Analyse: Waarom Mir de gevaarlijkste MotoGP-titelkandidaat is

De eerste vijf races van het MotoGP-seizoen leverden vier verschillende winnaars op. Kan gebeuren. De twee races op het Misano World Circuit Marco Simoncelli zouden wel meer duidelijkheid geven, dacht ondergetekende enigszins naïef. Er zijn een paar gegadigden voor de wereldtitel bij afwezigheid van Marc Marquez, maar zij hebben dat gedurende meerdere races nog niet laten zien. Zonder de Spanjaard is alles anders. De suggestie dat de beide Misano-races een beter beeld zouden geven van de titelstrijd was leuk, maar bleek inderdaad ijdele hoop. De MotoGP blijft dit jaar zeer onvoorspelbaar en halverwege weten we eigenlijk nog niets. Sport in optima forma, zeker nadat we er zo lang op hebben moeten wachten.

De actuele situatie is als volgt: Andrea Dovizioso scoorde punten met een achtste plaats en staat nog aan de leiding in het kampioenschap, maar krijgt de situatie met de nieuwe band en de veranderde rembalans maar niet onder controle. Fabio Quartararo had na vier ‘schrapresultaten’ weer eens een degelijke race en stond – al was het van zeer korte duur – weer eens op het podium. Maverick Viñales won de race en staat er ineens weer bij in het kampioenschap, maar zijn vorm is zoals ze dat zo mooi noemen een ‘dagkoers’. Wie we nog niet besproken hebben uit de top-vier van het kampioenschap is Suzuki-coureur Joan Mir.

Joan Mir is geen gewone. In zijn kampioensjaar in de Moto3 won hij tien van de achttien races en stond hij nog eens drie keer op het podium. Hij werd de overtuigende kampioen en was daarmee een groot ‘target’ voor de MotoGP-teams. Suzuki haalde de man uit Palma binnen, een relatief klein team dat de afgelopen jaren bewezen had een goede opleidingsplek te zijn voor jonge coureurs (zie Maverick Viñales en Alex Rins). Zodoende debuteerde Mir in 2019, maar dat seizoen was nog niet zo makkelijk. We zagen her en der een glimp van de indrukwekkende Mir, maar een zware crash tijdens de post-race test in Brno was een flinke domper. Fysiek en mentaal kostte het voor Mir tijd om er weer bovenop te komen. Pas dit jaar was hij weer klachtenvrij en direct drukte hij zijn stempel op Suzuki.

In de eerste races van dit jaar heeft hij laten zien dat hij zijn oudere teamgenoot Alex Rins goed partij kan bieden. Toegegeven, Rins kampt nog altijd met een vervelende schouderblessure maar het is een kwestie van tijd voordat Mir zijn eerste wedstrijd gaat winnen. Aanvankelijk leek het seizoen uit te draaien op een deceptie. Hij begon de eerste drie races van dit seizoen met twee uitvalbeurten en keek al snel tegen een aardige achterstand aan nadat Quartararo die twee races won. Maar de jonge Spanjaard heeft voor een flinke ommekeer gezorgd. Na een tweede plaats in Oostenrijk ging er ‘onbewust een knop om’ en wist Mir dat hij steevast voor podiums kon vechten. De tweede Oostenrijkse race had Mir eigenlijk moeten winnen, maar de rode vlag gooide roet in het eten. In Misano bevestigde het talent zijn status als mogelijke titelkandidaat met nog eens twee podiumplaatsen. En dus staat hij vierde in het klassement op vier punten achterstand van Dovizioso.

Joan Mir, Team Suzuki MotoGP

Photo by: Gold and Goose / Motorsport Images

Suzuki beschikt op dit moment over een van de meest complete motoren van het veld. Die opmars bleef niet onopgemerkt bij de concurrentie. Quartararo zei voor het weekend dat de Japanse constructeur beschikt over een ‘perfecte’ machine. Een opvallende constatering na twee races op circuits die Suzuki in de basis niet zouden moeten liggen. Mir moest lachen om de suggestie en zei: “Ik wist niet dat Fabio buiten mijn weten om op de Suzuki heeft gereden.” Het enige zichtbare manco voor Suzuki is het gebrek aan snelheid in de kwalificatie. Dit heeft te maken met het benutten van een nieuwe zachte band. Het zorgt voor een verandering in de balans van de motorfiets. Het betekende dat Mir maar in twee van de zeven races op de eerste twee startrijen kon beginnen aan de race. Verder stond hij steeds op de derde of zelfs vierde startrij. De kwalificatie is de voorbije jaren steeds belangrijker geworden en voor een coureur is het nadelig om vanaf de vierde startrij te beginnen terwijl de meeste concurrenten gewoon op de eerste of tweede rij staan.

Desondanks laat Mir zien dat hij coureurs kan verschalken zonder dat hij daarbij te veel tijd verliest. Het bracht hem dit weekend tot zijn derde podium in de MotoGP nadat hij vanaf de elfde startplek moest vertrekken. In de laatste vier races heeft Mir zestien punten meer gehaald dan Andrea Dovizioso. Ondanks twee DNF’s in de beginfase van het seizoen heeft Mir een achterstand van slechts vier WK-punten. Hij bewees dit weekend weer dat de Suzuki op dit moment een van de sterkste machines op de grid is. “We zijn erg constant”, verklaarde Mir zondag na de race. “Mijn indruk is dat de Suzuki een hele goede motor is met een goede balans. De motor is bijna overal goed. Vooral in de laatste twee circuits voelde ik me goed. Onbewust is er na het eerst podium in m’n hoofd ook veranderd en heb ik een knop omgezet. Dit zorgt ervoor dat ik elke race voor het podium kan vechten.”

