Analyse: Hoe KTM op alle fronten volwassen is geworden in MotoGP

De 900ste Grand Prix in de zware klasse gaat de boeken in als een van de meest memorabele races in de recente geschiedenis van de sport. Het is andermaal bewijs dat werkelijk alles mogelijk is in de MotoGP anno 2020, zeker zonder veelwinnaar Marc Marquez op de startgrid. Een analyse van het KTM-succes, het bijzonder sterke Suzuki en het Yamaha-drama in Oostenrijk.

Miguel Oliveira, Red Bull KTM Tech 3

Miguel Oliveira, Red Bull KTM Tech 3

Gold and Goose / Motorsport Images

Het ontbreekt ons in 2020 niet aan onderwerpen om over te praten, te schrijven en eindeloze discussies te voeren. Na het eerste blok van vijf races in zes weken kunnen we stellen dat de MotoGP intenser dan ooit tevoren is. Elke race heeft een bulk aan verhaallijnen en momenten die het analyseren waard zijn. Als gevolg daarvan staan we niet alleen voor een van de meest spectaculaire seizoenen van de recente jaren, het is bovenal een van de meest onvoorspelbare jaren in het bestaan van de moderne MotoGP. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de afwezigheid van Repsol Honda-coureur Marc Marquez, maar ook met merken (Suzuki en KTM) die zich verbeterd hebben terwijl andere merken (Ducati, Yamaha) met het huidige materiaal op de limiet zitten. Het is de charme van de MotoGP, hoewel we vorige week gezien hebben dat het om die reden ook vreselijk mis kan gaan.

Afgaand op de voorbije wedstrijd in Spielberg kunnen we stellen dat KTM nu definitief bij de gevestigde orde hoort. Na de overwinning van Binder was dat min of meer duidelijk, maar kon de definitieve krachtsverhouding moeilijk opgemaakt worden door de collectieve baaldag van Ducati. Nu hebben Pol Espargaro en Miguel Oliveira laten zien dat het merk op het eigen circuit – dat vorige week nog het domein van de Italianen was – kan winnen. Niet alleen de coureurs op de eerste en derde plek bewijzen dat, KTM stond zondag met alle vier de motoren in de top-tien na de tweede race over twaalf ronden. Binder maakte een foutje en eindigde als achtste, maar deed daarvoor zeker mee in de strijd om het podium. Als de Zuid-Afrikaan zijn kwalificatie nog onder de knie krijgt, wordt hij pas echt gevaarlijk. En dan mede-debutant Iker Lecuona. De relatief onbekende jongeling tankt steeds meer vertrouwen en kwam zondag in het kielzog van Valentino Rossi als tiende aan de finish. Een keurige prestatie van de coureur die na de eerste wedstrijden van dit jaar al door menig ‘kenner’ afgeschreven werd.

Racewinnaar Miguel Oliveira, Red Bull KTM Tech 3 met teambaas Hervé Poncharal, Red Bull KTM Tech 3

Racewinnaar Miguel Oliveira, Red Bull KTM Tech 3 met teambaas Hervé Poncharal, Red Bull KTM Tech 3

Maar dan Oliveira, een product van de KTM-opleiding. Al op jonge leeftijd werd de Portugees opgepikt en hij werd al die tijd voorbereid op de hoogste klasse, ook toen KTM nog niet actief was in de MotoGP. De 25-jarige Portugees bekroonde zondag zijn nog jonge carrière met een geweldige zege en betaalde het vertrouwen dat KTM in hem had uit. Oliveira kende immers geen makkelijk eerste jaar in de MotoGP. Door blessures moest hij de laatste races van het jaar missen en ook begin dit seizoen werd hij nog regelmatig getroffen door het noodlot. Brad Binder torpedeerde hem in Jerez 2 uit de wedstrijd en hij kwam vorige week ongelukkig ten val na een aanrijding met Pol Espargaro. In aanloop naar de GP van Stiermarken werd de lucht geklaard tussen de rijders en alles verliep volgens plan in Oostenrijk. Oliveira wist dat er een kans zou komen met twee heethoofden als Miller en Espargaro op kop en die kans kwam er. Het was een beloning voor Oliveira, die na de race nog maar eens verklaarde dat niets hem aan is komen waaien tijdens zijn carrière.

Het was bovendien een beloning voor de Franse teambaas van Oliveira, de sympathieke Hervé Poncharal. Hij vertrok in de winter van 2018 bij het vertrouwde Yamaha en begon als satellietteam van KTM aan een nieuw avontuur. Poncharal, die in veertig jaar nog nooit gewonnen had op het hoogste niveau, werd uitgelachen. Zondag haalde Poncharal zijn gram tijdens de thuisrace van hoofdsponsor Red Bull en motorleverancier KTM. En een winnaar heeft altijd gelijk nietwaar?

Miller troeft Espargaro op wilskracht af

Beide mannen die zondag aan weerszijden van Oliveira op het podium stonden, hadden wel vrede met de respectievelijke tweede en derde plek. Jack Miller was al verrast dat hij de volledige race uit kon rijden zonder dat de pijn in zijn schouder hem te veel werd. De Australiër beleefde zaterdagochtend in de derde training een relatief onschuldige crash, maar er bleek wel wat schade te zijn aan een paar pezen in zijn rechterhouder. “Ik heb op m’n tanden gebeten om op de tweede startrij terecht te komen”, zei Miller over de kwalificatie, waarna hij voor onderzoek naar het ziekenhuis ging. Met de toegestane pijnstillers kwam hij zondag in de tweede race bovendrijven en was hij de beste Ducati in koers. De vechtlust van Miller was ontzagwekkend en wat te denken van zijn geweldige rijstijl bij het remmen voor bocht 3. De GP20 van Miller leek daar soms meer op een speedwaymotor dan een MotoGP-machine van meer dan 160 kilogram.

