“Destijds hadden we eigenlijk twee hoofdklassen”, legt Van den Berk uit, die in 1987 en 1988 kampioen werd in respectievelijk de 125cc- en 250cc-klasse. “Nu heb je gewoon de MXGP en dat is absoluut de hoogste klasse en ook waar de beste rijders in rijden. Ik had met mijn wereldtitel en supercrosstitel natuurlijk het hoogste van het hoogste behaald, maar in zijn geval doet hij dat ook in de onbetwiste hoogste klasse. Hij is daarmee echt absoluut de beste.”

Ondanks de sterke prestaties van Herlings had Van den Berk niet verwacht dat hij genomineerd zou worden. “Eerlijk gezegd niet, nee. Een paar jaar geleden werd hij ook wereldkampioen in de MX2, had hij een enorm sterk seizoen en werd hij niet eens genoemd. Ik denk dan ook dat ze er anders naar zijn gaan kijken. Dat komt ook door mensen als Allard Kalff en de Nederlandse bond, die er heel werk in hebben gestoken", zegt Van der Berk tijdens een exclusief interview met Motorsport.com.

Groeiende aandacht voor motorcross

Het is dus precies dertig jaar geleden dat er voor het laatst ene motorcrosser werd genomineerd. Van den Berk gebeurde dat zelfs twee keer achter elkaar. “Ik denk dat de populariteit voor de sport toen veel hoger was dan nu”, verklaart hij de lange tijd tussen de nominaties. “Het was toen veel meer op TV in Nederland en er was meer bekendheid.“

Die bekendheid zou wel eens terug kunnen keren, mocht Herlings de eer ten deel vallen. “Dat zou super zijn”, erkent de ex-wereldkampioen uit Oss. “Iedereen denkt dat je wel even het gas opendraait alles vanzelf gaat. Motorcross is lastig te volgen op TV, dat is jammer. Misschien dat een grote TV-zender nu wel de cross oppakt. Ik denk dat dat nu wel zou kunnen gaan gebeuren. “

‘Liever vroeg naar bed’

Voor Van den Berk liep de gala-avond uit op een teleurstelling. Los van dat hij de titel in beide jaren niet won, was het nooit één van zijn favoriete bezigheden. “Voor mij was de avond ernaartoe altijd lastig. Het werd dan laat en ik ging eigenlijk altijd om 22.00 uur naar bed. Zelfs op het trouwfeest van mijn zus. Dat doe je voor je sport en als het dan laat wordt, is het gewoon een verloren dag. Uiteindelijk doe je het maar voor één ding, ook Jeffrey: de beste zijn op de baan en alle records breken.”

Vooral het feit dat Ruud Gullit uiteindelijk in 1987 won, zit Van den Berk nog altijd dwars. “Achteraf is het natuurlijk belachelijk dat een teamsporter wint. Natuurlijk was Gullit de koning in die tijd en het is geen schande om daarvan te verliezen. Maar het principe dat een teamsporter wint… uiteindelijk heb je daar de Sportteam van het Jaar voor.”

‘Herlings heeft meer recht op de titel’

Volgens Van den Berk maakt Herlings een grote kans om de titel ook echt te winnen. “Hij komt er als underdog bij, maar ik heb het gevoel dat ze hem meer waarderen. Wat Epke Zonderland doet is natuurlijk grandioos: terugkomen en wereldkampioen worden, maar het is niet het hoogst haalbare. Die hebben nog de Olympische Spelen. Nuis heeft ook goud op het hoogste niveau gehaald, maar ik heb echt het gevoel dat Herlings een goede kans heeft.“

Tegenwoordig leidt Van den Berk ‘nieuwe Herlingsjes’ op. De trainer wijst erop dat Herlings, wat hem betreft, meer recht heeft op de titel Sportman van het Jaar dan hij ooit had. “Herlings is echt een stap beter. Ik had dan wel het maximale behaald, maar er waren toen twee klasses. Nu is het echt het allerhoogste van het hoogste. Dus hij verdient het meer dan ik toen, dat is zeker.”