Viscaal finisht in Le Mans: “Ben op slag verliefd geworden”

Bent Viscaal deelde afgelopen weekend de auto met Miroslav Konopka en Tristan Vautier. Deze keer kwam de Tukker ook daadwerkelijk aan de bak. In de 6 uur van Spa zou Viscaal zijn debuut maken in het World Endurance Championship, maar dat ging door een crash van teambaas Konopka niet door. De wagen was weer in goede staat gebracht voor het hoogtepunt van het WEC-seizoen en deze keer kwam Viscaal wel aan rijden toe. Als coureur uit de Zilver-categorie mocht Viscaal de wagen starten in de 24 uur van Le Mans en dat deed hem goed.

“Voor mij was het een zeer bijzondere ervaring”, aldus Viscaal. “Allereerst mocht ik starten, en heb ik drie stints gereden alvorens ik het stuur overgaf aan Miro. Bij de start wist ik direct drie LMP2-tegenstanders te grijpen, waaronder één Pro/Am-concurrent. Gedurende mijn eerste shift voelde ik me steeds meer op mijn gemak. Het scheelt behoorlijk dat de monteurs van ARC Bratislava topwerk hebben afgeleverd. De topsnelheid was hoog en in de bochten lag onze wagen nagenoeg perfect.”

Het vertrouwen groeide daardoor gedurende de race, die met Vautier een ervaren kracht naast zich had. Het was echter zaak om zo weinig mogelijk mee te maken en dat lukte niet helemaal toen er een pitstop ingelast moest worden vanwege een lekke radiator. “Op een gegeven moment ga je stiekem toch naar het klassement kijken”, erkent de 22-jarige. “Het gaat dan lekker, heel lekker zelfs, en je ziet positie 1 voor je naam staan. Ik zal er niet omheen draaien: we konden deze wedstrijd winnen en dat hadden we ook gedaan als we geen radiatorlek hadden gehad. Ga maar na: we stonden vijf ronden stil en kwamen uiteindelijk met drie rondjes achterstand op de winnende wagen van mijn ELMS-werkgever Algarve Pro Racing over de streep.”

Jongensdroom

Viscaal, Konopka en Vautier bereikten in het algemeen klassement als 26^ste de finish, in de Pro-Am LMP2 categorie stonden ze onderaan de streep als zesde. “Trots en tevreden”, vat Viscaal zijn Le Mans-debuut samen. “Dit is een race waaraan ik al mijn hele leven wil deelnemen en dus is een jongensdroom uitgekomen. Van tevoren wist ik dat we gewoon stapje voor stapje doelen moesten nastreven: gelijk van de toren blazen dat je wilt winnen, is hier niet heel verstandig. We wilden finishen en dat is goed gelukt. Bovendien zat de snelheid er goed in. De wagen was fantastisch, Tristan en Miro ook.”

Tijd om te treuren om de tegenslag heeft Viscaal niet. “Ik heb helemaal geen zin om te sippen, het was een geweldige ervaring. Ik ben op slag verliefd op het Circuit de La Sarthe en hoop hier zeker nog heel vaak terug te keren. Voor nu ga ik lekker eten, eindelijk een welverdiend biertje drinken en daarna slapen als een roos.”