeste genoten. Daar heb ik een beter gevoel aan overgehouden. Ik had het gehele jaar een achterstand, strijdend tegen pech en slechte resultaten. Weer herstellen ten opzichte van Valentino Rossi maar vervolgens de punten weer verliezen. Driemaal liep ik fors in en eindelijk, in de laatste race, op het laatste moment, de laatste bocht van de laatste ronde - na geen enkel moment het kampioenschap aangevoerd te hebben - won ik toch de titel. Wanneer iets lastig te bereiken is, is het des te lekkerder als het toch lukt.”

Over het allesbeslissende finaleweekend in Valencia zei de Spanjaard: “Het was heel speciaal. Ik had enorm veel druk. Ik wist dat ik de titel moest winnen. Met name op zaterdag zei ik tegen mezelf: ‘Oke, je bent nu 28 jaar, meer ervaren dan ooit, sneller dan ooit, nu is jouw moment. Je moet in de komende anderhalve minuut de perfecte ronde rijden’. En dat lukte. Het was mijn beste prestatie ooit. Ik was heel trots, trotser dan op de race.”