Analyse: De handigheid die Alex Rins aan de zege hielp in Australië

Alex Rins behaalde zondag op Phillip Island zijn vierde overwinning in de MotoGP. Misschien wel de mooiste, zo legde een journalist na afloop aan hem voor. De Spanjaard dacht over die vraag na en concludeerde dat zijn overwinningen na rechtstreekse duels met Valentino Rossi (Amerika, 2019) en Marc Marquez (Silverstone, 2019) misschien toch nog net iets mooier waren. Daar zit wel wat in, maar tegen de achtergrond van de aanstaande MotoGP-exit van Suzuki was de overwinning in de Grand Prix van Australië toch wel een heel speciale.

De top van het team moest begin mei aan het eind van een lang weekend in Jerez aan haar personeel mededelen dat Suzuki aan het eind van dit jaar uit de MotoGP vertrekt. Het nieuws, ingegeven door de top van het bedrijf in Japan, kwam als donderslag bij heldere hemel. Nog geen twee jaar eerder had Joan Mir het merk een wereldtitel bezorgd in misschien wel het moeilijkst denkbare seizoen. Corona hield de sport in zijn greep, voor Suzuki en de andere Japanse merken was het seizoen een aanslag op het personeel. De teamleden waren maandenlang van huis en moesten leven in een bubbel.

In het voorjaar van 2022 hadden de hoge heren van Suzuki echter besloten dat ze het over een andere boeg wilden gooien. Meer verduurzaming, inzetten op andere initiatieven. De MotoGP paste niet langer in dat plaatje. Het besluit leidde intern tot woede. Vragen bleven onbeantwoord en tientallen mensen wisten dat ze voor 2023 op zoek moesten naar ander werk. Joan Mir en Alex Rins voorop, maar in dit geval hebben bewezen topcoureurs altijd een voordeel op technici die achter de schermen werken. Rins en Mir vonden beide onderdak bij Honda, LCR en Repsol Honda zijn de teams waar zij volgend jaar aan de slag gaan.

Veel teamleden van Suzuki hebben halverwege oktober, drie weken voor het eind van het huidige seizoen en effectief de start van het volgende, nog geen nieuwe job. Het is vrijwel zeker dat veel van die mensen, die tot de besten in de business horen, in 2023 geen plek hebben in de paddock. De emotie die daarbij hoort, speelde zondag onmiskenbaar een rol in de overwinning van Rins. Het is misschien wel de laatste zege van Suzuki in de MotoGP.

De aangekondigde Suzuki-exit heeft veel invloed gehad op de formatie. Het is moeilijk onder woorden te brengen wat er intern precies gebeurde, maar de cijfers liegen niet. Alex Rins stond in de eerste vijf races van dit seizoen vier keer in de top-vijf, twee keer haalde hij het podium. Na de Grand Prix van Portugal stond hij samen met Fabio Quartararo aan de leiding in het wereldkampioenschap. De Grand Prix van Spanje was het begin van een beroerde reeks. In vijf achtereenvolgende wedstrijden scoorde Rins geen punt en was het snel gedaan met de ambities om wereldkampioen te worden.

Phillip Island lokt de puurste vorm van motorracen uit

Pas in Assen werden er weer punten gescoord, maar het niveau van de eerste fase van het seizoen werd niet meer gehaald. Het is moeilijk te ontkennen dat het nieuws van mei toch iets deed met de cohesie binnen het team. Het circuit van Phillip Island was voor Suzuki een kans om een en ander recht te zetten. Qua technologie liep het team eigenlijk altijd achter de feiten aan. De apparatuur die de machines op aerodynamisch vlak helpen, heeft de MotoGP de afgelopen jaren gedomineerd. Suzuki kwam er steeds later mee dan de rest. Juist op Phillip Island is die apparatuur totaal niet relevant. Het karaktervolle circuit in het zuiden van Australië lokt misschien wel de puurste vorm van motorracen uit. Phillip Island leverde dit weekend weer: ondanks de gure omstandigheden en de harde wind waren de condities voor de race voor zover mogelijk optimaal. En zo werden we getrakteerd op de - met afstand - mooiste race van het seizoen. 

Het Phillip Island Grand Prix Circuit bevat amper echte rempunten en het is vooral zaak om de rolsnelheid van de motor te gebruiken. Bovendien was het een race waarin het sparen van de banden tot de laatste rondjes cruciaal bleek. Juist dit zijn de sterkste punten van de Suzuki. Rins gebruikte die snelheid optimaal en had nog een paar handigheidjes. Zo wordt de rechterkant van de band amper belast op Phillip Island. De Doohan Corner, de eerste bocht, is een van de weinige echte bochten naar rechts. Rins verklaarde zijn succes door te zeggen dat hij de band in deze bocht zoveel mogelijk misbruikte. Hij nam daardoor veel meer snelheid mee in de Southern Loop, waar hij de meeste van zijn geslaagde inhaalacties maakte. De slijtage op rechts speelt een veel kleinere rol dan op links. Met zijn snelheid in de Southern Loop bouwde Rins voldoende voorsprong op om het veld in de rest van de ronde op afstand te houden.

Het bleek dé sleutel tot succes voor Rins in de mooiste race van het seizoen. Hij gaf zijn hardwerkende team, waar veel sympathieke mensen in actief zijn, ook een fijne beloning na een lastig seizoen. Tot slot is het voor de teamleden een mooi statement tegen de beslissing die de hoge heren in Hamamatsu begin dit seizoen namen.