De consistentie van Mir in vergelijking met de andere koplopers in het kampioenschap maakt hem op dit moment een van de gevaarlijkste klanten voor de wereldtitel aan het eind van het seizoen. Op naar Barcelona, waar alles weer kan veranderen…

Stand in het MotoGP-klassement na zeven races

Pos	Rijder	Punten
1	Andrea Dovizioso	84	16/3	10/6	5/11	25/1	11/5	9/7	8/8
2	Fabio Quartararo	83	25/1	25/1	9/7	8/8	3/13	-	13/4
3	Maverick Viñales	83	20/2	20/2	2/14	6/10	-	10/6	25/1
4	Joan Mir	80	-	11/5	-	20/2	13/4	16/3	20/2
5	Franco Morbidelli	64	11/5	-	20/2	-	1/15	25/1	7/9

De opleving van Viñales: Eenmalig of structureel?

Maverick Viñales tekende zondag voor zijn eerste overwinning van het seizoen. Een opvallende omwenteling nadat hij in de dagen ervoor een nieuw dieptepunt had bereikt. Na de vrijdagtrainingen in Misano kwam hij tot de conclusie dat ‘niets gewerkt’ had om zijn mysterieuze gripproblemen op te lossen en op zaterdag bekritiseerde hij enkele leden van zijn crew (twee bandentechnici) openlijk omdat ze hem kennelijk verkeerd advies gegeven hadden wat betreft de bandenkeuze. Ondanks dat trainde hij al voor de derde keer dit seizoen pole-position, maar het op zondag omzetten in een goed resultaat bleek moeilijk.

Dit weekend was het anders. Viñales maakte een goede start en ging de eerste zes ronden aan de leiding van de wedstrijd. Hij moest Francesco Bagnaia voorbij laten na een foutje in de zesde ronde, maar kwam uiteindelijk weer aan de leiding toen de jonge Italiaan zijn Waterloo vond in de grindbak aan de buitenkant van bocht 6. Viñales zegevierde met een aardige marge op de eerder besproken Mir. Belangrijker dan de overwinning was het feit dat Viñales eindelijk weer eens constant was. Hij verloor in de eerste ronde geen posities en hoefde geen overhaaste beslissingen te nemen om zijn race te redden. Zodoende kon de Yamaha-coureur zijn eerste zege van het seizoen pakken en heeft hij de aansluiting bij de leiders in het wereldkampioenschap weer te pakken.

Nu komt het raadsel: is het een eenmalige opleving van Viñales of gaat het hem structureel succes brengen? De Spanjaard kampt immers al meer dan drie jaar met de problemen aan het begin van de race. Vaak verviel hij terug in het oude gedrag: geweldig in trainingen, matig in de race. Nu kwam de aap uit de mouw. Zaterdag verklaarde Viñales dat hij zijn aanpak voor een raceweekend veranderd heeft. In de trainingen voor de Emilia-Romagna GP werkte hij uitsluitend aan het tempo voor de race. Op basis daarvan kunnen we dus stellen dat Viñales dat in het verleden niet deed. Dat is uiterst opmerkelijk, het hele weekend bouwt men toch op naar het hoofdmenu van het weekend: de race. Geconfronteerd met zijn eigen uitspraken, zei hij: “Je werkt niet echt voor de race omdat je niet met een volle tank rijdt, dat doe je alleen tijdens de warm-up. Dan ken je de situatie pas echt. Dit weekend hebben we veel veranderd, we hebben steeds gewerkt aan de set-up voor de race. We zullen proberen dit vol te houden voor de volgende races.”

Viñales is een zeer emotioneel figuur. Wanneer hij wint is het allemaal hosanna, maar het kan zomaar omslaan als het even niet loopt. Die houding heeft Viñales al veel goede resultaten gekost. Ook heeft hij de neiging om op cruciale momenten verkeerde keuzes te maken. De keuze voor de lichtere remmen tijdens de GP van Stiermarken waardoor hij met een rotgang van zijn fiets moest springen, maar ook de banden tijdens de GP van San Marino. Het hele veld stond op mediums of softs, Viñales begon met de harde band. Er wordt vaak getwijfeld over de instelling van Viñales, maar dit weekend heeft hij veerkracht getoond. Nu wordt het uiterst interessant om te zien of hij dat in Barcelona – niet bepaald een goed circuit voor Yamaha – kan herhalen. Grip is een eerste vereiste voor goede prestaties van de M1 en het gripniveau ligt niet bepaald hoog op het Circuit de Barcelona-Catalunya. Ook heeft het daar de afgelopen dagen flink geregend waardoor het circuit niet in optimale staat zal zijn als de MotoGP-paddock daar neerstrijkt.

Maverick Vinales, Yamaha Factory Racing

Photo by: Gold and Goose / Motorsport Images