"Succes IndyCar irriteerde Ecclestone", stelt Villeneuve

Tijdens de Autosport International Show in Birmingham sprak Villeneuve over zijn overstap van het Japanse Formule 3-kampioenschap naar de Formula Atlantic in Amerika in 1993. In eerste instantie dacht hij de rest van zijn loopbaan in Amerika actief te blijven aangezien de racesport aan die kant van de oceaan ontzettend hard groeide. Daarom is de Canadees van mening dat Formule 1-baas Bernie Ecclestone een rol heeft gespeeld in de afscheiding van Tony George, die vertrok uit de CART Indy Car om de rivaliserende Indy Racing League op te zetten. CART ging failliet en de overblijfselen werden opgekocht door Champ Car, dat in 2008 weer ging samenwerken met de IRL om de IndyCar te vormen.

Villeneuve, derde in de Atlantics in ’93 alvorens het jaar daarna over te stappen naar de IndyCars en in 1995 de CART-titel en de Indy500 te winnen, zei daarover: “Op dat moment leek het me geweldig om het te gaan maken in de F1, maar ik zag in dat ik misschien mijn gehele carrière in Amerika zou doorbrengen. Herinner je je nog wat er gebeurde toen Nigel Mansell de overstap maakte naar de IndyCars? De klasse werd groter en groter en groter, met ontzettend veel kijkers. Ik vermoed dat dat Bernie irriteerde. Ik denk dat hij een zeer grote rol heeft gespeeld in de afscheiding van IndyCar zodat het twee aparte kampioenschappen zouden worden. Daardoor ging IndyCar-racing dood, doordat het een gevaar werd voor de Formule 1. Op dat punt, midden jaren ’90, was het prima toeven in de States, met supersnelle auto’s. Als je alleen al kijkt naar de Indy500, dat was speciaal. Maar het zou teleurstellend zijn als je de Formule 1 niet haalde, want de F1 blijft speciaal.”

Waardering voor Indy500 groeide met de jaren

De Canadees erkende dat hij de Indy500, waarin hij in 1994 als tweede eindigde en won in 1995, pas jaren later ging waarderen: “Rondrijden met een gemiddelde snelheid van 230 mijl per uur, in het verkeer, op een plek waar je echt nog je leven riskeert want het is slechts marginaal veiliger dan twintig jaar geleden, en met een half miljoen toeschouwers op de tribune… Die energie was ongelofelijk. Het voelde als een grote arena, gladiatoren uit het Romeinse rijk. Het was ontzettend speciaal en het is de grootste, belangrijkste race ter wereld. Het Formule 1-kampioenschap is uiteraard groter, maar als losstaand evenement is de Indy het grootste.”

“Ik ben niet met de Indy500 opgegroeid. Ik ben opgegroeid met de Formule 1 dus ik wist niet precies wat het betekende. Pas toen ik in de Atlantics racete, begon ik er over na te denken. Een race waar bijna drie weken lang dagelijks veel mensen op af komen, dat vereist veel passie. Maar als je deelneemt is het gewoon een race als alle anderen. Oké, er zijn veel toeschouwers. Dat is geweldig maar het is gewoon een opstapje richting F1. Wanneer het afgelopen is, denk je eerst: ‘Wow, ik heb het overleefd!’. Wanneer je wint, realiseer je je dat het een betekenisvol evenement is, ook al was het 22 jaar geleden. Dan realiseer je je pas wat je bereikt hebt.”

Winst Indy500 basis voor Formule 1

Villeneuve legt uit dat zijn zege op de Brickyard de aandacht trok van Sir Frank Williams. Daardoor werd hij uitgenodigd voor een test met de Williams-Renault, wat resulteerde in een contract voor 1996: “Het begon allemaal met de winst in de Indy500”, zei de Canadees. “Dat was doorslaggevend voor de test, want het bewees dat ik psychologisch gezien de druk aan kon. Qua snelheid was het afwachten maar het psychologische aspect van een rijder is zeer lastig te begrijpen want de F1 is echt een beest. Je kunt de beste rijder in de Formule 3, GP3 en GP2 zijn maar het in de Formule 1 het niet redden. Veel rijders waren helden, ze wonnen alles van karting tot welke formuleklasse dan ook. De dag dat ze de F1 haalden: waardeloos! Maar andere rijders die doorgaans middelmatig waren, kwamen in de Formule 1 tot leven. Het is allemaal psychologie. En de Indy500 is daar een goed bewijs van. Dat heeft eraan bijgedragen dat Frank het risico met me wilde nemen.”