Jack Miller, Pramac Racing remt op spectaculaire wijze voor bocht 3

Jack Miller, Pramac Racing remt op spectaculaire wijze voor bocht 3

In de laatste ronde was Miller zijn tegenstander Espargaro de baas en dat deed hij op pure wilskracht. Espargaro had al twee races de finish niet gezien, beide keren lag hij in kansrijke positie. De Spanjaard moest ten koste van alles overeind blijven en van dat feit profiteerde Miller door zijn machine eerst in bocht 4 aan de binnenkant te zetten waardoor Espargaro niet in kon sturen. Enkele bochten later kwam de KTM-man weer langszij, maar met een klassieke block pass nam Miller hem toch weer te grazen. Oliveira kwam langszij, maar Miller toonde met vechtlust en wilskracht aan dat hij tot een van de beste rijders op de grid behoort.

Was Espargaro’s verdedigende tactiek in de laatste ronde iets te veel van het goede? Misschien wel. De Catalaan was bang voor de superieure remkracht van de Ducati, maar stelde zich vervolgens bij het opkomen van het rechte stuk richting bocht 4 heel erg kwetsbaar op. Wederom werd duidelijk dat Espargaro de snelheid heeft om races te winnen, maar dat het hem ontbreekt aan dat kleine beetje gogme om een wedstrijd in zijn voordeel te beslissen.

Suzuki-pakket is levensgevaarlijk, overwinning Mir kwestie van tijd

Suzuki-rijder Joan Mir werd de grote verliezer van de rode vlag, veroorzaakt door Viñales. De Suzuki-coureur was in de vierde vrije training zeer dominant en zette dat om in een sterk racetempo. Hij lag 2,5 seconden voor Jack Miller en Takaaki Nakagami toen de wedstrijd stilgelegd werd. Toen hij op een oude voorband terug de baan op moest, simpelweg omdat hij de rest al gebruikt had, was wel duidelijk dat Mir niet meer mee zou doen om de overwinning. Maar buiten kijf staat dat de jongeling zijn kwaliteiten heeft laten zien op de Red Bull Ring. De voormalig Moto3-kampioen heeft zijn draai gevonden op de Suzuki, die ten opzichte van vorig jaar weer een klap sterker is geworden. Het is een kwestie van tijd voordat Mir zijn werkgever Suzuki gaat belonen en voor succes gaat zorgen, dat lijkt een zekerheidje te zijn.

Joan Mir voor Jack Miller en Takaaki Nakagami.

Joan Mir voor Jack Miller en Takaaki Nakagami.

Datzelfde kan ook gezegd van Takaaki Nakagami, die sinds de afwezigheid van Marquez meer aandacht krijgt van HRC en zodoende opbloeit. Ook hij was in het eerste deel van de race sterk en kon in de tweede helft niet meer meekomen. Het is een kwestie van tijd voordat Nakagami echt om de pegels mee kan doen. Of dat de misère bij Honda (waarover later meer in een ander artikel) kan verbloemen is echter zeer de vraag.

Yamaha dolblij dat moeilijke Spielberg-dubbel achter de rug is

De coureurs van Yamaha stapten zondagavond niet met het beste gevoel in het vliegtuig naar huis, maar over het algemeen zullen ze heel blij zijn dat ze eindelijk uit Oostenrijk konden vertrekken. Maverick Viñales in het bijzonder. Hij ontsnapte tijdens de eerste race aan een zwaar ongeluk nadat de machine van Johann Zarco rakelings over zijn hoofd vloog. Zondag moest hij met 227 kilometer per uur van zijn fiets springen nadat de remmen het begaven. In het falen van de remmen had Viñales zelf overigens ook een aandeel, zo kon Motorsport.com maandag onthullen. Met twee schamele punten uit de laatste twee races stelde Viñales terecht vast dat hij momenteel “even niet aan de wereldtitel” hoeft te denken.

Fabio Quartararo raakte zijn zelfvertrouwen kwijt in Oostenrijk nadat hij tijdens beide races vocht tegen het gebrek aan topsnelheid en bovendien met remproblemen te maken had. De coureur komt ongetwijfeld terug in Misano, waar de volgende races op het programma staan. Maar dit was zo’n beetje voor de eerste keer dat Quartararo daadwerkelijk op de proef gesteld werd. Hij wordt gezien als de grote titelkandidaat en dat is op basis van het recente verleden niet meer dan terecht. De zwakheden van de Yamaha M1 werden echter pijnlijk duidelijk op de Red Bull Ring.

Tot slot een eervolle vermelding voor de beste Yamaha-rijder in de beide races in Oostenrijk. Hij is al talloze keren afgeschreven door alles en iedereen, maar hij heeft de kunst van het schade beperken onder de knie: Valentino Rossi.

Valentino Rossi, Yamaha Factory Racing 'viert' een negende plaats in Oostenrijk.

Valentino Rossi, Yamaha Factory Racing 'viert' een negende plaats in Oostenrijk.

Sluit je aan bij de Motorsport community

Praat mee
Vorig artikel Team van Viñales negeerde advies van remleverancier Brembo
Volgend artikel Rossi denkt dat stewards ‘op hoger niveau moeten presteren’

Beste reacties

Er zijn nog geen reacties. Wil je er één schrijven?

Meld je gratis aan

  • Snel toegang tot je favoriete artikelen

  • Stel alerts in voor breaking news en je favoriete coureurs

  • Laat je horen met de reactiemodule

Motorsport prime

Ontdek premium content
Abonneer

Editie

Nederland