Analyse: Winnaars en verliezers van de eerste vijf MotoGP-races

Winnaars:

Over de grootste winnaar van de voorbije vijf races valt absoluut niet te twisten. Het merk investeerde de afgelopen jaren significant veel geld in het MotoGP-project, maar dat KTM in 2020 al twee overwinningen zou hebben is voor iedereen een verrassing. En niet in de laatste plaats voor de hoge heren van de Oostenrijkse firma zelf. Werd het vertrek van Pol Espargaro naar Honda aanvankelijk nog gezien als een aderlating voor het merk, ziet het er na twee overwinningen voor de fabrieksrijders voor 2021 toch heel anders uit. MotoGP-debutant Brad Binder deed de wereld versteld staan met een ontzettend sterk optreden in Brno, maar in de beide races ervoor in Jerez had hij ook al laten zien dat zijn status als supertalent meer dan terecht was. Met terugwerkende kracht kun je zelfs zeggen dat Binder misschien wel meer races had moeten winnen, maar we mogen niet vergeten dat de coureur een debutant is in een klasse waar het niveau ontzettend hoog ligt. Espargaro was de aangewezen man om KTM succes te bezorgen, maar de Spanjaard maakt op cruciale momenten toch vaak een verkeerde beslissing (crashes in Brno en Spielberg, een verloren duel in de laatste ronde van de GP Stiermarken). De ‘onderschatte’ Miguel Oliveira pakte zodoende de zege tijdens de vijfde ronde van het kampioenschap, een onverwachte maar niet minder verdiende zege waardoor ook Tech 3-teambaas Hervé Poncharal beloond is voor zijn gewaagde vertrek bij Yamaha naar KTM.

Met twee dominante overwinningen hoort ook Fabio Quartararo tot een van de winnaars van de openingsfase van het seizoen. In zijn tweede jaar in de MotoGP kon het niet anders dan dat de zege eraan zat te komen, maar die belofte in de praktijk brengen is nog altijd een zwaardere uitgave dan het enkel uit te spreken. Het Circuito de Jerez is een van de favoriete circuits van de Fransman, die na dit jaar overstapt naar het fabrieksteam van Yamaha. Beide races wist hij te winnen en daarmee legde hij een belangrijk fundament voor wat begint te lijken op een seizoen waarin hij een serieuze kans maakt op de wereldtitel. De drie achtereenvolgende races in Tsjechië en Oostenrijk vielen vervolgens niet mee. Dat had te maken met banden- en remproblemen en Quartararo schoot ook al snel in de modus van het schade beperken. Eigenlijk deed hij dat heel behoorlijk. In Brno pakte hij meer punten dan Andrea Dovizioso en Maverick Viñales, de mannen die toch gezien worden als de grootste concurrenten in de titelstrijd. Dat lukte niet in Spielberg, traditioneel een circuit waar Yamaha niet bepaald sterk is. Dovizioso pakte tijdens de beide races wat punten terug, maar ten opzichte van merkgenoot Viñales heeft hij inmiddels een aardige marge. Quartararo heeft nu de moeilijkste races van Yamaha gehad en kan in Misano weer meedoen om de zege. Op dat circuit kwam hij vorig jaar al dichtbij zijn eerste zege.

De derde winnaar in dit epistel kan wel betwist worden. Dankzij het onvoorspelbare karakter kan u als kijker gezien worden als een van de winnaars, maar ook in de MotoGP-paddock loopt nog wel een winnaar rond. Andrea Dovizioso luidt zijn naam. Het is niet de meest vanzelfsprekende naam in dit rijtje, maar er is natuurlijk wel een heldere reden voor. Dovizioso was in de voorgaande seizoenen de enige coureur die Marc Marquez nog enigszins kon beteugelen. De afwezigheid van de Spanjaard is voor Dovizioso een unieke kans om die gedroomde wereldtitel alsnog binnen te halen en tegelijkertijd met opgeheven hoofd te vertrekken bij zijn werkgever Ducati. Dovizioso was jarenlang de onbetwiste kopman binnen dat team, maar er is de laatste seizoenen ook sprake van een verziekte werkrelatie. Dat Ducati niet over de brug wilde komen met een fatsoenlijk salaris om de 15-voudig Grand Prix-winnaar te waarderen, was voor Dovizioso de druppel die de emmer deed overlopen. Hij gaf er de brui aan op zaterdag en verraste Ducati daarmee, een dag later won hij pardoes de GP van Oostenrijk. In de publiciteit blijft Dovizioso correct ten opzichte van zijn werkgever, maar in de achterkamertjes heeft zich een schouwspel afgespeeld. Een zege en grote gigantische kans op een wereldtitel, dat moet Dovizioso toch vleugels geven. Mocht hij voor volgend seizoen geen zitje vinden op de MotoGP-grid, kan hij altijd nog op het hoogtepunt (als wereldkampioen) stoppen.

