Hoe de KTM-teammanager Herlings in MXGP zag groeien

Dit was het eerste jaar dat Tony Cairoli en Jeffrey Herlings het als teamgenoten en in dezelfde klasse tegen elkaar opnamen. Hoe is dat verlopen?

“Om eerlijk te zijn was het voor ons team niet extra bijzonder. Ze waren natuurlijk ook al teamgenoten toen Herlings nog in de MX2 reed. Wel keek iedereen er al lange tijd naar uit dat ze het tegen elkaar op zouden nemen. Het begon allemaal zeer voortvarend. In het voorseizoen zag het er goed uit en waren ze allebei erg snel. Maar toen had Jeffrey dat ongeluk in het Italiaans kampioenschap waarbij hij een botje in zijn hand brak. Vanaf dat moment belandde hij eigenlijk in een neerwaartse spiraal. Het was dan geen enorm zware blessure. Maar ik geloof dat je lichaam in een soort verdediging stand schiet wanneer je een bot breekt. Ook al accepteer je het zelf niet en probeer je er doorheen te rijden. Het lichaam wil dan gewoon wat minder.”

Jeffrey Herlings verzacht de pijn in zijn hand

Foto door: KTM

Toch besloot Jeffrey om gelijk aan de start van het seizoen mee te rijden. Heeft hij die beslissing zelf gemaakt?

“Ja, in principe wel. Wij maken die beslissing natuurlijk samen, maar hij wilde koste wat het kost starten. Achteraf hadden we die keuze waarschijnlijk anders gemaakt. Maar dan had hij ook races gemist en was hij in dit kampioenschap uitgespeeld geweest. Uiteindelijk was dat nu ook wel een beetje het geval. In eerste instantie bleven de resultaten uit door zijn handblessure, maar uiteindelijk werd het meer een mentaal probleem dan fysiek ongemak. Je kan gewoon niet laten zien wat je kan en dan raak je gefrustreerd en wordt het slechter en slechter.”

Schaamte en afstappen

“Jeffrey bleef echter doorgaan. Maar in Mexico kwam hij op een punt waarop hij niet meer verder wilde. Hij wilde gewoon niet meer starten en was heel erg teleurgesteld in zichzelf. Toen hebben we hem als team moeten overtuigen om weer op te stappen. Hij vond zelf namelijk dat hij zichzelf voor schut zette met zijn resultaten en vond dat hij zijn werk als KTM-coureur niet goed had uitgevoerd. Hij zocht de schuld alleen maar bij zichzelf en hij schaamde zich voor zijn prestaties. Maar we moeten ook beseffen dat hij nog heel jong is en zo werkt het nu eenmaal in de motorsport. Je hebt hoogte- en dieptepunten.”

Herlings heeft uiteindelijk het volledige seizoen door gereden en in Valkenswaard kwam uiteindelijk de ommekeer.

“Vanaf mei werd het pas weer beter. Jeffrey vond zijn ritme, won een race [in Letland] en vanaf dat moment wist hij zijn vertrouwen weer op te bouwen. De laatste evenementen was hij echt weer in topvorm, ondanks dat hij nog steeds die plaat in zijn hand had."

Jeffrey Herlings pakt zijn eerste MXGP-podium in Valkenswaard

Foto door: Ray Archer/KTM Media Library

Vind je dat Herlings gegroeid is dit jaar?

Herlings is absoluut groeiende. Hij merkt dat hij niet meer de grote man is in het veld die hij was in de MX2. Dit jaar is de competitie zo ongelofelijk sterk en heel veel andere jongens rijden er goed. Hij heeft dit jaar geleerd ieder podium te respecteren. In het begin was hij nog ontevreden met een tweede plaats. Dat is ook niet gek. Hij was in de MX2 altijd de beste en zag iedere race die hij niet won als een verlies. In deze klasse heeft hij geleerd elk podium te waarderen. Consistentie is bijzonder belangrijk in deze klasse en je moet er gewoon voor zorgen dat je iedere race dicht bij of op het podium staat.”

Is hij ook op een andere manier zijn races gaan indelen?

“In het begin van het jaar was Jeffrey heel grillig en probeerde hij van alles om zaken snel recht te zetten. Als hij slecht startte ging hij gelijk als een gek tekeer, maar hij neemt nu veel meer de tijd en is geduldiger. Je wint de race niet in het begin, want de punten worden pas aan het einde verdeeld en niet in de eerste vijf ronden. Hij heeft dat geleerd en dat is erg goed om te zien. Hij is gegroeid en heeft leren omgaan met zijn verantwoordelijkheden.”

Op wie zet je je geld voor volgend jaar?

“Dat is echt een verschrikkelijk moeilijke vraag. Ik ben Jeffrey’s teammanager, dus ik zet mijn geld natuurlijk op Jef. Maar het wordt een hele hele zware strijd. Je weet ook nog niet hoe de andere rijders het zullen doen. Rijders als Romain Febvre en Tim Gajser hadden het dit jaar niet en Gajser raakte ook nog eens geblesseerd. Het ene jaar ben je fit en het andere jaar niet. Het gaat niet alleen om Cairoli en Herlings, Desalle heeft dit jaar ook mooie dingen laten zien en ook Paulin kent zijn beste jaar tot nu toe, hoewel hij nog wel wat te leren heeft in mijn ogen.”