Hoe Mir uit de klauwen van de razendsnelle Ducati’s moet blijven

Suzuki begon met de nodige twijfels aan de seizoensopener, nadat de pre-season tests niet geheel vlekkeloos waren verlopen. In de kwalificatie voor de Grand Prix van Qatar nam de twijfel verder toe toen MotoGP-kampioen Joan Mir niet verder kwam dan de tiende tijd, net achter teamgenoot Alex Rins. “Ik was echt over de zeik. Ik had alles kapot kunnen slaan. Maar mijn ouders hebben me altijd het belang van zelfbeheersing geleerd”, aldus de rijder van Mallorca na afloop. In de race herstelde hij zich knap met de vierde stek, al reed hij tot driehonderd meter voor de finish nog op P2.

De opluchting van Mir was begrijpelijk, en ook meer dan terecht. Niet alleen vanwege het resultaat, maar vooral vanwege de manier waarop Mir het resultaat behaalde. De regerend wereldkampioen deed het in zijn eigen kenmerkende stijl waarmee hij sinds zijn MotoGP-debuut in 2019 successen boekt. Uit analyse van zijn rondetijden blijkt dat Mir de meest constante rijder van het veld was: alle ronden - met uitzondering van de laatste - reed hij in de 1.55s. Die constantheid kon zelfs winnaar Maverick Viñales niet aan de dag leggen, al kon de Yamaha-rijder vanwege zijn gezonde voorsprong in de slotfase het touw wat laten vieren. Mir kwam de openingsronde door als tiende, op 2,3 seconden van toenmalig leider Pecco Bagnaia. En 21 ronden later finishte hij als vierde, op 1,4 seconden van de winnaar. In die periode haalde de Suzuki-rijder niet alleen zes rivalen in, hij verkleinde ook nog eens de achterstand op de winnaar. Een kleine fout in de laatste sector van de laatste ronde zorgde ervoor dat hij toch net buiten de prijzen viel.

Volgens de Spanjaard was het rijgedrag van de GSX-RR “zorgwekkend”, totdat het team een aantal veranderingen doorvoerde waarmee Mir het gevoel van 2020 terugvond. De beloning met Champagne bleef uit, met name door het enorme verschil in topsnelheid tussen zijn Suzuki en de Ducati van Johann Zarco en Bagnaia. Om dit verschil terug te dringen werken de technici van de fabrikant uit Hamamatsu al dagen aan een plan om hun rijder met iets meer voorsprong richting finishlijn te brengen. Zo moet de marge net voldoende zijn om niet ten prooi te vallen aan de enorme topsnelheid van de Desmosedici. Het feit dat Jorge Martin in de vrije training een absoluut record noteerde met liefst 362,4 kilometer per uur zegt voldoende.

Aangezien het nagenoeg onmogelijk is om op topsnelheid te wedijveren met Ducati, is de nieuwe strategie gebaseerd op twee pijlers. De eerste is voor de hand liggend: “We moeten onze rondetijden verbeteren zodat we verder vooraan op de grid kunnen starten. Daar werken we al maanden aan. We willen dat Joan dit seizoen regelmatig op de tweede startrij kan vertrekken”, aldus Claudio Rainato, de data-engineer van Mir, in gesprek met verslaggever Uri Puigdemont van Motorsport.com Spanje. “En daarnaast proberen we wat meer van de banden te vergen want ik denk dat we daar nog wat marge hebben”, voegt Frankie Carchedi, Mirs technisch manager, toe. “Dat was de sleutel in de race van afgelopen zondag. En daarom hebben we daar in de voorbereiding veel aandacht aan besteed. We hebben nu de data van 22 raceronden. Ik denk dat hij wat harder had kunnen pushen in de race en hij had het daarmee net kunnen redden.”