 

Verliezers

Het zal geen verrassing zijn dat de eerste en grootste verliezer in deze rubriek de naam Marc Marquez draagt. De zesvoudig MotoGP-wereldkampioen was ook dit jaar weer de gedoodverfde favoriet en hij had een beetje geluk met de uitgestelde start. In maart was Marquez nog niet bepaald hersteld van weer een zware schouderoperatie. In juli, toen de MotoGP na een lange coronapauze toch kon beginnen, was hij wel hersteld. Lang kon hij er niet van genieten. De Honda RC213V heeft al vaker voor hoofdbrekens gezorgd en ook dit keer kreeg Marquez het deksel op de neus. De machine is niet bepaald vergeeflijk en dat bleek nu ook weer. Het zorgde voor een miraculeuze save, gevolgd door een zware crash waarbij de Spanjaard zijn bovenarm brak. Een rappe terugkeer was tevergeefs, nu staat de coureur straks drie tot vier maanden aan de kant. Het zorgt ervoor dat hij de wereldtitel kan vergeten, maar ook dat hij weer voor een mentaal zware uitdaging staat. Voor de derde keer in krap tweeënhalf jaar moet Marquez een revalidatie afwerken. Er bestaat geen twijfel dat de coureur terug zal keren, maar het is een vraag of hij het op kan brengen om weer alles te geven in de jacht op nieuw succes.

De tweede verliezer zit in hetzelfde straatje: Honda. Dankzij de afwezigheid van Marquez rijdt de fabrikant verloren rond in de MotoGP. De barre prestaties worden nog enigszins gemaskeerd door Takaaki Nakagami, die zich op een positieve manier in de kijker rijdt. Hij doet dat echter op een 2019-versie van de RC213V. Verder is het behoorlijk matig wat Honda laat zien. Voor het eerst in 38 jaar heeft men geen rijder op het podium gehad in vijf achtereenvolgende races. Het meest succesvolle merk in de Grand Prix-paddock is stuurloos zonder Marquez. Ook is het de vraag wie nu eigenlijk de technische ontwikkeling van de machine voort moet stuwen. Cal Crutchlow vertrekt na dit jaar bij het merk en krijgt daarom niet meer toegang tot alle nieuwigheden, bij Repsol Honda zitten Alex Marquez en Stefan Bradl nu in het zadel. Die eerste is een bewezen kampioen, maar het is niet eerlijk om van een nieuwkomer in de MotoGP een grote rol in de ontwikkeling van de machine te verwachten. Bradl krijgt echt de tijd om meters te maken, maar balanceert tussen het ontwikkelen van de motor en presteren. Want het halen van WK-punten blijft belangrijk voor Honda, het is de Duitser de afgelopen drie races nog niet gelukt.

Voor de laatste plek in deze rubriek zijn een aantal kandidaten: Suzuki had al twee races kunnen (en moeten) winnen, maar staat op een enkele podiumplek na nog met lege handen. De andere optie is Aprilia, dat ondanks optimisme in het voorseizoen nog geen aansluiting gevonden heeft bij de andere fabrikanten. Maar we gaan voor Maverick Viñales, die al niet meer aan de wereldtitel durft te denken. De Spanjaard werd tweemaal verslagen door zijn toekomstige teamgenoot Quartararo en in Brno en beide Oostenrijk-races zagen we de oude Viñales terug. De coureur is aanzienlijk minder in het beperken van de schade dan bijvoorbeeld Quartararo en Dovizioso en maakt daarnaast ook nog merkwaardige keuzes. Hij ontsnapte tijdens de beide races in Oostenrijk aan zware crashes. Die eerste keer kon hij er weinig aan doen, de machine van Johann Zarco vloog hem nipt over het hoofd. Maar dat hij de remproblemen én het dringende advies van leverancier Brembo negeerde en voor de vertrouwde setup koos, was toch zeer twijfelachtig. Hij moest met ruim 220 kilometer per uur overboord springen en mocht van geluk spreken dat hij er zonder verwondingen vanaf is gekomen. Viñales leek vorig jaar het lek boven te hebben nadat de coureur vaak te wisselvallig was, maar na vijf races durft hij al niet meer aan de wereldtitel te denken. Viñales wordt bij Yamaha gezien als de gearriveerde man, maar blijft dat zo als Quartararo blijft winnen en een serieuze gooi naar de wereldtitel doet?