De #2 Porsche stond al redelijk vroeg in de race in de pits met een probleem in het hybride-systeem. Toen Brendon Hartley na ruim een uur aan reparaties de baan weer opreed lag het team 56e van de 60 gestarte deelnemers.
Het is normaal dat coureurs voor, tijdens en na de race gewogen worden. Timo Bernhard woog aan het begin van de race 65 kilo. Na de race bleef de weegschaal steken op 63,8 kilo, inclusief helm en overall.
Tijdens de race verstuurde de #2 Porsche meer dan 25 GB aan data richting de pits.
De winnende Porsche kwam in totaal 29 keer in de pits, inclusief een drive through penalty. De snelste stop inclusief wissel van banden en coureur duurde 82 seconden van ingang tot uitgang van de pits.
De 2017-editie van de 24 uur van uur van Le Mans ging de boeken in als een historisch warme race. Voor het eerst sinds 2005 viel er in de Le Mans-week helemaal geen regen. Het kwik liep tijdens de race op tot 31,5 graden Celsius. In de nacht werd het niet kouder dan negentien graden Celsius.
Timo Bernhard nam het grootste deel van de race voor zijn rekening. Hij reed 159 ronden terwijl Hartley 106 ronden reed en Bamber 102 keer het circuit van ruim dertien kilometer afwerkte.
De laatste keer dat de winnaar van de 24 uur van Le Mans langer dan een uur achtereenvolgens in de pits stond was in 1998. Toen wonnen Allan McNish, Laurent Aïello en Stéphane Ortelli nadat er een uur aan de auto gewerkt werd in de pits. Ook dat was een Porsche.
Earl Bamber reed de langste afstand met één set slicks van 43 ronden. In totaal reed hij bijna 600 kilometer op dezelfde set banden.
Voor het eerst sinds 1966 werd de 24 uur van Le Mans gewonnen door twee coureurs uit Nieuw Zeeland. Destijds waren het Bruce McLaren en Chris Amon, nu Brendon Hartley en Earl Bamber.
Toen Timo Bernhard de winnende Porsche even na 15.00 uur over de finish reed had hij met zijn team 367 ronden afgelegd, iets meer dan 5.000 kilometer met een gemiddelde snelheid van 208 kilometer per uur.
Beste reacties