Interview Marco Bezzecchi: “Elke MotoGP-rookie verdient een zorgeloos jaar”

Van de vijf debutanten die de MotoGP in 2022 rijk was, heeft Marco Bezzecchi (24) met afstand de meeste indruk gemaakt. Hij toonde zich volwassen in zijn races en werd enkele races voor het eind van het seizoen al rookie van het jaar. De onmiskenbare hoogtepunten zijn de pole-position in Thailand en een schitterend podium in Assen, waar hij racewinnaar Francesco Bagnaia tot het eind van de race onder druk kon zetten. Een maand eerder mocht hij ook al even ruiken aan de ereplekken toen hij in Mugello vooraan meedeed.

Het is een grote ommezwaai voor de Marco Bezzecchi van november 2021, toen hij net zijn eerste test voor Ducati had afgewerkt. Enigszins onthutst door alle indrukken. Een jaar later is hij weer zichzelf, een charismatische jongeman die een succesvol eerste seizoen heeft afgewerkt. In de tussentijd heeft hij zich ontwikkeld tot een coureur die zich thuis voelt in de MotoGP, die zich afsluit van druk en niet naast zijn schoenen is gaan lopen na enkele goede resultaten.

Motorsport.com ging recent uitgebreid in gesprek met Bezzecchi. Over zijn eerste seizoen in de klasse, de plichten en rechten van rookies en druk van buitenaf.

Q: Een jaar geleden werkte je je eerste MotoGP-test af, destijds zei je dat je erg onder de indruk was en het ongelofelijk vond. Went het om MotoGP-rijder te zijn of moet je jezelf nog steeds wel eens in de arm knijpen?

MB: “Nee, het went wel. Als je dit het hele jaar doet, wordt het wel normaal. Maar het voelt nog steeds vreemd, zeker als een weekend begint en je voor het eerst op de motor stapt. Het voelt vreemd omdat de motor zo sterk is. Mijn rol als MotoGP-rijder ben ik wel aan gewend, maar de motor is het meest indrukwekkende. Gelukkig voel ik nog altijd emotie als ik op de motor stap, dat gaat niet veranderen.”

Marco Bezzecchi werd in 2022 de rookie van het jaar.

Q: Het is over het algemeen een heel moeilijk seizoen geweest voor de rookies, maar jij hebt de aanpassing ogenschijnlijk makkelijk gemaakt. Hoe verklaar je dat?

“Aan het begin, na de eerste test, zat ik in de problemen. Het voelde vreemd, iedereen was echt veel sneller en ik was erg langzaam. Maar ik heb dit jaar een goede aanpak gebruikt en de eerste test was heel nuttig om te leren wat ik moest doen op fysiek vlak. Ook qua rijden moest ik veel leren. Het ging niet om de snelheid, maar om het begrip dat nodig is om te weten wat je doet. Dat was heel nuttig gedurende het seizoen, ik heb het geleerd tijdens het seizoen en nu ben ik competitief.”

Q: Denk je dat jij minder onder druk stond dan de andere rijders die dit seizoen hun debuut maakten? Dat je meer tijd kreeg om te leren. Misschien stond je minder onder druk omdat je kans kreeg jezelf te ontwikkelen of omdat er minder verwachtingen waren?

“Ik denk dat ik dezelfde druk voelde als anderen. Uiteindelijk, als rijder en als sporter over het algemeen, heb je altijd veel druk omdat je nu eenmaal moet presteren. Mensen van de Academy, Ducati en het team, allemaal mensen die in mij geloven, verwachten goede resultaten. Ze verwachten dat ik beter word. Er was zeker druk. Maar ik probeerde me niets aan de trekken van de druk die van buitenaf opgelegd wordt, door journalisten en televisie. Dat probeerde ik te vermijden.”

Q: Je komt altijd heel kalm over. Is dat echt of doe je je zo voor?

“Nee, zo ben ik. Ik probeer zo koel mogelijk te zijn, anderen proberen natuurlijk iets anders. Maar in mijn werk ben ik zo. Ik probeer altijd wat afstand te bewaren, ook om mezelf te beschermen.”

