Voorbeschouwing IndyCar 2018 met Luyendijk en Van Kalmthout
Het IndyCar-spektakel begint komend weekend weer in de Verenigde Staten. Tijd om voor te beschouwen met een ex-winnaar van de Indy 500 en een opkomend Nederlands talent.
Foto door: Perry Nelson / Motorsport Images
Aan de overkant van de grote plas ligt een land waar de vlag heilig is, het volkslied overal mee wordt gezongen en een man met een blond toupetje dienst doet als president. Tevens is het de bakermat van de IndyCar Series, de hoogste openwielklasse die komend weekend na een ellenlange winterstop van liefst 26 weken weer van start gaat. America, fuck yeah.
In de Verenigde Staten kan één Nederlander die zijn faam verwierf in de autosport niet ongezien over straat – we hebben het natuurlijk over Arie Luyendijk, die tweemaal de belangrijkste race van het jaar wist te winnen. Als meervoudig zegevierder in de Indianapolis 500 is de man wiens geboortegrond in Sommelsdijk ligt een van de meest succesvolle, zoniet de meest succesvolle, coureur van Nederlandse bodem ooit.
Op tien dagen na zevenenveertig jaar na de geboorte van de man wiens gezicht tweemaal terug te vinden is op de legendarische Borg Warner Trophy, zag een goedlachse jongeman die maar wat graag in de voetsporen van zijn legendarische landgenoot treedt het levenslicht. Rinus van Kalmthout, nu 17 jaar oud, heeft in 2017 waanzinnige stappen gezet en probeert zijn stormachtige ontwikkeling in 2018 door te trekken.
Samen met de meester en de leerling beschouwt Motorsport.com voor op het aankomende IndyCar-seizoen, waarin Luyendijk voor het derde achtereenvolgende jaar als race steward rijders op hun gedrag wijst en Van Kalmthout via de Pro Mazda-klasse in het voorprogramma te bewonderen is. Tevens kijken we met een schuin oog naar de klasse waarin de jongeling een gooi naar de titel wil doen.
De nieuwe wagen
De IndyCars zijn, voor het eerst sinds 2012, voor het oog behoorlijk aan verandering onderhevig geweest. Zowel Luyendijk als Van Kalmthout kan het bekoren.
AL: "Qua looks vind ik de nieuwe wagen erg mooi. Ik ben blij dat al het spul wat aan de achterkant hing, die achtervleugel, dat dat weg is. Het leek bijna op een sportwagen! Dat was natuurlijk ook de bedoeling, ze wilden het veiliger maken. Eindelijk ervan af. De sidepods zijn duidelijk veranderd, de ligging van de radiatoren en het bodywork was veel hoger. Dat is allemaal verfijnd, de nieuwe wagen is een verfijnde versie van wat we hadden. De nieuwe bolide gaat ook veel harder op het rechte stuk. Qua downforce, ik weet de exacte nummers niet precies, maar het is een stuk minder. Onveiliger wordt het niet – de rijders zijn zo gewend aan zo heel veel downforce, dat maakt het gewoon wat makkelijker. Nu is de wagen wat moeilijker te besturen, de eenmijlsoval hier om de hoek in Avondale is ook niet meer volgas. Gelukkig hebben ze dat liften kunnen creëren, hopelijk krijg je dan ook betere races. Want kijk: als je allemaal plankgas gaat, dan is het lastig inhalen.
RvK: Ik vind de nieuwe IndyCar heel gaaf, het ziet er een stuk sneller uit. Door minder downforce zullen ze op de ovals vast een stuk harder gaan. Het is wel tof dat Honda en Chevrolet dezelfde aerokit hebben, zo maakt alleen de motor nog verschil. Ik verwacht gavere races, omdat er minder dirty air is. Dat bevordert het inhalen.
Is de wagen zodoende ook onveiliger geworden?
AL: Kan ik niet zeggen. Wat ik wel kan zeggen is dat ze van dat hele robuuste, overdreven shit wat aan alle kanten van die auto hing, af wilden. Of ze nou terug wilden naar de eind '90-er jaren, begin 2000, dat weet ik niet. Ik was niet bij die keuze betrokken.
Windscreen, Amerikaanse variant op de halo
In het voorseizoen mocht viervoudig IndyCar-kampioen Scott Dixon testen met het windscreen. Evenals haar Europese tegenhanger, de Formule 1, wil de klasse de ruimte rond de cockpits veiliger maken. De in Europa zo verfoeide halo werd echter niet van stal gehaald - men koos voor een windscherm.
AL: "Het windscreen viel me honderd procent mee. Het zag er best wel goed uit en bovendien viel het Scott Dixon ook honderd procent mee."
Familieband tussen rijder en race steward
AL: "Dat maakt me niks uit. Max is lekker neutraal, hij zei tegen mij tijdens de test in Phoenix dat hij zich er eigenlijk niet teveel mee wil bemoeien, omdat hij familie is. Ik heb meer met Pietro gesproken, dan dat Max heeft gedaan. Stel je voor dat Arie junior (Luyendijks 36-jarige zoon, die in het verleden onder meer uitkwam in de Indy 500, red.) ineens IndyCar zou gaan rijden. Dan zal ik hem moeten behandelen als elke andere coureur, daar heb ik geen moeite mee. Met Rinus trouwens hetzelfde. Ik ken al die gasten, ook de teameigenaars. Met Chip Ganassi dineer ik weleens, maar tijdens de race merk je niets van onze persoonlijke vriendschap. 'Dat ik jullie nou zo goed ken, betekent niet dat jullie je niet aan die regels hoeven te houden.' Volgens mij hebben ze dat ook wel goed in de gaten bij de IndyCar, dat waarderen ze ook alleen maar.
