Portret: Wereldkampioen Francesco Bagnaia, de echte opvolger van Rossi

Dertien jaar na Valentino Rossi heeft Italië weer een wereldkampioen in de MotoGP. Het is notabene een van zijn apostelen uit de VR46-opleiding: Francesco Bagnaia. Hij zorgde er met een uniek seizoen voor dat de missie van Gigi Dall’Igna bij Ducati geslaagd is, want ook Ducati heeft na vijftien jaar weer een wereldkampioen. Een profiel van Bagnaia, de nieuwste superster in de MotoGP.

Francesco Bagnaia, Ducati Team, wereldkampioen 2022

Francesco Bagnaia, Ducati Team, wereldkampioen 2022

Camille Debastiani

“Of ik de nieuwe Valentino Rossi ben?”, stelde Francesco Bagnaia (Turijn, 14 januari 1997) zichzelf in een recent interview de retorische vraag. “Neen, de nieuwe Valentino Rossi bestaat niet. Er zal niemand zijn zoals hij. Maar het belangrijkste is dat wij zo goed mogelijk presteren.” Met ‘wij’ refereerde Bagnaia aan de leden van de inmiddels beroemde VR46-opleiding, de erfenis van een machtige carrière die in 2021 afgesloten werd. De Italiaan kwam ter wereld in Turijn, maar groeide even buiten de grote stad op in het stadje Chivasso. Hij kreeg daar op zesjarige leeftijd zijn eerste minibike van vader Pietro, een Beta 50 crossmotor, en het zaadje was gepland voor wat nu al betiteld kan worden als een zeer succesvolle carrière. "Mijn oom en mijn vader gingen vaak samen rijden op hun straatmotor en dat fascineerde mij van jongs af aan enorm", zegt Bagnaia. "Ik herinner me ook nog perfect dat ik mijn eerste motor kreeg, maar ook dat we op televisie altijd naar Valentino keken. Ik was altijd voor hem aan het juichen, ik huilde toen hij hier in 2006 de wereldtitel verloor en was heel blij als hij wel won."

Bagnaia was een van de eerste coureurs die aansloot in de opleiding van Rossi. Het eerste contact werd in 2013 gelegd, toen Bagnaia in het Tsjechische Brno aan de start stond in de Moto3-klasse. “Uccio Salucci (de rechterhand van Valentino) vertelde me dat ik meer moest lachen. Hij zag dat ik boos was of in ieder geval niet blij.” Er was in dat eerste seizoen in de lichte klasse van het wereldkampioenschap ook weinig te lachen voor Bagnaia. Hij scoorde geen enkel WK-punt met de FTR Honda en viel maar liefst vijf keer uit. “Later dat jaar heeft mijn vader op Phillip Island weer om tafel gezeten met Uccio, toen spraken ze over de Academy en het project met jonge rijders.” Niet veel later werd de toen 16-jarige coureur toegevoegd aan het opleidingsprogramma.

Nog twee seizoenen reed Bagnaia in de Moto3-klasse onder de vleugels van het Aspar Team. In zijn laatste seizoen boekte hij de grootste successen. In het klassement werd hij vierde nadat hij de klassiekers in Assen en Sepang won. De coureur had tot dat moment niet echt laten zien dat het een snelle leerling was, maar dat zou veranderen in de Moto2-klasse. Daar had Bagnaia de smaak vroeg te pakken. Al in zijn vierde Moto2-race eindigde hij op de tweede plek (achter Alex Marquez), twee weken later was het alweer raak. Deze keer moest hij Franco Morbidelli voor zich dulden, die dat jaar de Moto2-wereldtitel zou opeisen. Bagnaia haalde dat jaar nog twee podiumplekken en een reeks topvijfklasseringen. Voor het eerst werd zichtbaar wat de jonge Italiaan in zijn mars had.

