Column Randy Mamola: Rossi en Viñales, vrienden met een houdbaarheidsdatum

Op zaterdagmiddag in Mugello kwam ik een grote groep fotografen tegen die probeerde in het beslissende kwalificatiesegment die ene foto te maken met enkel Valentino Rossi in beeld. Op elke andere foto stond ook een andere rijder: Maverick Viñales. Elke ronde hetzelfde liedje, de Spanjaard reed voor of achter hem.

Het was niet de eerste keer dat zij elkaar hielpen de best mogelijke startpositie te bemachtigen. Dat gebeurde al in Argentinië en ook op Le Mans maar het feit dat Rossi in Italië - voor het oog van al zijn fans - de pole pakte, zorgde ervoor dat de strategie in de spotlights kwam te staan. 

Maar laten we dit stap voor stap doen. Aan de ene kant is het normaal dat mensen het gek vinden dat twee rijders van verschillende teams met verschillende nationaliteiten elkaar zo overduidelijk helpen. Als we ook rekening houden met het feit dat zij over zes maanden teamgenoten zijn bij Yamaha, waar Rossi de hoeksteen is, is het heel normaal dat er mensen zijn die dit moreel verwerpelijk vinden.

Rossi probeert alles

Persoonlijk, voordat ik oordeel over een dergelijke situatie, wil ik iets duidelijk maken. Het feit dat iemand als Valentino, 37 jaar oud en niets meer te bewijzen, een dergelijke strategie gebruikt, toont zijn ambitie en zijn honger. Dat moet je waarderen. Naast het feit dat hij alles al gewonnen heeft, maakt dat hem groot, uniek.

Hoewel hij soms overkomt als een verwarde professor, laat de #46 niets aan het toeval over, zeker niet nu hij racet tegen rivalen als Marquez en Lorenzo. Samen met Stoner zijn zij de sterkste concurrenten uit zijn carrière. 

Dit jaar was Rossi erop gebrand zijn prestaties in de kwalificatie te verbeteren. Op Le Mans startte hij als zevende en moest veel risico’s nemen om naar voren te komen. Op Mugello, bewust van hoe belangrijk de start zou zijn, voerde hij op vrijdag vele oefenstarts uit om er zeker van te zijn dat er niets fout zou gaan, in elk geval niet door hem veroorzaakt.

De houding van Viñales

Tot zo ver, enkel lovende woorden. Als er echter iets is dat ik niet leuk vond, was het de attitude van Viñales. Ik denk niet dat het respectvol van Maverick is door nu te zeggen dat hij zich eenvoudig zal kunnen aanpassen aan de Yamaha, nu Suzuki al hun geld op hem heeft ingezet en een competitieve motor heeft ontworpen. De verbetering van de GSX-RR gedurende het afgelopen jaar is enorm. De fabrikant zal erin slagen een vervanger te vinden die tot het einde gecommitteerd is aan dit project, iemand die een leider kan worden zoals Kevin Schwantz vroeger was.

In elk geval zijn er twee dingen die we vanaf nu in het achterhoofd moeten houden. Het eerste zullen we op zaterdag in Barcelona zien, waar Valentino en Maverick de kans krijgen om de kwalificatiestrategie te herhalen, om degenen die tot op heden denken dat het puur toeval is te overtuigen. En ten tweede wordt het interessant om te zien hoe deze vriendschappelijke relatie er in november uit ziet, wanneer zij buren worden. 

Als Viñales zo goed is als hij denkt dat hij is, kan die vriendschap een houdbaarheidsdatum van slechts zes maanden hebben.