Analyse: De steken die Ducati liet vallen op de rijdersmarkt

De eerste klap is een daalder waard, moeten ze bij Yamaha gedacht hebben. Het was even na het middaguur op 28 januari toen er een persbericht op de digitale deurmat plofte. Maverick Viñales had – toch een beetje tegen de verwachting in – een nieuwe deal getekend bij de Japanse werkgever. De Spanjaard was niet altijd even tevreden met Yamaha, maar was wel de enige coureur die in de afgelopen twee jaar races won voor het merk. Een dag na het Viñales-nieuws volgde het bericht dat Petronas SRT-rijder Fabio Quartararo promotie kreeg naar het fabrieksteam. Daar wordt hij – hoewel hij het zelf niet graag zo ziet – de vervanger van ene Valentino Rossi. Met de bekendmaking van Jorge Lorenzo als officiële testrijder had Yamaha overduidelijk zeer goede zaken gedaan op de transfermarkt.

Cultuurverandering duidelijk na Rossi's vertrek

De impact van de beslissingen die men bij Yamaha genomen heeft zullen in de verre toekomst nog gevoeld worden. Rossi, de levende legende, was jarenlang het vlaggenschip van de Japanse fabrikant, maar het is geen verrassing dat een 41-jarige coureur zijn beste tijd gehad heeft. Het wegzetten van Rossi brengt risico’s met zich mee, maar is ook nodig om in de toekomst weer mee te doen om wereldtitels. Het merk staat sinds de laatste titel van Lorenzo in 2015 immers droog. De aanpak in de voorbije seizoenen was conservatief en dat was wellicht ook de reden waarom het merk in een soort crisis belandde. De sportieve doelstellingen moesten in lijn liggen met de commerciële doelstellingen, en dat is niet vreemd wanneer je een coureur van het formaat Rossi in de gelederen hebt.

Toch moest het anders, bevestigde een hooggeplaatste bron binnen Yamaha, die graag anoniem blijft: “Het is een hele slechte zaak wanneer de mensen die de leiding hebben over de fabriek beslissingen nemen die in het voordeel is van een van de rijders, zelfs als hij daar niet om gevraagd heeft. Dat is wat hier de afgelopen jaren is gebeurd.” Toch is er deze winter iets veranderd en dat is niet onder de radar gebleven.

Ook bij Honda erkent men dat Yamaha weer een merk is dat de forcing kan voeren, Honda-teammanager Alberto Puig zei daarover: “Yamaha is duidelijk onze grootste rivaal, ze hebben zeven van de laatste achttien kampioenschappen gewonnen.” Zelf heeft Honda ook niet bepaald slechte zaken gedaan de afgelopen maanden. De vierjarige (!) contractverlenging van Marc Marquez is niet eerder vertoond in de Grand Prix-paddock en met het aantrekken van Moto2-wereldkampioen Alex Marquez staat de structuur voor de toekomst daar ook op zijn poten.

Dan is er nog Suzuki, het andere merk dat vorig seizoen races won. Suzuki-teambaas Davide Brivio benadrukte recent nog maar eens dat alles in kannen en kruiken is met coureurs Alex Rins en Joan Mir. Rins won afgelopen jaargang twee races (Austin en Silverstone) en toonde dat jaar de beste versie van zichzelf. Voor Mir werd flink wat belangstelling getoond, maar ook hij blijft de partij trouw die hem een kans gaf in de MotoGP. De formatie uit Hamamatsu werkt stapsgewijs aan de toekomst, een aanpak die – afgezien van het desastreus verlopen 2017 – tot nu toe haar vruchten afwerpt. De huidige versie van de GSX-RR is buitengewoon competitief, de geoliede machine in de pitbox zorgt er bovendien voor dat Suzuki er andermaal sterker voorstaat dan de afgelopen jaren. Beide rijders draaien nu mee om races te winnen.

Ducati schrok van Yamaha-deal Viñales

Door alle hierboven beschreven ontwikkelingen is Ducati op een achterstand gezet. En dan hebben we het niet alleen over de rijdersmarkt, ook tijdens de testdagen in Sepang en Qatar kwam de Desmosedici niet echt overtuigend voor de dag. Ook gaf het hooggeplaatste personeel bij Ducati wel een beetje toe dat men geschrokken was van het nieuws dat Viñales bijgetekend had bij Yamaha. Op een vraag van Motorsport.com in hoeverre de renstal haar plannen rond de Spaanse coureur gesmeed had, kon sportief directeur Paolo Ciabatti niet onderdrukken dat men gerekend had op de komst van Viñales. “Ducati dacht dat Viñales een interessante rijder was voor de toekomst, maar hij is nu niet meer beschikbaar”, gaf Ciabatti toe. “Als zoiets gebeurt, heb je een kaart minder om mee te spelen. Er zijn niet veel mogelijkheden meer.”

Zoals gezegd had Viñales zijn twijfel over Yamaha. Dat veranderde tussen de laatste race van het seizoen en de eerste tien dagen van december. Tot dat moment waren er serieuze signalen dat hij inderdaad naar Ducati zou verkassen. Motorsport.com kon destijds onthullen dat de Catalaanse rijder in de belangstelling stond van Ducati, maar Yamaha kon de zogenaamde aanval counteren toen het even stil bleef uit Italië. De Japanse bazen van Yamaha schoten in gang toen de entourage rond Viñales liet blijken dat hij inderdaad overwoog te vertrekken. Toen iedereen op vakantie was, in de eerste week van december, vloog Viñales naar Japan en tekende hij een nieuw contract. Tegen de tijd dat Ducati dat ontdekte en kon reageren, was het al te laat.

Het leek er tot enkele weken geleden op dat Andrea Dovizioso in 2020 zou beginnen aan zijn laatste seizoen als kopman bij het fabrieksteam, maar na de recente gebeurtenissen op de rijdersmarkt zou dit kunnen veranderen. Dovizioso is inmiddels 34 jaar oud en reed de afgelopen zeven jaar voor Ducati. Alleen in 2017 deed hij echt mee om de wereldtitel. Daarachter zitten nog wel wat rijders met potentie, maar op welk paard moeten de Italianen vanaf komend seizoen wedden?

Ciabatti geeft op zijn beurt aan niet te panikeren over de rijderssamenstelling, Ducati heeft immers nog wel wat smaken voorradig. “Van de vijf racewinnaars in 2019 hebben wij er twee in dienst”, zei hij: “Het is waar dat Dovi 34 is, maar hij is de afgelopen drie seizoenen als tweede geëindigd en heeft Marc als enige kunnen uitdagen in de titelstrijd. Daarnaast hebben we Danilo [Petrucci], hij moet zich vaker in de top-vijf mengen. We hebben Jack Miller, een gigantisch talent, en Pecco Bagnaia. En Johann Zarco hebben we op dit moment ook onder contract staan. We moeten zien wie van hen het beste is voor ons.”

De uitspraken van Ciabatti stralen niet heel veel vertrouwen uit en de strategie uit het verleden – de beurs trekken voor een grote rijder zoals Jorge Lorenzo – is ook niet al te succesvol gebleken. Alles wijst erop dat Ducati inderdaad op een achterstand staat.

Met medewerking van Oriol Puigdemont