#GoFree na de wereldtitel van 2018 in de Moto2-klasse

#GoFree na de wereldtitel van 2018 in de Moto2-klasse

Een jaar later werd dat helemaal duidelijk. Hij bond de ene na de andere overwinning aan de zegekar. In Maleisië had Bagnaia genoeg aan de derde plek en werd hij wereldkampioen. Het jaar erop stootte hij door naar de topklasse van de motorsport. Het was niet de eerste keer dat Bagnaia plaatsnam op een MotoGP-machine. Dat deed hij tijdens de Valencia-test in november 2016 ook al. Die test had hij te danken aan een gewonnen weddenschap met zijn Aspar Team, waardoor de 19-jarige coureur op dat moment een paar runs mocht doen met de Desmosedici. Zijn werkelijke debuutseizoen werd een ramp. Pecco, een bijnaam die hij te danken heeft aan zijn oudere zus en het feit dat zij zijn naam op jongere leeftijd niet kon uitspreken, stapelde de ene na de andere valpartij op en viel aan het eind van het seizoen uit met een flinke blessure. Zijn crew-chief Christian Gabarrini kreeg Bagnaia lange tijd niet aan het verstand dat hij zijn stijl moest veranderen en dat de afstelling van de Ducati aangepast moest worden om succesvol te worden in de MotoGP.

"Ik begon 2019 op een wolk omdat ik het jaar ervoor wereldkampioen geworden was", zegt Bagnaia. "Tijdens de test deed ik niets bijzonders, maar ik stond bovenaan. Dat was geweldig, maar tijdens de eerste races was ik nergens. Ik crashte heel vaak. Ik was gefrustreerd, boos. Het was slecht voor mijn motivatie. We hebben zelfs een meeting gehad met Ducati om te zoeken waar ik zo in de mist ging. In de laatste races van het seizoen ging het beter, behalve in Valencia. Ik groeide qua snelheid en eindigde op de vierde plek op Phillip Island."

Trage leerling?

In 2020 maakte vervolgens een stap, mede dankzij de nieuwe voorband van Michelin. Die paste vanwege de zachtere constructie beter bij de stijl van de coureur, die altijd probeerde om veel snelheid mee te nemen door de bochten. In de tweede race van het seizoen lag hij op koers voor zijn eerste podiumplek in de MotoGP, maar zes ronden voor het eind hield de machine ermee op. Enkele weken later brak hij in Brno zijn been tijdens de eerste vrije training en stond hij drie races aan de kant. "Dat was een heel slecht moment", blikt Bagnaia terug. "Het was lastig om te herstellen omdat we vanwege alle coronaregels niet mochten trainen. Bovendien was ik bang om op koude banden te crashen en de blessure te verergeren. Dat probleem heb ik vorig jaar pas eigenlijk voor het eerst opgelost." Bij zijn terugkeer in Misano bewees hij vervolgens direct waarom hij verbetering had geboekt. Achter opleidingsgenoot Franco Morbidelli eindigde hij op de tweede plek. De rest van het seizoen kende weinig hoogtepunten, de wisselvalligheid zoals die ook in eerdere en latere seizoenen te zien was hield Bagnaia’s potentie in zijn greep.

Op de achtergrond maakte de coureur echter nog wel steeds de stappen om zich in 2021 te ontwikkelen tot een uitstekende MotoGP-coureur. Daarbij leek het erop dat er telkens iets afgevinkt kon worden waarmee Bagnaia een nieuw ‘level’ bereikte. Het meest zichtbare moment dat Bagnaia een nieuw level bereikte was in Aragon. Daar ging het rondenlang hard tegen hard met Marc Marquez. Niet veel rijders zijn erin geslaagd om Marquez in een rechtstreeks duel te verslaan, zeker als het aankwam op de laatste ronde. Bagnaia wel. Hij bleef daardoor ook in de race voor de wereldtitel. De eerste van twee passages in Misano leverde een overwinning op, maar bij de tweede was het voorbij wat betreft de titelaspiraties. In leidende positie ging Bagnaia onderuit en daardoor ging de wereldtitel naar Quartararo. Met nog eens twee overwinningen in Portugal en Valencia liet hij er echter geen twijfel over bestaan: Bagnaia was dé favoriet voor de wereldtitel in 2022.