Persoonlijke groei
Van Kalmthout, in de Verenigde Staten beter bekend als Rinus VeeKay, reed in 2017 zijn eerste volledige seizoen in een autosportklasse. De Hoofddorper werd direct vicekampioen in de USF2000 en als er hier en daar wat minder Amerikaans-georiënteerde stewardbeslissingen waren genomen, had hij zelfs met het kampioenschap aan de haal kunnen gaan. Dit jaar staat de Pro Mazda op het programma: een stap hogerop, en een stap dichter bij het einddoel, de IndyCars.
RvK: Ik denk dat ik in één jaar wel twee of drie jaar ouder ben geworden! Ik heb een hele hoop ervaring opgedaan en in een hele hoop nieuwe auto's gereden. Ik ben echt de afgelopen tijd volgas wezen trainen, met mijn trainer Raun Grobben - ik ben hem erg dankbaar. Ik denk dat er een compleet andere Rinus aan de start staat, fysiek gezien!"
Leeftijd juist mee, of tegen?
AL: "De mentaliteit is in de States nu eenmaal anders dan in Europa, hoewel er met Pietro Fittipaldi toch een vrij jonge gast aan de start staat in de IndyCars. Ik kon het besluit van Van Kalmthout om Pro Mazda te gaan rijden, alleen maar toejuichen. Hij zou het prima kunnen bolwerken in een hogere klasse – hij was immers ook meteen snel toen hij in de Indy Lights-bolide mocht rijden – maar gezien zijn jonge leeftijd is het slim om zoveel mogelijk ervaring op te doen, en dus geen stappen over te slaan."
RvK: "Het zit me denk ik niet tegen dat ik zo jong ben. De Amerikanen vinden het leuk dat een jonge jongen zoals ik, zo hard gaat. Het is toch wel moeilijk om naar de IndyCar te gaan, als ik nog onder de twintig ben. Als ik zo goed rijd als ik zelf kan en mijn kwaliteiten daardoor etaleer, dan kan de gevestigde orde er wellicht mee akkoord gaan dat ik als tiener mijn debuut maak in de hoogste klasse: de IndyCars."
Waar is Van Kalmthout tevreden mee, eind 2018?
RvK: "Als ik win! Daar heb ik wel behoefte aan. Ik wil het beste van mezelf laten zien. De Pro Mazda heeft bij meerdere rijders wel kuren, dat proberen we te beperken met iedereen bij mijn team, Juncos. Met de Jumbo-wagen doe ik een gooi naar het allerhoogste, hopelijk zit het ons mechanisch mee en kan ik strijden om het kampioenschap."
Verhoudingen in IndyCars
Terug naar de hoofdmoot. Dankzij Josef Newgarden kon Amerika haar eerste IndyCar-kampioen van eigen bodem sinds 2012 bejubelen. Destijds was Ryan Hunter-Reay de beste. In de tussenliggende jaren werden Scott Dixon (2013, 2015), Will Power (2014) en Simon Pagenaud (2016) gekroond.
AL: "Het is altijd zo moeilijk te voorspellen. Ze doen erg geheim, gedurende de testsessies. Het lijken toch weer de spelers te worden zoals ze er altijd staan, zoals de gasten van Andretti, Penske en Ganassi. Toch heb je een aantal dark horses; Dale Coyne zal willen presteren met Sebastien Bourdais, Schmidt Peterson heeft een hongere James Hinchcliffe – en een paar kundige nieuwe teamleden achter de schermen – en bovendien is daar nog Graham Rahal, die voor het team van zijn vader rijdt. Zij waren bijzonder verheugd over de vorderingen die werden gezet in de winter. Tony Kanaan is naar AJ Foyt gegaan, dat is nog een vraagteken, maar hij heeft natuurlijk een schat aan ervaring. Scott Dixon staat er altijd, met Ed Jones heeft hij een begaafde nieuwe stalmaat. Takuma Sato is af en toe briljant, die won vorig jaar nog de Indy 500. We gaan een mooi jaar tegemoet, ik kan niet wachten!"
De IndyCar Series gaan komend weekend van start in de straten van St. Petersburg, Florida. Motorsport.com doet wederom verslag en op de beeldbuis is de IndyCar te volgen via Ziggo Sport Racing: het kundige commentaar wordt verzorgd door René Hoogterp.
Sluit je aan bij de Motorsport community
Praat meeDeel of bewaar dit artikel
Abonneer en krijg toegang tot Motorsport.com met je adblocker
Van Formule 1 tot MotoGP: we brengen het laatste nieuws, diepgaande analyses en exclusieve interviews rechtstreeks uit de paddock. Om ons vak zo goed mogelijk uit te kunnen voeren, worden er op de website advertenties getoond. We merken op dat je een adblocker gebruikt en willen je vragen om deze uit te zetten. Daarnaast geven we je de mogelijkheid om abonnee te worden en voor een klein bedrag te genieten van een advertentievrije website.
Beste reacties