Bezzecchi bekroonde een goed debuutseizoen met een tweede plek in de TT van Assen.

Q: Heeft die karaktereigenschap je geholpen op de moeilijke momenten in je loopbaan?

“Ja, dat helpt. Het probleem is dat de druk net zo goed tot uiting komt als je goed presteert dan wanneer je teleurstelt. Wanneer je goed bent verwachten mensen altijd meer van je, wanneer je het niet goed doet zijn mensen er heel snel bij om je erop te wijzen hoe het gaat. Dat is normaal in de sport, zeker bij ons. We moeten zo goed mogelijk proberen om twee aspecten los te laten. Het rijden van de motor staat los van alles wat er daarnaast bij komt kijken. Dat helpt mij zeker.”

Q: Jonge rijders krijgen in de MotoGP steeds minder tijd om de klasse te verkennen en te overtuigen. Is dat iets waar je van geschrokken bent?

“Wat mij betreft moet een rijder in ieder geval twee jaar de tijd krijgen. Elke rijder heeft tijd nodig om zich aan te passen, dat is een proces waar je doorheen moet. De ene rijder doet het sneller dan de ander, je probeert in je eigen klasse de snelste te zijn. Maar wat mij betreft moeten rijders in ieder geval twee jaar de tijd krijgen. Het is niet makkelijk voor een rijder en het is niet eerlijk dat sommige rijders niet eens een jaar de tijd krijgen… Alle contracten worden halverwege het seizoen getekend, je krijgt een half seizoen om je te bewijzen en voor hetzelfde geld word je huiswaarts gestuurd. Als rookie voel je druk, vooral daardoor. Het is jammer dat er zo weinig tijd is. Het ging voorheen toch wat anders, volgens mij. De contracten werden meer richting het eind van het seizoen getekend. De druk was er wel, maar je hoefde voor de tweede helft van het seizoen nog niet na te denken over contracten.”

“Ik had geluk met een tweejarig contract bij mijn team. We hebben erover gesproken tijdens de winter, ik heb uitgelegd dat ik tijd nodig heb, dat ik de rust moet hebben om te presteren en dat ik ook fouten mag maken. Helaas maak je die aan het begin. Ik was gelukkig omdat Uccio [Salucci, VR46-directeur], de mensen van de Academy en Ducati mij de kans gaven om voor twee seizoenen te tekenen. Anderen kregen die kans niet. Naar mijn mening moet een rookie een seizoen kunnen rijden waar hij zonder zorgen kan leren en zich daarop kan focussen. In het tweede jaar moet het gebeuren, dan moet een rijder doen wat hem te doen staat.”

Q: Tegenwoordig doen veel rijders mee in de voorhoede van de MotoGP, dit seizoen waren er zeven verschillende winnaars, veertien rijders op het podium en tien op pole-position. In deze context, hoe vind je de balans tussen iemand die aan het kampioenschap denkt en iemand die voor podiums en overwinningen gaat. En hoe was dat voor jou, wetende dat je gedurende je carrière niet altijd de meest constante rijder was?

“Dat geldt niet alleen voor de MotoGP, maar voor alle klassen. Ik had bijvoorbeeld twee goede seizoenen in Moto3, vooral het tweede jaar. Maar in de laatste races werd ik twee keer aangetikt waardoor ik veel punten verloor, maar ik maakte ook een paar fouten gedurende het seizoen. Het kan gebeuren dat je twee of drie fouten maakt, maar vandaag is dat te veel. Er zijn wat uitzonderingen, Pecco maakte dit jaar veel fouten, maar won ook zoveel dat hij het goedmaakte. Het is in de huidige MotoGP in elk geval belangrijk om constant te zijn, dat is overal zo. Het wordt volgend jaar met twee races tijdens het weekend nog belangrijker. Daar moeten we aan werken, proberen om een resultaat te koesteren als je niet meer kunt doen. Het is iets waar ik aan werk, ook om in moeilijke situaties de focus vast te houden.”