Analyse: Hoe Jack Miller zijn vormdip te boven kwam

Menigeen kan het zich nog herinneren of was er zelfs bij. 26 juni 2016, de dag dat Jack Miller op sensationele wijze beslag legde op de overwinning in de Dutch TT. Op een opdrogend asfaltlint pakte Miller zijn eerste MotoGP-zege. Insiders waren het erover eens: Dit was de eerste van vele overwinningen. Feit is dat Miller sindsdien niet meer won. Vallen, opstaan en nog eens vallen. Het kwam allemaal op het pad van Miller, die na zijn enige succes met Honda vertrok richting Ducati. Op de Desmosedici was Miller bij vlagen razendsnel, maar het duurde tot halverwege vorig seizoen voordat hij op regelmatige basis bij de snelste coureurs hoorde. De Australiër maakte direct vanuit de Moto3-klasse de overstap naar de koningsklasse en hoort met zijn 26 jaar tot een groep met de meeste MotoGP-ervaring van het huidige veld.

Dit seizoen begon Miller als favoriet aan de openingswedstrijd. Dat kwam vooral omdat hij een ijzersterke indruk maakte in de wintertest. Dat positieve gevoel bleef niet lang hangen. “We zitten op dit moment in de shit”, beschreef Miller zijn eerste races van dit seizoen. Met twee negende plaatsen en een valpartij in Portugal voldeed hij niet aan de torenhoge verwachtingen die voor de start van het seizoen gesteld werden. Het leverde hem aardig wat kritiek op, ondanks dat er omstandigheden waren die in het voordeel van Miller spraken. In de eerste race in Qatar werd hij geteisterd door een probleem met de achterband, een week later speelde arm pump een belangrijke rol. Daar tegenover staat dat de andere twee fabrieksrijders (Francesco Bagnaia en semi-fabrieksrijder Johann Zarco) in de openingswedstrijden wel op het podium stonden.

De tekst loopt onder de foto door

Racewinnaar Jack Miller, Ducati Team

Foto: Dorna

De afgelopen maand was een behoorlijke test voor Miller als mens, de Australiër nam uiteindelijk ook de beslissing om het beheren van zijn social media over te laten aan een ander zodat hij geen negatieve energie meer verspilde aan de kritiek die hij kreeg. “We staan op een voetstuk, we worden hoe dan ook bekritiseerd over bepaalde zaken”, zei Miller zondag. “Zodra iets niet loopt, krijg je dat over je heen. Het hoort erbij, dat is onderdeel van het spel en daar moet je op je eigen manier mee omgaan. Ik wilde me gewoon focussen op zaken waar ik zelf invloed op uitoefen, voor mij was dat mijn training en hoe ik aan de races begon.”

Qua talent en snelheid is Miller een van de beste coureurs die er momenteel rondrijdt in de MotoGP, daar bestaat geen twijfel over. Juist het gebrek aan consistentie was het probleem. In Jerez leek het alsof Miller een andere persoon was geworden. Jerez, dat niet bepaald bekendstaat als een plek waar Ducati altijd sterk voor de dag komt. Het merk had sinds Loris Capirossi in 2006 niet meer gewonnen op de omloop in Andalusië. Wat betreft kwalificaties is er niets mis met de nieuwe Ducati. Miller plaatste zich op de eerste startrij en had daarmee een uitstekende uitgangspositie.

Met de raketstarts van Ducati was duidelijk dat Miller de eerste bocht als eerste zou bereiken, al werkte hij het hele weekend onder de radar om een goed racetempo te ontwikkelen. Zodoende duurde de hegemonie van Miller iets langer dan een paar honderd meter. “Het is een fenomenaal weekend geweest, elke sessie werd ik steeds beter en dat komt omdat ik elke training steeds rondjes op eigen houtje gereden heb”, aldus Miller. “Zodra de race begon voelde het geweldig met de medium-voorband. Het voelde mega. De temperatuur van de baan was iets hoger dan eerder in het weekend en daardoor voelde het fantastisch. Ik raakte mijn markers overal en het voelde gewoon heerlijk.”

De tekst loopt onder de foto door

Racewinnaar Jack Miller, Ducati Team

Foto: Gold and Goose / Motorsport Images

Miller was het vertrouwen een beetje kwijt na de matige start van het seizoen. Verrassend genoeg bleef het bij Ducati stil. Het merk staat bekend als een slangenkuil wat betreft het rijdersmanagement, maar men stond vierkant achter Miller. Een ‘agressief’ telefoontje van Lucy Crutchlow, de vrouw van voormalig MotoGP-coureur Cal, was een welkome peptalk voor de man uit Townsville. “Het is de laatste weken niet makkelijk geweest. Ik was boos, gefrustreerd en vertrouwde mezelf niet meer. Maar ik moet iets toegeven, ik heb een nieuwe personal coach. Normaal was dat mijn moeder, maar zij is niet heel goed. Lucy Crutchlow belde me dit weekend vanuit het niks en vertelde me dat ik ‘fucking goed was en dat ik het kon’. Het was best agressief, zelfs deze ochtend stuurde ze me nog een bericht. Ik moet haar enorm bedanken. Het is goed dit te horen, soms heb je dat gewoon nodig. We zijn allemaal mensen en hebben allemaal onze twijfels.”

Na de goede start op zondag werd Miller ingerekend door Quartararo. Die bouwde een voorsprong van anderhalve seconde op, maar Miller kon de druk op de ketel houden. Hoewel Quartararo de grote favoriet was en overtuigend aan de leiding ging, wees niets erop dat de race al beslist was. Nadat Quartararo door arm pump getroffen werd, kwam Miller aan de leiding en moest hij zichzelf toespreken om de focus te houden: “Ik moest ervoor gaan toen ik Fabio terug zag vallen”, merkte Miller op. “Ik keek en zag hoeveel ronden we nog moesten. ‘Dat was een lange tijd om alleen aan kop te rijden’, zei ik tegen mezelf.” Bagnaia probeerde nog in de laatste ronden, maar Miller hield stand en pakte zo zijn tweede MotoGP-zege in vijf jaar.

Na die beruchte overwinning in Assen verklaarde Miller dat hij de drang had zichzelf te bewijzen: “Ik moest laten zien dat ik geen idioot ben.” Met zijn zege in Spanje deed hij exact hetzelfde en die tijd komt precies op tijd. Hoewel het Ducati-management zoals gezegd geen reuring maakte toen het niet liep bij Miller, moeten we wel in ogenschouw nemen dat Miller in een contractjaar zit en vecht voor een plek bij het Ducati-fabrieksteam voor het komende jaar. Een verlenging van de vormdip zou hem op den duur wel flink onder druk gezet hebben.

Miller grapte zondag dat hij al “bij verschillende constructiebedrijven gesolliciteerd” had toen hij naar de toekomst gevraagd werd. Voorlopig kunnen de sollicitaties weer even opgeschort worden, zeker nu er een voor Ducati gunstige periode aankomt. De komende circuits zijn heel gunstig voor Ducati. Vorig jaar had Miller zelfs moeten winnen in Le Mans, ware het niet dat zijn Ducati de geest gaf. Met races in Mugello en Barcelona zou je verwachten dat het Italiaanse merk de komende weken vaker mee moet doen om de overwinning. Voor Miller is het een kans om een tandje bij te schakelen in de kampioenschapscampagne en kan hij de verwachtingen van Ducati eindelijk waarmaken.