De realiteit bleek heel anders aan het begin van dit seizoen. Denk aan de openingswedstrijd van het seizoen waar Bagnaia onderuitging en merkgenoot Jorge Martin onderuit veegde. De Grand Prix van Indonesië werd een ramp, Bagnaia graaide een schamel puntje mee. En in de races in Argentinië, Amerika en Portugal was het ook niet bepaald florissant wat de coureur liet zien. Het had alles te maken met de ontwikkelingen die Ducati gedurende de winter gedaan had. Het merk had al de beste motor op de grid, maar veranderde nog best wat zaken om de GP22 nog verder te verbeteren. In Jerez boekte Bagnaia een verlossende zege nadat hij Fabio Quartararo versloeg. De ellende was daarmee nog niet verdwenen. Een weekend later in Le Mans ging het weer mis. Onder druk van Enea Bastianini schoof Bagnaia onderuit. In Mugello won hij, maar in Barcelona (na een botsing met Takaaki Nakagami) en op de Sachsenring (vanaf de tweede plek) liep het opnieuw fout af. Daarmee was het wel klaar met de titelambities van Bagnaia. Met vier DNF’s en een achterstand van 91 punten op Quartararo was het toch kansloos om nog aan de titel te denken?

Na de vierde DNF van het seizoen was de jacht op de wereldtitel in principe voorbij.

Na de vierde DNF van het seizoen was de jacht op de wereldtitel in principe voorbij.

Vooral die vierde DNF in Duitsland deed pijn, maar na een paar dagen thuis met vriendin Domizia en de hond kwam Bagnaia in Assen terug met frisse informatie. “Vroeger kon je de band gedurende de race sparen en dan was het de laatste vijf ronden pushen om te winnen", liet hij onder meer aan deze site weten. “Nu moet je steeds voluit rijden en ben je als rijder verplicht om gedurende de race een paar keer je stijl te veranderen. Ik voel me daar niet comfortabel bij, ik ga steeds onderuit. Alleen Fabio lijkt deze situatie te begrijpen. Ik heb daar een paar dagen over nagedacht, daar moet ik verbeteren.” Gedurende die dagen thuis had hij ook een verklaring gevonden voor de crashes. “In Qatar was ik echt aan het pushen, maar de keren daarna deed ik het rustiger aan. Ik hoefde niet voluit te rijden. Mijn gevoel is dat je sneller crasht als je niet helemaal voluit gaat. Dat is een vreemde gedachte, maar de enige verklaring die ik kon vinden. Ik zeg niet graag dat ik mijn concentratie verlies, maar misschien doe je onbewust toch wat rustiger als het even niet hoeft. Als iemand op zes tienden van mij zit, voel ik de druk om te blijven pushen.”

Rijden onder invloed én een dubieus eerbetoon

Bagnaia kreeg buiten de baan nog wel een paar krassen op de carrosserie omdat zijn maatschappelijke kompas niet altijd even scherp afgesteld stond. Tijdens de zomerstop reed hij onder invloed van alcohol zijn huurauto in een greppel op Ibiza. Eenmaal terug in de MotoGP-paddock in Silverstone weigerde Bagnaia tekst en uitleg te geven over de actie, teamgenoot en vriend Jack Miller nam het voor hem op toen er in de persconferentie vragen gesteld werden over het incident. Tijdens zijn thuisrace in Misano volgde een tweede merkwaardige actie. Hij presenteerde voor die race een helm waarmee hij basketballer Dennis Rodman, een persoon met een op zijn zachtst gezegd dubieuze reputatie, wilde eren. Hij is veroordeeld voor het mishandelen van zijn vrouw, is meermaals veroordeeld voor het rijden onder invloed van alcohol en is bevriend met de Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-un. Geconfronteerd met de uitspraken en zijn eerdergenoemde status van voorbeeld voor jongeren, stamelde hij ongeveer anderhalve minuut lang over het feit dat hij Rodman alleen als sportman bewonderde. Het zag er niet best uit hoe de Italiaan zich voor het oog van de wereld uit zijn benarde situatie wilde redden.

