Stoner kon brandstofverbruik beter managen dan elektronica van GP7

Gabarrini is als crew-chief betrokken geweest bij beide Ducati-wereldtitels in de MotoGP. In 2007 werkte hij voor Casey Stoner. Ook toen Stoner in 2011 zijn tweede wereldtitel won bij Honda, was de Italiaan zijn hoofdmonteur. Na een korte stint met Jorge Lorenzo bij Ducati ging Gabarrini aan de slag met Francesco Bagnaia, die in 2021 was overgestapt naar het fabrieksteam. Hij speelde een belangrijke rol in het behalen van diens wereldtitel. In gesprek met Motorsport.com ging Gabarrini in op de verschillen tussen Stoner en Bagnaia. Hij stelt dat het lastig is om ze te vergelijken omdat er in de tussentijd zo veel veranderd is, maar vindt dat Stoner van uitzonderlijke klasse was als het gaat om het controleren van de Desmosedici GP7 aan het begin van het 800cc-tijdperk.

Met de invoering van dat reglement kwam de nadruk nog meer op het besparen van brandstof te liggen, aangezien de tanks werden verkleind van 22 naar 21 liter. “De elektronica op de machines was in die tijd nog niet zo geavanceerd als nu. We moesten er minder afhankelijk van zijn en schakelden het deels uit”, zegt Gabarrini in gesprek met Motorsport.com. Ook bij Honda kon Stoner op deze manier het verschil maken. “Toen Casey bij Honda kwam vroeg hij aan het team om de controle en de communicatie met het motorblok aan hem over te laten”, zegt een voormalig medewerker van Honda. “Dat was efficiënter, omdat hij de acceleratie beter onder controle had dan de elektronica.”

Stoner maakte in 2007 op diezelfde manier het verschil ten opzichte van zijn concurrenten. “De Ducati van 2007 was een extreme motorfiets. Het blok was enorm sterk, er viel bijna niet mee te rijden. De motor was daarmee ook enorm dorstig, het brandstofverbruik lag extreem hoog”, legt Gabarrini uit. “In de jaren daarna werd het motormanagement steeds verder gefinetuned, en daarom is de Ducati op dit moment een van de beste motoren in de paddock.”