Feature: Earl Bamber over de uitdaging van Le Mans

Earl Bamber pakte vorig jaar een ietwat verrassende zege in de derde Porsche met F1-ster Nico Hülkenberg en GT-rijder Nick Tandy. Omdat Porsche dit jaar de broeksriem strakker aanspant en afslankt van drie naar twee wagens, was er voor de regerende winnaars geen plaats om hun titel te verdedigen.  "Het was een moeilijk moment op dat te vernemen", vertelt Bamber aan Motorsport.com. "Maar ik bekijk het zo: het is mijn prioriteit om ooit in LMP1 terug te keren en ik heb gelukkig nog een Le Mans-zitje in de GT's. Er zijn duizenden rijders die met een fabriekswagen van Porsche naar Le Mans zouden willen komen. Maar goed, uiteindelijk en je zo goed als je laatste wedstrijd. En onze laatste wedstrijd in een LMP1 was dus niet zo slecht ..."

"Als je niet oppast, knal je zo tegen een LMP1 aan"

Terwijl Hülkenberg met Force India actief is op de Europese GP in Baku, worden Bamber en Tandy opgevist in de GTE-Pro, de hypercompetitieve topklasse bij de GT's met onder andere de nieuwkomers van Ford. Het is voor de Nieuw-Zeelander een hele aanpassing qua mentaliteit. "Ik schrik soms op omdat ik niet meer gewoon ben om in de achteruitkijkspiegels te kijken", legt de Kiwi uit. "In een LMP1 hoef je dat nooit te doen, want dan ben je de grootste vis in de vijver. Als je in de GT niet oppast, knal je zo tegen een prototype aan."

Verder lijkt de 25-jarige Bamber moeiteloos te schipperen tussen de prototypes en de Porsche 911, terwijl de twee wagentypes toch een heel andere rijstijl vergen. "Ik probeer het altijd simpel te houden", aldus Bamber. "De principes zijn uiteindelijk dezelfde: je hebt de wagen, de rijder, de engineers en je probeert er het maximum uit te halen. Het rijden zelf verandert niet zo veel. Je rijdt de baan op en probeert de grip, de downforce en het vermogen aan te voelen. Daarna geraak je in je ritme en zoek je uit hoe je het snelste kan zijn. De wagens zijn compleet verschillend, maar de achterliggende principes niet. Ik kwam als rijder uit de Porsche Supercup bij het LMP1-programma en dat bewijst dat die piramide werkt.

Ook voor Bamber is Le Mans een plaats en een race als geen ander. Dat heeft hij zo op zijn eigen manier ervaren. "Je realiseert je hoe speciaal deze plaats is de eerste keer dat je bij Tertre Rouge het rechte stuk oprijdt richting Mulsanne. Je gaat van een permanent circuit naar de openbare weg. Dat is een speciaal moment. Het is ook een bijzondere plek door de fans en de emotie die rond de race hangt. Het is een enorme uitdaging voor man en machine. In een grand prix race je anderahlf uur. Wij doen in een stint het dubbele, en doen dat zes uur later nog eens en nog eens. Het is een hele klus om de wagen naar de finish te brengen."