Die controverse bleek echter geen invloed te hebben op de sportieve prestaties van Bagnaia, want tijdens de TT van Assen begon de Italiaan eigenlijk pas echt aan zijn kampioenschap. Hij schreef achtereenvolgens de races in Assen, Silverstone en Spielberg op zijn naam. Een ware hattrick. Voor Bagnaia scoorden slechts vijf rijders een hattrick in het moderne MotoGP-tijdperk. Klinkende namen waren het: Marquez, Pedrosa, Lorenzo, Rossi en Stoner. Met die laatste twee had Bagnaia gedurende het seizoen regelmatig contact. Rossi natuurlijk als zijn leermeester bij de VR46-opleiding. Maar vanuit Ducati werd ook gepusht om Stoner eens te benaderen voor wat advies. Bagnaia werkte al sinds zijn MotoGP-debuut samen met Christian Gabarrini, de man die in 2007 ook aan de zijde van Stoner zat ten tijde van zijn kampioenschap. Onder meer op Phillip Island was de oud-wereldkampioen regelmatig te vinden in de pitbox, na zijn zege in Silverstone gaf Bagnaia ook toe dat hij Rossi en Stoner had gevraagd om advies.

Seizoen met twee gezichten

In de races erna denderde Bagnaia door tot hij op Phillip Island de leiding in het klassement overnam na weer een matige race van Quartararo. Bagnaia’s opmars was indrukwekkend, maar het was geen werkelijkheid geworden zonder het verval van Quartararo. De Fransman scoorde in de eerste helft van het seizoen 172 punten ten opzichte van de 81 die Bagnaia haalde. In de tweede fase van het seizoen was het andersom. Bagnaia haalde 177 punten tot de GP van Valencia, Quartararo slechts 63. Wat echter een rode draad was in de titeljacht van Bagnaia, waren de team- of fabrieksorders die Ducati al dan niet implementeerde. Waar de Drie Wijzen van Ducati continu overwogen om de andere rijders een halt toe te roepen en Bagnaia voorrang te geven, was de Turijner zelf heel stellig: “Ik wil helemaal geen teamorders, ik kan het op eigen kracht.” Het leverde de teambazen een paar benauwde momenten op. Onder meer in Maleisië waar Bastianini vocht voor de overwinning en Bagnaia de titelstrijd al in zijn voordeel had kunnen beslissen. De strijdlustige Bastianini wordt volgend jaar de teamgenoot van Bagnaia bij de Ducati-hoofdmacht en de strijd om het kopmanschap in 2023 begon vroeg.

Bagnaia, de rust zelve, ging er goed mee om. Hij stond boven de partijen en liet zijn succes niet afhangen van de gulheid van zijn team- en merkgenoten. Een MotoGP-wereldtitel is altijd veel waard, maar Bagnaia liet er daarmee geen twijfel over bestaan: hij kon iets meer dan de andere Ducati-rijders. Dat bleek ook uit de cijfers. Bagnaia haalde vijf pole-positions, meer dan wie dan ook. Bagnaia scoorde zeven overwinningen, meer dan wie dan ook. Hij scoorde gemiddeld veel meer punten dan welke Ducati-rijder dan ook.

De kaarten waren wel geschud voor de laatste wedstrijd van het seizoen. Bagnaia had een voorsprong van 23 punten bij aanvang van de Grand Prix van Valencia, maar de zenuwen in combinatie met de fouten die hij eerder dit seizoen maakte zorgden toch voor een intens weekend. Bagnaia eindigde in de race op de negende plaats en haalde daarmee zeven punten binnen, genoeg voor de wereldtitel in de MotoGP. Na ruim vijfduizend dagen heeft Ducati daarmee weer een wereldkampioen, hij is daarmee de opvolger van de man die hem veel advies gaf. Ook Italië heeft weer een wereldkampioen, Bagnaia werd de opvolger van MotoGP-legende Valentino Rossi. Het werk van de VR46 Academy is daarmee afgerond, maar Bagnaia is nog niet klaar met de MotoGP. Begin dit jaar tekende hij een nieuw tweejarig contract bij zijn huidige werkgever om in de komende jaren te jagen op meer succes in het rood van Ducati.

Francesco Bagnaia, Ducati Team

Francesco Bagnaia, Ducati Team

Foto: MotoGP

 

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Francesco Bagnaia MotoGP-wereldkampioen na intense finale in Valencia
Volgend artikel Wereldkampioen Bagnaia: “Race werd een nachtmerrie na touché met Fabio”

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland