Analyse: Hoe de underdogs konden schitteren in Brno

In het huidige MotoGP-seizoen zitten zo’n beetje alle ingrediënten wel. Intriges in de paddock, spanning op het circuit en de ene na de andere verrassing. De Grand Prix van Tsjechië was niet bepaald een uitzondering. Wie vooraf zijn geld ingezet had op een overwinning van Brad Binder, had stinkend rijk kunnen worden. Dat Johann Zarco de pole zou trainen en in de race ook goed mee kon op de ‘tweedehands’ Ducati had ook niemand voorzien. Eigenlijk het enige realistische aan de race van zondag was dat Franco Morbidelli zijn teamgenoot Fabio Quartararo het hele weekend de baas was. De Italiaan maakte een ijzersterke indruk en enkel een Zuid-Afrikaanse debutant stond tussen hem en een eerste MotoGP-zege in. Met andere woorden: de underdogs waren de baas in Brno. Maar hoe kwam dat?

Briljante Binder zorgt voor megastunt

Te beginnen met de winnaar: Brad Binder. Dinsdag wordt hij 25 jaar oud en heeft hij drie MotoGP-races gereden. Binder debuteerde in Jerez met het idee dat hij ontzettend veel moest leren en derhalve veel fouten zou maken. Die fouten kwamen er, maar het betaalde leergeld werd direct omgezet in goede informatie voor de race. Binder begreep snel hoe hij de sterke punten van het KTM-pakket moest benutten en had in de beide Jerez-races een sterk tempo. In de eerste race had hij zelfs het tempo van de uiteindelijke racewinnaar Fabio Quartararo. Tijdens de tweede race scheelde het ook niet veel, maar crashte hij en betaalde hij opnieuw leergeld. Op basis van de voorgaande races was het niet vreemd dat Binder op korte termijn een top-vijf zou rijden, maar dat hij zelfs kon winnen was voor velen toch een verrassing. Zelf wilde de Zuid-Afrikaan vooral uit de problemen blijven, verklaarde hij zaterdag tegenover onder andere Motorsport.com: "Het zou fijn zijn als ik nu een race af kan werken zonder dat ik door de grindbak moet. Ik doe een stap terug voor deze race, want ik heb het gevoel dat ik de vorige races iets te graag wilde."

Dat een rookie onder de huidige omstandigheden kan floreren zegt veel over de klasse van Binder, een rijder waar iedereen van dacht 'dat hij er wel zou komen'. Werkelijk iedere coureur reed in de slotfase van de race met de daver op het lijf, niemand had meer dan vijftien ronden op een gebruikte band gereden. Binder gooide alle schroom van zich af en gebruikte het in zijn voordeel. Of zoals hij het zaterdag vertelde: "Het kan goed en slecht gaan, want ik heb geen idee wat mij te wachten staat. Ik heb het nog nooit gedaan dus ik zal ermee om moeten gaan zodra het me overkomt. Als het goed blijft gaan is dat geweldig, maar het wordt heel zwaar als het niet lukt." Het deed ondergetekende denken aan een uitspraak van Pippi Langkous, de hoofdpersoon in de wereldberoemde gelijknamige kinderserie, zei: "Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan." Binder gebruikte de onbevangenheid in zijn voordeel, Langkous zou er jaloers op zijn.

De keuze om Binder in 2021 – wanneer Espargaro vertrekt naar Honda – het speerpunt van het project te maken werd door velen in twijfel getrokken, maar die keuze is nu al gerechtvaardigd. Zet daarnaast Miguel Oliveira, die zich in zijn tweede seizoen vooralsnog veel meer laat zien, en je hebt een blok voor de toekomst. In Oostenrijk maakt men zich ineens een stuk minder zorgen om het aanstaande vertrek van Espargaro, die overigens zeer onfortuinlijk was tijdens de race. 

De overwinning is bovendien de enorme verdienste van KTM, dat de afgelopen jaren ontzettend veel geld gestoken heeft in het MotoGP-project. In elke discipline heeft de Oostenrijkse firma gewonnen en het was logischerwijs een kwestie van tijd voordat het ook in de MotoGP zou lukken, men doet immers niet mee met de olympische gedachte. KTM is de vijfde constructeur van de huidige fabrikanten die een droge race gewonnen heeft, enkel Aprilia staat nu nog droog. Het geeft aan hoe sterk de technische formule van de klasse is, maar het zegt bovenal veel over de investering van Pit Beirer en de zijnen. De KTM is in geen geval te vergelijken met de andere machines op de grid. Het merk koos voor een ander concept dan de andere teams. Het duurde een paar jaar, maar eind vorig seizoen bracht de renstal een volledig vernieuwde fiets op de baan. Dat was een gouden greep, zo blijkt nu. Het is tevens aanmoedigend voor andere teams: het werkt om tegen de stroom in te zwemmen. Eens te meer moeten we ons beseffen dat we getuige zijn van een gouden tijdperk in de MotoGP, niet alleen wat betreft de rijders maar ook vanwege de competiviteit van alle teams. 

Morbidelli kreeg zijn 'Braziliaanse kant' onder controle

Franco Morbidelli is een andere ‘underdog’ die in Brno boven kwam drijven. Hij had een jaar meer ervaring in de MotoGP ten opzichte van teamgenoot Fabio Quartararo en deed het vorig seizoen niet bepaald slecht, maar het was meer dat die Fransman juist bijzonder goed presteerde. Morbidelli werkte aan zichzelf en verklaarde zondag tijdens de persconferentie dat hij zijn “Braziliaanse kant meer onder controle moest krijgen”, het betekent kortweg: minder feesten, harder werken. Dat heeft gewerkt voor de coureur.

Nadat hij in Jerez al bestolen werd door de problematische betrouwbaarheid van de Yamaha M1, was Morbidelli in Brno het hele weekend de snelste Yamaha-rijder. De keuze voor de zachte achterband was gewaagd, maar pakte aardig uit ten opzichte van zijn merkgenoten. Quartararo zakte ver terug, Maverick Viñales bakte er helemaal niets van en Valentino Rossi wist de meubelen nog enigszins te redden nadat hij het moest doen met een mindere startpositie. Met de 2019-fiets heeft Morbidelli laten zien dat hij er toch daadwerkelijk bij hoort. Ondanks zijn uitvalbeurt in Jerez, staat hij nu derde in het kampioenschap en mag de concurrentie serieus rekening met hem gaan houden.

Aanrijding met Espargaro enige smetje op subliem optreden van Zarco

En wat te denken van Johann Zarco. Waar andere Ducati-rijders diep in de problemen zaten op Brno (daarover later meer), was Zarco weer helemaal de oude. Dat de Fransman een klik met dit circuit heeft, was vorig jaar al duidelijk. Toen eindigde hij tijdens een vochtige kwalificatie op de eerste rij en dat deed hij nota bene op de KTM RC16, de motorfiets waar Zarco vooral een haatverhouding mee had. Een jaar later presteerde Zarco het onverwachte en zette hij de GP19 op pole in Brno. Vervolgens bleef hij in de race continu in de top-zes en wist hij zich voor het eerst in meer dan anderhalf jaar weer naar het podium te knokken.

Het enige smetje op de wedstrijd van de man uit Cannes was dat hij een aanrijding had met Pol Espargaro. Hij kreeg er een discutabele straf voor, eentje die van beide kanten uit te leggen valt. Het inlossen van die straf deed Zarco overigens op bijzondere wijze door de zogenaamde ‘long lap’ op de kortst mogelijke manier te rijden, iets waar hij in de persconferentie nog aan refereerde: “Dat heb ik lang geoefend door met mijn [Ducati] Multistrada over rotondes te rijden.” We zagen een herboren Zarco, die bij Avintia Ducati – over underdogs gesproken – weer behoorlijk zichzelf is geworden. Hij nam zaterdag én zondag ruim de tijd om de pers te woord te staan, er was ruimte voor humor en hij zong zelfs een liedje voor oud-teamgenoot Binder.

De tijd begint te dringen na ontluisterend weekend voor Dovizioso

Dat de genoemde coureurs zo sterk voor de dag kwamen in Brno, was deels te wijten aan de collectieve 'afwezigheid' van de fabrieksteams. Bij Honda wordt Marc Marquez gemist en moest men het doen met een achtste plaats van Takaaki Nakagami. Suzuki scoorde met Alex Rins een knappe vierde plaats, maar Joan Mir kon zijn sterke weekend niet omzetten in een resultaat. En dan Ducati. Waar Zarco schitterde, liep het voor geen meter bij de rest van de Ducati-coureurs. Dat kwam toch wel onverwacht voor velen. Pecco Bagnaia vloog in de eerste training al van de baan en brak daarbij zijn scheenbeen. De coureur komt voorlopig niet meer in actie. Jack Miller kwam er niet aan te pas en ook Danilo Petrucci en Andrea Dovizioso waren onzichtbaar.

Met name die laatste coureur bevindt zich in een penibele situatie. Zijn contract loopt aan het eind van dit seizoen af. Dovizioso en Ducati kunnen eigenlijk niet zonder elkaar, maar de onderhandelingen liggen momenteel stil. Met een paar goede races in Brno en Spielberg zou Dovizioso zijn marktwaarde – daar gaat het nu eenmaal om – op kunnen drijven, maar de 34-jarige coureur bewees zichzelf niet bepaald een dienst. Zaterdag werkte hij de slechtste kwalificatie uit zijn MotoGP-loopbaan af en was de coureur radeloos. Zondag kwam hij tot de elfde plaats en hield hij – dankzij de eveneens matige race van Quartararo – de schade beperkt. Hoewel Dovizioso nog altijd zoekt naar verbetering, tikt de tijd door en gaat Ducati ook elders kijken naar versterking van het project. De coureur zal in Spielberg bijzonder goed moeten presteren om de opgelopen averij te kunnen compenseren, maar wat is genoeg? Twee overwinningen? Die kans bestaat zeker. Sinds de komst van de Red Bull Ring op de MotoGP-kalender is de Desmosedici ongeslagen. Maar Dovi heeft wel heel snel een succesje nodig.